Απλώς μας δουλεύει
Γιώργος, Λακόπουλος
www.capital.gr, 2016-07-01
Περίπτωση πρώτη. Την περασμένη Πέμπτη, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε ρεσιτάλ προοδευτικής σκέψης, για να μετατραπεί η Ευρώπη σε επίγειο Παράδεισο -ή έστω να μην την κοπανήσουν και άλλοι λαοί.Την ίδια μέρα στην Ελλάδα τα ασφαλιστικά ταμεία πίστωσαν τους λογαριασμούς των δικαιούχων τους με μικρότερες συντάξεις. Οι προτάσεις του για την κοινωνική Ευρώπη των λαών δεν ισχύουν στην περίπτωση της κοινωνικής Ελλάδας των συνταξιούχων.
Περίπτωση δεύτερη. Στο καθιερωμένο δείπνο της Συνόδου, ο Πρωθυπουργός πρότεινε στους υπόλοιπους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων περισσότερη Δημοκρατία για να αναπτυχτούν οι ενδύσεις στην Ευρώπη.
Ακριβώς την ιδία στιγμή στη Βουλή των Ελλήνων ο μοναδικός επενδυτής στην Ελλάδα, οι Κινέζοι, έστειλαν μια επιστολή με την οποία κατήγγειλαν ότι η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση μαζί τους είχε διαφορές με τον νόμο που πήγε στη Βουλή για να την επικυρώσει.
Οι πρωθυπουργικές προτροπές για τη Δημοκρατία ως προϋπόθεση για ευημερία εξελήφθησαν από την κυβέρνησή του ως προτροπές για λαθροχειρία.
Περίπτωση τρίτη. Κοινοποιώντας στο ευρύτερο κοινό τις θέσεις που ανάπτυξε στους υπόλοιπους ο Πρωθυπουργός είπε ότι ζήτησε ένα new deal που θα εμπνέει του λαούς.
Την επομένη από τις εφορίες έγινε γνωστό ότι δεν θα αρκούνται μόνο στις γραπτές ειδοποιήσεις προς τους φορολογουμένους για να πληρώνουν έχουν δεν έχουν, αλλά θα τους παίρνουν και τηλέφωνο.
Στην ελληνική του εκδοχή το new deal περιλαμβάνει και την έμπνευση για ψυχολογικό εκβιασμό -γιατί τι άλλο είναι να χτυπάει το τηλέφωνο και να είναι ο έφορος που σε πιέζει να πληρώσεις;
Περίπτωση τέταρτη. Το πρωθυπουργικό μενού για την επομένη μέρα του βρετανικού δημοψηφίσματος περιλάμβανε και την προτροπή για εξάλειψη των ανισοτήτων με μια απίστευτης ευρηματικότητας ιδέα που διατυπώθηκε επί λέξει ως εξής: "είναι ζωτικής σημασίας η αντικατάσταση της ανεργίας με αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας".
Την ίδια μέρα στις εφημερίδες εμφανίστηκαν δηλώσεις δυο ακόμη παραγόντων της τρόικας που επανέλαβαν ότι η αντικατάσταση των κρατικών δαπανών με φόρους, αντί να μειωθούν, ανήκει αποκλειστικά στη ελληνική κυβέρνηση.
Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν πόση απόσταση χωρίζει την πρωθυπουργική θεωρία από την κυβερνητική πρακτική. Ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει στα κοινοτικά όργανα –ή τουλάχιστον αυτό μας λένε– και σε διεθνές ακροατήριο όπως ακριβώς μιλάει και στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ: με διακηρύξεις.
Καταθέτει μεγάλες ουμανιστικές ιδέες που καλύπτουν τους αδύναμους και τους κατατρεγμένους, υποβάλει προτάσεις παραγεμισμένες με κοινωνική δικαιοσύνη και ζητάει περισσότερη Δημοκρατία με δημοψηφίσματα στα οποία θα μετακινηθεί στους λαούς η ευθύνη των αποφάσεων.
Στη συνέχεια κόβει περισσότερο τις συντάξεις και τα επιδόματα, ψηφίζει νόμους που αυξάνουν την φορολογία και κυβερνάει με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχόμενου και κατεπείγοντα νομοσχέδια. Όπως θα έλεγε ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τζωρτζ Ουίλ: "Τα λόγια του δεν φανερώνουν την ιδέα που έχει για το θέμα του, αλλά την ιδέα που έχει για το ακροατήριο του".
Εκτύπωση στις: 2024-04-27
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9502