Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί μια θαρραλέα πρόταση για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων, τη σύσταση ανεξάρτητης Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, που θα συζητηθεί στη Διάσκεψη Κορυφής (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) την Παρασκευή. Αλλά η Ελλάδα αντιτίθεται στην ανεξαρτησία της ενώ για πολλούς λόγους θα έπρεπε να πλειοδοτεί. Από την ένταξή της (το 1981) στην τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η Ελλάδα σταθερά επεδίωκε να καταστήσει το θέμα της εξωτερικής ασφάλειας, ακεραιότητας, προστασίας των συνόρων της ευρωπαϊκό. Αυτός άλλωστε ήταν και ένας από τους κύριους αφετηριακούς λόγους που η χώρα επεδίωξε την ένταξη. Για να πετύχει τον στόχο αυτόν εργάστηκε ώστε σ’ όλες τις αναθεωρήσεις των συνθηκών, από την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη μέχρι το Σύνταγμα/Συνθήκη Λισαβόνας, να συμπεριληφθούν σχετικές ρυθμίσεις. Το βασικό μας επιχείρημα ήταν ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι και ευρωπαϊκά σύνορα και επομένως η προστασία τους θα πρέπει να είναι «κοινή υπόθεση» της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κρατών - μελών της. Και πράγματι πετύχαμε να «περάσουμε» τις αναγκαίες ρυθμίσεις: στη Συνθήκη του Αμστερνταμ (1997) τη ρητή αναφορά ότι η Ενωση θα πρέπει να προστατεύει τα εξωτερικά σύνορα και την ακεραιότητα (άρθ. 21 Συνθήκης) ενώ στο Σύνταγμα/Συνθήκη Λισαβόνας τις ρήτρες αμοιβαίας συνδρομής και αλληλεγγύης (άρθ. 42, 7,222). Σύμφωνα με την πρώτη ρήτρα όλα τα κράτη - μέλη της Ενωσης «οφείλουν να παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα» σε κάθε κράτος που μπορεί να πέσει θύμα ένοπλης επιθετικότητας (aggression). Είναι η ρήτρα που για πρώτη φορά ενεργοποίησε η Γαλλία μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι και που έχει αγνοήσει πλήρως η Ελλάδα.
Εκτύπωση στις: 2025-11-03
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9023