Θα προέκρινα μία κυβέρνηση συνεργασίας που θα γινόταν με ίσους πολιτικούς όρους, με στόχο την εθνική διαπραγμάτευση και τα κρίσιμα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα του τόπου. Από τις δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη μέρα, μέχρι στιγμής δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Με ρεαλιστικούς όρους βέβαια, προφανώς και η επόμενη κυβέρνηση κατά πάσα πιθανότητα θα έχει για κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω κοινοβουλευτικής δύναμης. Και προφανώς αυτό είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο από την προηγούμενη συγκυβέρνηση στην οποία αναγκαστήκαμε να μπούμε, για λόγους εθνικού συμφέροντος και διατήρησης της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.

Λυπάμαι πραγματικά που ο θεσμός της Προεδρίας της Δημοκρατίας έχει γίνει «πιόνι» και
εξισώνεται με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Η ανατροπή μίας κυβέρνησης –εφόσον είναι
δεδομένο πως διαφωνούμε με την πολιτική που ασκεί – οφείλει να γίνεται με πολιτικούς και
κοινωνικούς όρους και όχι με μεθοδεύσεις που ευτελίζουν τους θεσμούς. Θα πρέπει επιτέλους να
διαχωριστεί η εκλογή του Πρώτου Πολίτη της χώρας από την διεξαγωγή ή όχι εκλογών. Έχω
δηλώσει πως θα ψηφίσω βάσει αξιοσύνης προσώπου και με σεβασμό προς το Σύνταγμα. Θεωρώ
εξαιρετικά σημαντικό το να προταθεί η ψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από
τους πολίτες στο έτος Συνταγματικής Αναθεώρησης που ακολουθεί

Στο Συνέδριο της ΔημΑρ δεν θα πάω και το έχω κάνει σαφές από τον Ιούνιο. Στην δραματική Κεντρική Επιτροπή που έγινε μετά το καταστροφικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, ζήτησα να παρθούν αποφάσεις άμεσα, χωρίς συνέδρια και εσωστρέφεια, με άνοιγμα προς την κοινωνία και σαρωτικές αλλαγές ανανέωσης μέσα στην παράταξη, με κύριο το στίγμα της ανανέωσης και την ταυτόχρονη καταγραφή των όποιων λανθασμένων επιλογών. Με στροφή του τιμονιού και επόμενο βασικό στόχο το σαφές πολιτικό πρόσωπο και την κρυστάλλινη πολιτική στόχευση. Η πρόταση δεν έγινε δεκτή. Άρα Συνέδριο θεωρώ πως δεν έπρεπε να υπάρξει. Ούτε εσωστρέφεια. Και δεν θα συμμετέχω άλλο σε τέτοιες διαδικασίες εσωτερικής χρήσεως.