Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να προβάλει ως κύριο πολιτικό διακύβευμα των αυριανών εκλογών το ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Αφού εξασφάλισε πρώτα ότι δεν θα γίνει καμιά ουσιαστική αντιπαράθεση πολιτικών προγραμμάτων και αφού χρησιμοποίησε ακόμα και την τραγωδία της Πύλου ως πρόσχημα για την αποφυγή κάθε είδους ντιμπέιτ, θέλησε ξανά να στηριχτεί σε ένα πλαστό «εθνικό ζήτημα», πιστεύοντας ότι θα δρέψει και πάλι τα θετικά αποτελέσματα που της απέφερε το 2019 η συμπαράταξη με την Ακροδεξιά στην υποκριτική καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ξεσπάθωσαν η ηγεσία και τα στελέχη της Ν.Δ. μετά την ανακοίνωση από τον Αλέξη Τσίπρα ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητά την άμεση διενέργεια εκλογών και ότι μέχρι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα απέχει από κάθε ψηφοφορία στη Βουλή, με εξαίρεση την αντιμετώπιση της προσπάθειας να επανέλθει στο προσκήνιο η εγκληματική συμμορία των νεοναζί.

Χειμωνιάζει, και οι πάσης φύσεως «Μακεδονομάχοι» θυμήθηκαν ότι ήρθε η ώρα να αποκαλύψουν πάλι τα «Μυστικά του Βάλτου». Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του Ειρηνοδικείου Φλώρινας (27/28.7.2022), η οποία αναγνώρισε το Σωματείο «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», ανακάλυψαν πάλι τον εσωτερικό εχθρό στο πρόσωπο των Ελλήνων πολιτών που έμαθαν από τους γονείς και τους παππούδες τους αυτό το «τρισκατάρατο ιδίωμα» και διεκδικούν το αυτονόητο: να το μιλούν και να το διδάσκονται.

Η υποχρεωτικότητα, η ελευθερία, τα δικαιώματα, η αλληλεγγύη, η Δεξιά, η Αριστερά.

Η διαχείριση της πανδημίας βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Δεν πρόκειται για ελληνική πρωτοτυπία, αλλά είναι γεγονός ότι στη χώρα μας το φαινόμενο παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις, σε συνδυασμό με το ότι διαδέχεται μια πολύχρονη κοινωνική κρίση.

Η επέτειος της εξέγερσης του 1973 στοιχειώνει τη σημερινή συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΛΑΟΣ ● Ο πυρήνας του «επιτελικού κράτους», οι πιο στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, έχουν δημόσια καταγγείλει τον εορτασμό της επετείου, έχουν επιχειρηματολογήσει εναντίον του αντιδικτατορικού ξεσηκωμού και έχουν ταχθεί στο πλευρό των απολογητών του χουντικού καθεστώτος.

Με τραγικά αργά αντανακλαστικά αντιλήφθηκαν οι δικαστικές αρχές της χώρας πως ο τρόπος δράσης της Χρυσής Αυγής, όπως αποτυπωνόταν στη δικογραφία της υπόθεσης Κουσουρή-Φωτιάδη-Καραμπατσόλη, ενέπιπτε ξεκάθαρα στο άρθρο 187 περί εγκληματικής οργάνωσης ● Σήμερα, τριχοτομημένη πλέον, η ναζιστική οργάνωση προσπαθεί μέσα από τις φυλακές Δομοκού να αποδείξει πως... τίποτα δεν έχει κριθεί μέχρι την εκδίκαση της έφεσης ● Δυστυχώς, πολλοί ναζιστές βρίσκονται ακόμα εκεί έξω και απειλούν τη Δημοκρατία, όπως φάνηκε στα έκτροπα της Σταυρούπολης

Μια σοβαρή παρενέργεια της επιλογής του Χρήστου Στυλιανίδη από τον πρωθυπουργό για την κάλυψη της θέσης του υπουργού Πολιτικής Προστασίας είναι ασφαλώς ότι για πρώτη φορά τοποθετείται σε υπουργική θέση ένα ενεργό πολιτικό στέλεχος άλλης χώρας. Ασφαλώς ήταν άστοχη η τοποθέτηση του εκδότη της εφημερίδας «Documento» κ. Βαξεβάνη, ο οποίος σε μια πρώτη ανάρτηση ειρωνεύτηκε την επιλογή του πρωθυπουργού («11 εκατ. Ελληνες, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται ο Μητσοτάκης θα ανακοινώσει για υπουργό Πολιτικής Προστασίας, υπουργό απ’ το εξωτερικό, χωρίς ελληνική ιθαγένεια. Δεν του κάνει κανένας στη χώρα ή δεν δέχεται κανένας;»).

Τι σηματοδοτεί η ταυτόχρονη παρουσία των Γεωργιάδη, Βορίδη και Πλεύρη σε σημαντικά κυβερνητικά πόστα ● Η σύμπτωση με το πέρασμα από το υπουργείο Υγείας των τριών θαυμαστών του δικτάτορα Παπαδόπουλου που θεωρούσε τον εαυτό του «γιατρό» του έθνους.

Το ΣτΕ όχι μόνο δεν εμπόδισε τις επενδύσεις, αλλά παρακίνησε τον Νομοθέτη και τη Διοίκηση να υλοποιήσουν τη συνταγματική περί σχεδιασμού υποχρέωσή τους, να «ξεκαθαρίσουν» τους κανόνες του παιχνιδιού, ούτως ώστε ο καθένας να γνωρίζει εκ των προτέρων πού, πότε και πώς μπορεί να ασκηθεί κάθε επιχειρηματική και μη δραστηριότητα, όπως γίνεται σε όλες τις πολιτισμένες χώρες.

Αυτή τη φορά ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ήταν προετοιμασμένος. Με προσωπική του δήλωση την περασμένη Παρασκευή έξω από το μέγαρο Μαξίμου πέταξε το γάντι στην Αριστερά, θέτοντας εκτός νόμου τη συγκέντρωση και την πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου: «Το 2020, δεν γιορτάσαμε την 25η Μαρτίου, την 28η Οκτωβρίου, δεν γιορτάσαμε μαζί το Πάσχα, δεν γιορτάσαμε τίποτα από αυτά που μας ενώνουν. Αρα λοιπόν, το ίδιο θα συμβεί και με το Πολυτεχνείο.

Οι περισσότεροι συνήγοροι υπεράσπισης της Χ.Α. υπέβαλαν χθες το ίδιο αίτημα αναγνώρισης ελαφρυντικού: τη μακρά διάρκεια της δίκης. Αφηναν μάλιστα ορισμένοι να εννοηθεί ότι με βάση το γεγονός αυτός θα μπορούσε κανείς να απευθυνθεί και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

Ξάφνιασε το προχτεσινό μας πρωτοσέλιδο με τους πολιτικούς αρχηγούς να υψώνουν το «τείχος της δημοκρατίας» απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Ιδιαίτερα ξένισε τους τροφίμους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης η συμπερίληψη του Αντώνη Σαμαρά σ’ αυτό το «τείχος». Από πολλούς θεωρήθηκε ότι «ξεπλένουμε» τον πρώην πρωθυπουργό ή και ότι «προδίδουμε» το αντιφασιστικό κίνημα με την αναφορά σ’ αυτόν τον υπερεθνικιστή και ακροδεξιό πολιτικό. Βέβαια η συντριπτική πλειονότητα δεν μπήκε στον κόπο να διαβάσει το δωδεκασέλιδο αφιέρωμα στο «Τέλος της Χρυσής Αυγής». Αρκέστηκε στην εικόνα του πρωτοσέλιδου.