Υπάρχει διέξοδος;

Βασίλης, Τραϊφόρος

Εβδόμη, Καβάλας, 2011-05-11

Ο Αριστοτέλης όριζε την πόλη-κράτος, ως πολιτεία που έχει ένα σκοπό:

την ευτυχία του συνόλου, την ευζωία, την επικράτηση της δικαιοσύνης. Η αναζήτηση του κέρδους, έλεγε, παραμορφώνει την παραγωγή και κατ΄επέκταση όλη την κοινωνία.

Στη σημερινή κοινωνία, τι απομένει απ’ όλα αυτά; Τίποτα. Όπου και να στρέψουμε το βλέμμα μας, όποιον τομέα και αν αγγίξουμε, της παιδείας, της υγείας, του αθλητισμού, του πολιτισμού, της οικονομίας, αναδύεται δυσοσμία σκανδάλων, ατομοκεντρισμού, ρουσφετιού, μαφιόζικων διασυνδέσεων.

Ο πολίτης δεν ξέρει πού να ακουμπήσει. Οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα απαξιώθηκαν και όχι άδικα. Το ίδιο η τοπική αυτοδιοίκηση και ο συνδικαλισμός. Έτσι λοιπόν, ο θυμός των πολιτών, η οργή τους, διογκώνεται και πολλές φορές διοχετεύεται σε λύσεις όχι μόνο μη αποδεκτές, αλλά και αντιδημοκρατικές. Ωθούν δε, ένα μεγάλο κομμάτι του λαού σε λογικές και λύσεις φαιάς απόχρωσης.

Το ζήτημα των ενοποιήσεων των σχολείων ενδιαφέρει τους γονείς περισσότερο από το περιεχόμενο των σπουδών και τα χρήματα που ξοδεύει κάθε νοικοκυριό για την παραπαιδεία. Οι καταλήψεις από ακραία μορφή πολιτικής έκφρασης (Νομική-Πολυτεχνείο) έγινε "ξινή σούπα", οι δε διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας (572 σε έναν χρόνο παρακαλώ, δύο κάθε εργατική ημέρα!), έχουν ως αποτέλεσμα να δυσκολεύουν την ζωή των πολιτών και μόνο. Η απεργία πείνας (πχ από μαθητές της Λάρισας για τις συγχωνεύσεις των σχολείων) προκαλούν μειδίαμα και ερωτηματικά του

τύπου: Πού οδηγείται αυτός ο τόπος, πού βαδίζει αυτός ο λαός; Υπάρχει προοπτική; Υπάρχουν λογικές, κοινά αποδεκτές λύσεις που βοηθούν την συνοχή της κοινωνίας και προάγουν τους ανθρώπους της; Με ποια ηγεσία να ελπίζουμε; Η σημερινή με επικεφαλής τον Γ. Παπανδρέου (τιμήθηκε με αντικαπνιστικό βραβείο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας χωρίς

ντροπή) μόνο μελαγχολικά και καταθλιπτικά συναισθήματα προκαλεί.

Χρειαζόμαστε αλλαγές. Βαθειές αλλαγές στους θεσμούς με την ελπίδα να διαμορφώσουμε άλλου είδους συνειδήσεις. Αλλαγές στην παιδεία, επιστημονικές, ουμανιστικές, αξιοκρατικές, που να διαμορφώνουν χαρακτήρες έντιμους, ικανούς, ακέραιους. Αλλαγές στην οικονομία, βοηθώντας τα οικονομικά χαμηλότερα στρώματα, φορολογώντας τις υψηλότερα οικονομικές τάξεις, για να υπάρχει ισορροπία και δικαιοσύνη.

Αλλαγές στον πολιτισμό. Ας ξεχάσουμε τον πακτωλό των χρημάτων που ξόδευαν ανοήτως οι Δήμοι κάθε καλοκαίρι. Καιρός είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση να φροντίσει την κοινωνική διάσταση των προβλημάτων

(φτωχούς-άνεργους-μετανάστες) και να αφήσει στην άκρη τα ποικίλης φύσης "τεχνικά έργα". Αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Τα όσα συμβαίνουν τελευταία με τις υπέρογκες αξιώσεις τέως βουλευτών είναι ντροπή και όνειδος για τον κοινοβουλευτισμό. Αλλαγές στον ρόλο των κομμάτων. Δεν μπορεί να υπάρχουν πολιτικά κόμματα που ευνοούν την "μπαχαλοποίηση"

της πολιτικής ζωής ή ανέχονται τους "μολοτοφάκηδες". Συμπληρώθηκε χρόνος από τον θάνατο των τριών της Μαρφίν και μόνο η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ προς τιμήν της, άφησε ένα λουλούδι στον τόπο του εγκλήματος.

Οι υπόλοιποι; Τέλος, καλός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης και καλός λαός ο ενημερωμένος λαός. Θα πρέπει η κυβέρνηση να μας πει την αλήθεια. Πού πάμε ως λαός, πώς πάμε, τι επιπτώσεις θα έχουν τα συνεχή οικονομικά μέτρα, μέχρι πού θα φτάσουν οι αντοχές μας. Στα μεγάλα προβλήματα πρέπει να υπάρχει καθαρός λόγος. Χωρίς θολούρες και περικοκλάδες. Αρκετά τα ψέμματα των τελευταίων 10 ετών. Αν δοθούν καθαρές και δίκαιες λύσεις, θα υπάρχει ακόμη ελπίδα. Ειδάλλως......

----

* Β.Τραϊφόρος, είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς

Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5890