Η σοσιαλδημοκρατία πρέπει ξανά να αναδειχθεί σε αυτόνομο πόλο εξουσίας

ΔΙΑΛΟΓΟΣ για την ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ

Εύη, Χριστοφιλοπούλου

Συνέντευξη, www.badiera.gr, 2016-04-04

-Ποιος είναι ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας και του προοδευτικού κέντρου στο υφιστάμενο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό;

Αν η σοσιαλδημοκρατία υπάρχει για να πραγματώσει τις αξίες του πολιτικού φιλελευθερισμού και της ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη, επιβάλλεται να παίξει καταλυτικό ρόλο στις παρούσες συνθήκες οξύτατης οικονομικής και αξιακής κρίσης στην Ε.Ε.

Παρά τα χρηματοδοτικά εργαλεία που εφαρμόζονται τελευταία στην Ευρώπη, με πρωτοβουλίες κυρίως των σοσιαλιστών, κυρίαρχη πολιτική παραμένει η λιτότητα ενώ διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες. Την ίδια στιγμή η δημοκρατία απειλείται από ασύμμετρα τρομοκρατικά χτυπήματα ενώ το προσφυγικό απειλεί την ίδια τη συνοχή της Ε.Ε.

Η άνοδος της ακροδεξιάς και του εθνολαϊκισμού ήταν ως ένα σημείο αναμενόμενη, παραμένει ωστόσο ζητούμενο να υπάρξει δημοκρατική, προοδευτική εναλλακτική πρόταση για την υπέρβαση της πολλαπλής κρίσης. Αυτόν το ρόλο οφείλει να διαδραματίσει η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη ως ηγεμονεύουσα δύναμη.

Στην Ελλάδα η σοσιαλδημοκρατία πρέπει ξανά να αναδειχθεί σε αυτόνομο πόλο εξουσίας δίνοντας λύση στα αδιέξοδα του μικρού δίπολου ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να υιοθετήσει, πολλώ μάλλον να εφαρμόσει, προοδευτικές μεταρρυθμιστικές τομές. Διακατέχεται από πελατειακού τύπου κρατισμό, αδιαφορεί έως εχθρεύεται το επιχειρείν, προωθεί πολιτικές εξίσωσης όλων προς τα κάτω, και επιχειρεί συστηματικά να ελέγξει την ενημέρωση των πολιτών.

Στη Νέα Δημοκρατία, η λαϊκή δεξιά και ένα μέρος της άκρας δεξιάς συνυπάρχουν με αμιγώς νεοφιλελεύθερα στοιχεία, παρά την κεντρώα φρασεολογία και το μεταρρυθμιστικό προσωπείο που υιοθετεί τελευταία.

Αυτός ο μικρός, στείρος δικομματισμός εντείνει την κρίση αντί να οδηγεί σε διέξοδο.

Οι δημοκρατικοί πολίτες που συναποτελούν το κέντρο, τη σοσιαλδημοκρατία και το δημοκρατικό σοσιαλισμό πρέπει να βρουν πολιτικό φορέα που να τους εκφράζει και να τους εμπνέει.

Χρειάζονται νέες ιδέες, προτάσεις και οράματα. Χρειάζονται επίσης λιγότεροι αρχηγοί και περισσότερα μέλη, οπαδοί και φίλοι. Χρειάζεται να αναδειχθούν νοοτροπίες ομαδικότητας και συλλογικότητας και αίσθημα αποστολής για τη χώρα και τη δημοκρατία.

Δύσκολο, αλλά ελπίζω όχι ακατόρθωτο.

-Δρομολογείται μια προσπάθεια ανασύνταξης του χώρου της Κεντροαριστεράς. Χωρούν όλοι στο τραπέζι;

Στο τραπέζι του διαλόγου χωρούν όλοι, πρόσωπα, κόμματα, συλλογικότητες που ανήκουν στο χώρο που εκτείνεται από το κέντρο του πολιτικού κατόπτρου έως την ανανεωτική αριστερά.

Σε αυτήν την συζήτηση για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης δεν χωρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αμφίβολο αν θέλει και πάντως δεν μπορεί να εξελιχθεί σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Προωθεί το δικό του μοντέλο για τη χώρα, κάτι μεταξύ Βενεζουέλας του Μαδούρο και Κούβας του Κάστρο!

Ο πολιτικός διάλογος για την ανασύνταξη του χώρου θα πρέπει να καταλήξει σε διακήρυξη και συνακόλουθα ιδρυτικό συνέδριο νέου πολιτικού φορέα.

Θα πρέπει επομένως να προηγηθεί Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για να τεθούν οι βάσεις και οι κοινές πολιτικές μας θέσεις ώστε να διαμορφωθεί η προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης. Η δημιουργία νέου πολιτικού φορέα δεν γίνεται εν κενώ.

-Η Κεντροαριστερά μπορεί ή πρέπει να συνεργαστεί σε κυβερνητικό επίπεδο με δυνάμεις δεξιά της ή πιο «αριστερά» της; Με ποιές προϋποθέσεις;

Στη σημερινή συγκυρία τα όρια μεταξύ δεξιάς και αριστεράς έχουν θολώσει επικίνδυνα. Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τα πεπραγμένα του ως τώρα, δεν μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί ως αριστερό κόμμα!

Η έξοδος από την κρίση και τα μνημόνια προϋποθέτει συνεννόηση και συναίνεση και γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη ζητούσαν τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των δημοκρατικών, φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του τόπου συμπεριλαμβανομένων και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Στο μέτρο που αυτό δεν είναι εφικτό, η στήριξη ή η συμμετοχή σε κυβερνητικό σχήμα μπορεί να δοθεί στο πρώτο κόμμα μόνον για λόγους εθνικής ανάγκης και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Οι οποιεσδήποτε μελλοντικές συνεργασίες σε κυβερνητικό επίπεδο οφείλουν να προσδιορίζονται από σαφή προγραμματική συμφωνία με στόχους και χρονοδιαγράμματα. Η εφαρμογή της παρακολουθείται από επιτροπή των συγκυβερνώντων κομμάτων.

Εκεί θα πρέπει να προσδιοριστούν και οι «σημαίες» κάθε πλευράς. Διαφορετικά όρια και προϋποθέσεις θα τεθούν από εμάς αν είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και διαφορετικά αν είναι η ΝΔ.

Για παράδειγμα, σε συγκυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ, απαράβατοι όροι θα ήταν μεταξύ άλλων η εξωστρέφεια και η αριστεία στην Παιδεία, η επαναφορά της μεταρρύθμισης στα πανεπιστήμια, η στήριξη των παραγωγικών δυνάμεων και της επιχειρηματικότητας, η ελευθερία, η διαφάνεια και ο πλουραλισμός στα ΜΜΕ.

Αντίθετα, σε συγκυβέρνηση με τη ΝΔ σημαίες θα ήταν π.χ. η ενδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής προστασίας με αποκέντρωση και πόρους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης και ιδιαίτερα των ολοήμερων σχολείων και νηπιαγωγείων, η επανίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, οι ρήτρες και τα κίνητρα απασχόλησης στις επενδύσεις, καθώς και η καταπολέμηση των διακρίσεων με βάση το φύλο, τη θρησκεία, το χρώμα.

Εκτύπωση στις: 2024-04-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9307