Η Ελλάδα θα λάβει από το Ταμείο Ανάκαμψης περίπου 12,7 δισ. ευρώ σε δάνεια. Πρόσφατα τέθηκε σε διαβούλευση το θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των δανείων και καθορισμού των σχετικών «επιλεξιμοτήτων». Η διαβούλευση διήρκεσε μόλις 5 ημέρες και επομένως εύλογα θεωρήθηκε προσχηματική. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το σχετικό κείμενο επιβεβαιώνει τους φόβους των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) περί αποκλεισμού τους από την πρόσβαση στα κεφάλαια αυτά.

Τη Δευτέρα, ο διάδοχος της Αγκελα Μέρκελ στην ηγεσία των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών και εκ των διεκδικητών της γερμανικής καγκελαρίας στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, Αρμιν Λάσετ, μίλησε στους Financial Times με τη φωνή του Σόιμπλε: «Ναι» στην περαιτέρω ενοποίηση της Ευρώπης, αλλά «ναι» και στα κριτήρια του Μάαστριχτ (ποια χώρα, άραγε, τα πληροί σήμερα;..) και, το σοβαρότερο, «όχι» στην αμοιβαιοποίηση χρέους.

Το πιο καλό νέο δεν ήταν τόσο το ύψος του ευρωπαϊκού προγράμματος ανάκαμψης. Τα περίπου 800 δισ. ναι μεν είναι το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό πρόγραμμα από την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ, αλλά είναι μικρό αναλογικά, π.χ., με το αντίστοιχο αμερικανικό. Το πιο σπουδαίο νέο ήταν ότι έγινε ένα βήμα αμοιβαιοποίησης του χρέους: Πρώτη φορά ανοιχτά διακηρύσσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι δανείζεται από τις αγορές και επιμερίζει το προϊόν του δανεισμού στα κράτη-μέλη και, μάλιστα, όχι ανάλογα με το μέγεθος της οικονομίας τους, αλλά λαμβάνοντας υπόψη και τις καταστροφές που υπέστη καθένα από την πανδημία και τις ανάγκες που έχει.

Την εκτίμηση ότι το Ταμείο Ανάκαμψης δεν θα εκλείψει μετά το πέρας της πανδημίας εκφράζει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νταβίντ Σασόλι, σε αποκλειστική συνέντευξη στην «Κ» ενόψει της σημερινής επίσκεψής του στην Ελλάδα για την επέτειο των 40 ετών από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Το αναπτυξιακό ζήτημα είναι το μείζον πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Το εθνικό εισόδημα, οι μισθοί και τα εισοδήματα, έχουν μειωθεί σε προ εικοσαετίας επίπεδα. Η οικονομία παραμένει σχετικά «κλειστή», - με τις εισαγωγές και τις εξαγωγές (μαζί με τον τουρισμό και τη ναυτιλία) να βρίσκονται στο 33% του ΑΕΠ (με μέσο όρο το 47% στην ΕΕ), έχει μικρό ρυθμό επενδύσεων γύρω στο 15% του ΑΕΠ (με μέσο όρο το 23% στην ΕΕ ) και απαράδεκτα υψηλή μόνιμη ανεργία.

Ενδιαφέρεται, πρακτικά, η Ευρώπη για τη θέση της στην παγκόσμια οικονομία ή όλο το ενδιαφέρον επικεντρώνεται αποκλειστικά στην αναδιανομή ισχύος και πλούτου στο εσωτερικό της;

Οσον αφορά το δεύτερο, η αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας και των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις επιτρέπουν σε όσα κράτη έχουν λεφτά να ενισχύουν με φρέσκα κεφάλαια τις επιχειρήσεις τους. Αυτό συμβαίνει σε μεγάλη κλίμακα σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία. Οσα κράτη δεν έχουν λεφτά ή/και είναι καταχρεωμένα, είτε ενισχύουν τις επιχειρήσεις τους πολύ λιγότερο είτε ενισχύουν πολύ (έως πάρα πολύ) λιγότερες από αυτές.