Η προεκλογική περίοδος άρχισε με υποσχέσεις - και - για τους νέους. Η κυβέρνηση επαίρεται για το success story της οικονομίας και την μείωση της ανεργίας και ο Πρωθυπουργός, με ρελάνς στη δέσμευση του κ. Τσίπρα για αυξήσεις 10% στον δημόσιο τομέα και 880€ κατώτατο μισθό, υποσχέθηκε κατώτατο μισθό 950€ και αύξηση μισθών κατά 25% για όλους στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα - αν και δεν διευκρίνισε πως ακριβώς θα επιτευχθεί ή θα επιβληθεί αυτό στον ιδιωτικό τομέα - και δήλωσε στο fb ότι «οι νέοι μας πρέπει να βρουν μεγαλύτερη φροντίδα».

Στην ετήσια έκθεσή του για τους κινδύνους που απειλούν τον κόσμο, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ είχε περιλάβει, το 2021, στους δέκα σημαντικότερους κινδύνους για την επόμενη διετία, την «απογοήτευση των νέων»- εκείνων, κυρίως, που βρίσκονται στην ηλικιακή ζώνη 18-24. Βίωναν την δεύτερη μεγάλη κρίση της ζωής τους, μετά την Μεγάλη Ύφεση.

Οφείλουμε να μετουσιώσουμε την οργή των νέων σε μια νέα πολιτική πρόταση. Και εδώ ήμασταν και θα είμαστε ανοιχτοί. Χωρίς βεβαιότητες και έτοιμες λύσεις, αλλά πρωτίστως ανοίγοντας ερωτήματα. Στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, σε κάθε χώρο που δημιουργεί η νέα γενιά.

Με τον ίδιο καθολικό τρόπο που έχουν πρόσβαση στα δημόσια συστήματα Υγείας και Παιδείας μπορούμε να σκεφτούμε ένα μηνιαίο ποσόν για τους νέους και τις νέες από 19 έως και 25 ετών που ολοκληρώνουν κάθε είδους σπουδές και προσπαθούν να βρουν τη θέση τους όχι μόνο στην αγορά εργασίας αλλά στην ίδια τη ζωή.

Η νέα γενιά αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να αποτελέσει μια χαμένη γενιά, μετά από μια δεκαετή κρίση, στην οποία μας βυθίζει ακόμα περισσότερο η ΝΔ. Μπροστά σε αυτό το φάσμα, οι νέοι άνθρωποι διεκδικούμε να κερδίσουμε πίσω τις ζωές μας και μπαίνουμε ενεργά στη σύγκρουση απέναντι στο μέλλον που μας ετοιμάζουν.

Εχει την αλαζονεία της η νιότη; Εχει τη μικρή ή μεγάλη αδιαφορία της για τους κανόνες; Νιώθει ότι την πνίγει η αλυσίδα των «πρέπει» και το θεωρεί υποχρέωσή της, αν όχι να τη σπάσει, τουλάχιστον να την περιγελάσει; Οποιος από εμάς τους ενηλίκους (που δεν ταυτιζόμαστε κατ’ ανάγκην με τους ώριμους) απαντήσει «όχι», θα δει σίγουρα τον καθρέφτη του να τον ειρωνεύεται για την υποκρισία του ή να τον συγχαίρει θερμά που κατάφερε να περάσει κατευθείαν από την παιδική ηλικία στην τριτοτέταρτη δεκαετία της ζωής του. Χωρίς μεσοσταθμό στην εφηβεία και στη νεότητα.

Ποια είναι η επόμενη InstaShop; Η εξαγορά της startup που έφτιαξαν το 2015 στο Ντουμπάι δύο διπλωματούχοι του Τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης από τη γερμανική Delivery Hero έναντι του ποσού των 360 εκατομμυρίων δολαρίων - από τα οποία, τα 270 εκατομμύρια στο χέρι και τα υπόλοιπα με την επίτευξη των στόχων ανάπτυξης - έστρεψε για τα καλά το ενδιαφέρον επιχειρηματικών και επενδυτικών κύκλων προς την πλευρά του εγχώριου οικοσυστήματος καινοτομίας που αποτελεί χάρις στο έμψυχο δυναμικό του - τα «μυαλά» με τις ιδέες που γεννούν εφαρμογές και λύσεις εμπορικά αξιοποιήσιμες σε ευρεία κλίμακα - μια αναδυόμενη δύναμη.

Πώς συναντιούνται πολιτισμός και νέα γενιά στην Ελλάδα του 2017; Σχεδιάζονται πολιτιστικές πολιτικές με επίκεντρο τη νέα γενιά και στόχο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της;

Από την χώρα μας πάντα έλειπε η ευρύτερη διάδοση του πολιτισμού, η ουσιαστική επένδυση σε αυτόν και η βαθιά συνειδητοποίηση ότι η πρόσβαση στον πολιτισμό έχει προεκτάσεις στην ψυχοκοινωνική μας ανάπτυξη, στην αντίληψη και τον τρόπο ζωής μας.

Οι δυνατότητες πολιτιστικής έκφρασης των νέων μέσα από τις υπάρχουσες δομές περιορίζονται. Μουσεία, θέατρα, καλλιτεχνικοί οργανισμοί, βιβλιοθήκες ή θεσμοί χάραξης πολιτιστικής πολιτικής κλείνουν ή λειτουργούν πλέον υποστελεχωμένοι και υποχρηματοδοτούμενοι.

Με αφορμή την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τα δικαιώματα των Νέων οι Νέοι και Νέες της Δημοκρατικής Αριστεράς εξέδωσαν την παρακάτω ανακοίνωση:

Δεν είναι εύκολο μέσα σε μία σελίδα να γραφτεί τι ακριβώς ζητάμε ως νέοι και νέες του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, ως νέοι και νέες της Δημοκρατικής Αριστεράς. Με σιγουριά όμως ξέρουμε τι είναι αυτά που δεν ζητάμε. Και σίγουρα δεν ζητάμε κανενός είδους αγιοποίηση, κανένα διαπιστευτήριο για την αγνότητα μας, καμία βεβαίωση ότι είμαστε η μόνη δύναμη αλλαγής. Αν μπορούσαμε τεχνητά να διαχωρίσουμε την όλο και πιο σύνθετη πραγματικότητα σε τρεις και έναν τομείς, την προσωπική ζωή, την εκπαίδευση, την εργασία και τον στρατό για τους νέους άντρες, με σιγουριά μπορούμε να διατυπώσουμε αυτά που δεν μας αρέσουν. Και αυτά που δεν μας αρέσουν, είναι αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε.

Το Συνέδριο της Νεολαίας του ΣΥΝ ανέδειξε σοβαρά προβλήματα πολιτικού προσανατολισμού και δημοκρατικών διαδικασιών.
Οι σαφείς αναφορές των επίσημων κειμένων του συνεδρίου καθώς και οι τοποθετήσεις ηγετικών στελεχών για τον κομμουνιστικό προσανατολισμό της νεολαίας ακυρώνουν τον χαρακτήρα του ενιαίου κομματικού οργανισμού (του ΣΥΝ δηλαδή και της νεολαίας του) ως κόμματος πολιτικής και προγραμματικής ενότητας. Η επιστροφή στις ιδεολογικές μονομέρειες και η έλλειψη πλουραλιστικής αναζήτησης μιας σύγχρονης, αριστερής, οικολογικής, φεμινιστικής ταυτότητας της νεολαίας του κόμματος είναι βήμα προς τα πίσω. Είναι προφανές ότι οι μονόπλευρες αναφορές στον κομμουνιστικό προσανατολισμό στενεύουν τα όρια του χώρου μας και αναιρούν την πλούσια πείρα από τις πλατιές αριστερές οργανώσεις νεολαίας που έγραψαν ιστορία σε αυτόν τον τόπο.

Στις πολιτικές, δημοσιογραφικές και κοινωνιολογίζουσες αναλύσεις των προηγούμενων ημερών για τις μέρες τούτες του Δεκέμβρη φάνηκε, σε αδρές γραμμές, μια ομόνοια ως προς τα αίτια της εξέγερσης, τα οποία συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε ευλαβικά σαν προσευχή...

Διαφωνούμε πλήρως με τα σχέδια της κυβέρνησης της Ν.Δ για κατάργηση όλων των αναβολών και για υποχρεωτική στράτευση των νέων στα 18 τους χρόνια.

Η κυβέρνηση ψάχνει τον τρόπο αντιμετώπισης και χειραγώγησής της νεολαίας διότι φοβάται το νεολαιίστικο κίνημα. Με την υποχρεωτική είσοδο των νέων στο στρατό η κυβέρνηση έχει ως σκοπό να εγχαράξει στους νέους τις «αξίες» της πειθαρχίας και της υπακοής.