Η μουσική επένδυση της κρίσης...
Π.Κ., Ιωακειμίδης
Τα Νέα, 2010-07-22
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ θα επενδύαμε μουσικά την τρέχουσα (οικονομική και όχι μόνο) κρίση; Το ερώτημα ακούγεται μάλλον παράλογο αλλά προσωπικά, όπως και αρκετοί άλλοι νομίζω, έχω μία απάντηση: η τέλεια μουσική επένδυση είναι οπωσδήποτε η μουσική του Γκούσταφ Μάλερ. Αλλά «γιατί ο Μάλερ»; Αυτός ακριβώς είναι και ο τίτλος ενός βιβλίου: «Why Μahler, Ηow Οne Μan and Τen Symphonies Changed the World» με συγγραφέα τον Ν. Lebrecht, που μόλις κυκλοφόρησε (Λονδίνο, Faber and Faber, 2010). Ο Μάλερ (1860-1911) έχεικατά τον συγγραφέα- εκτοπίσει τον Μπετόβεν ως τον πλέον δημοφιλή συμφωνικό συνθέτη γιατί εκτός από τη «μουσική τέρψη» προσφέρει πολύ περισσότερα πράγματα. Προσφέρει «την αυτοσυνειδησία, την παρηγοριά και την ανάταση» ταυτόχρονα. Μπορεί «να είσαι σε μία αίθουσα συναυλιών με τρεις χιλιάδες άλλους ακροατές, αλλά πάντοτε αισθάνεσαι μόνος όταν εκτελείται μία συμφωνία του Μάλερ (...)». Κάθε συμφωνία του Μάλερ είναι μία «μηχανή αναζήτησης της εσωτερικής αλήθειας». Από τις αρχές του περασμένου αιώνα ο Μάλερ με τις συμφωνίες του «αναγγέλλει» τις διαδοχικές κρίσεις, τραγικές στιγμές, αδιέξοδα, προσωπικά και συλλογικά. (Από την άποψη αυτή ο Μάλερ κινείται σαφώς παράλληλα με τον Κ. Καβάφη και τον Τ.S. Εlliot).Αναγγέλλει ταυτόχρονα και την κάθαρση. Ισως για όλους αυτούς τους λόγους να μην είναι καθόλου τυχαίο ότι οι συμφωνίες του Μάλερ συγκινούν περισσότερο τους νέους ανθρώπους. Η μουσική του Μάλερ έχει επομένως μια κάποια θεραπευτική λειτουργία. Αλλά, κακά τα ψέματα, μία συμφωνία του Μάλερ δεν μπορεί να αντικαταστήσει την απώλεια της θέσης απασχόλησης, του μισθού, της σύνταξης. Δεν μπορεί να καλύψει τη συρρίκνωση (σε πανευρωπαϊκό επίπεδο) του κοινωνικού κράτους που ενδεχομένως σηματοδοτεί, όπως γράφει ο «Εconomist», «το τέλος της προόδου» για την Ευρώπη, αν και όλες αυτές οι εσχατολογικές απόψεις («τέλος της Ιστορίας», «τέλος της φύσης», «τέλος της εργασίας», κ.λπ.) δεν φαίνεται να δικαιώνονται από την Ιστορία. Αλλά, σε τελευταία ανάλυση, ο ρόλος της μουσικής (και κάθε τέχνης) δεν είναι να σταματήσει τίποτα. «Στον βυθό της μουσικής τα ίδια πράγματα σ΄ ακολουθούν μετουσιωμένα... Στον βυθό της μουσικής συνταξιδεύουμε».
Εκτύπωση στις: 2024-04-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4895