Ο αριθμός των χριστιανών που ζουν σε χώρες της Μέσης Ανατολής βαίνει συστηματικά μειούμενος τις τελευταίες δεκαετίες και οι πρόσφατες επιθέσεις σε Συρία, Ιράκ και Αίγυπτο δεν συνιστούν παρά τις τελευταίες σελίδες ενός κεφαλαίου που έχει ανοίξει χρόνια πριν. Βέβαια σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει άκρως επικίνδυνα για τις χριστιανικές μειονότητες, καθώς η Αλ Κάιντα στα τέλη Νοεμβρίου ανακήρυξε "νόμιμους στόχους" τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, ταυτίζοντας τους με τους "σταυροφόρους" των περασμένων αιώνων... Μικρό πανόραμα των χριστιανικών μειονοτήτων στις χώρες της περιοχής.

Δύο χρόνια πέρασαν από την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο Ομπάμα προσπάθησε από την πρώτη μέρα να βρει μια λύση στη διένεξη Ισραηλινών και Παλαιστινίων.

Δύο χρόνια μετα, οι καλές προθέσεις είναι άραγε το καλύτερο που έχει να μας δώσει η νέα πολιτική του Ομπάμα, αφού τίποτα σημαντικό δεν έχε προκύψει από αυτήν; Οι καλές προθέσεις έχουν μικρή σημασία στη ζωή – και πολύ λιγότερη στην πολιτική. Αυτό που έχει σημασία είναι τα αποτελέσματα.

Oι μεγάλες ομιλίες συχνά υποτιμώνται ως «λόγια του αέρα». Και όμως, μπορεί να έχουν πολύ σημαντικές συνέπειες. Τέτοια είναι η περίπτωση της ιστορικής ομιλίας του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμαπρος τον μουσουλμανικό κόσμο στο Κάιρο, καθώς (απλή σύμπτωση ή μήπως τέλειο τάιμινγκ;) τα πράγματα στη Μέση Ανατολή παραμένουν έκτοτε ρευστά.

Νέα προσέγγιση με σεβασμό για τον λαό αλλά και με προσδοκίες για τους ηγέτες της χώρας: Αυτή την πολιτική απέναντι στο Ιράν δεσμεύθηκε χθες να υιοθετήσει ο Ομπάμα σπάζοντας τη σιωπή του για την Ευρύτερη Μέση Ανατολή με την προαναγγελία της σημαντικότερης στροφής στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Η έκκληση του πρωθυπουργού Νουρί Καμάλ Αλ Μαλίκι (Nuri Kamal al-Maliki) να οριστεί χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία.

Μετά από 60 χρόνια πολέμου, είναι πιθανόν το Ισραήλ και η Συρία να υπογράψουν επιτέλους συνθήκη ειρήνης. Η επιβεβαίωση από τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Ολμέρτ των έμμεσων συνομιλιών μεταξύ των δύο κρατών, με τη μεσολάβηση της Τουρκίας δεν συγκίνησε ιδιαίτερα κανέναν. Έχουν προηγηθεί πολλές συνομιλίες στο παρελθόν, αλλά πάντα κάτι βρισκόταν και χάλαγαν. Το γεγονός ότι ο Ολμέρτ εγκαλείται για σκάνδαλα και ο Υπουργός Άμυνας Μπαράκ τον καλεί να παραιτηθεί δημιουργεί ακόμα περισσότερη δυσπιστία για το πόσο μπορούν να αποδώσουν οι συνομιλίες.

Ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ Άσαντ, έχει επανειλημμένως προτείνει ειρηνευτικές συνομιλίες με το Ισραήλ. Την τελευταία φορά πρόσθεσε πως δεν θέτει προϋποθέσεις - δεν ζητεί καν να υποσχεθεί εκ των προτέρων το Ισραήλ να επιστρέψει τα Υψώματα του Γκολάν.

Η πολιτική κατάσταση και η ασφάλεια στην τεράστια περιοχή από το Πακιστάν ως τις ανατολικές ακτές της Μεσογείου είναι αιτίες σοβαρής ανησυχίας. Όταν οι ΗΠΑ παρενέβησαν στρατιωτικά στο Ιράκ το 1991, πρόθεσή τους ήταν να διενεργήσουν Θεμελιώδεις αλλαγές σε όλη την περιοχή.