Οι τράπεζες σήμερα βρίσκονται στο επίκεντρο της επικαιρότητας παγκοσμίως, καθώς θεωρούνται υπεύθυνες για μεγάλο μέρος της κρίσης, που πλήττει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Στο πλαίσιο αυτό αναζητούνται τρόποι για τη διάσωσή τους και για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος γενικότερα, προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευσή του, που θα βύθιζε την παγκόσμια οικονομία σε παρατεταμένη ύφεση, με οδυνηρές συνέπειες για την κοινωνία.

Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των Ιρλανδών ψηφοφόρων και τους λόγους απόρριψης, όπως και αποδοχής, της Συνθήκης της Λισσαβόνας ανιχνεύει δημοσκοπική έρευνα, που διεξήχθη μεταξύ 13-15/6/2008 από το Ευρωβαρόμετρο.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έρευνας, οι νέοι 18-24 ετών παρουσίασαν το υψηλότερο ποσοστό αποχής (64%), καθώς και το μεγαλύτερο ποσοστό απόρριψης της Συνθήκης (65%).

Στις 19-20 Ιουνίου 2008, συνήλθε στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Πρόκειται για την καταληκτική σύνοδο της Σλοβενικής Προεδρίας, την οποία θα ακολουθήσει η Γαλλική Προεδρία, από 1/7/2008.
Τα συμπεράσματα της συνόδου (σύνολο 78 παραγράφων) αναφέρονται στους εξής τομείς:
 Συνθήκη της Λισσαβόνας (5 παράγραφοι)
 Ελευθερία, Ασφάλεια, Δικαιοσύνη (19 παράγραφοι)
 Υψηλές τιμές τροφίμων και πετρελαίου (16 παρ.)
 Οικονομικά, κοινωνικά, Περιβαλλοντικά ζητήματα και ζητήματα υγείας (11 παρ.)
 Δυτικά Βαλκάνια (5 παράγραφοι και ειδικό παράρτημα)
 Εξωτερικές σχέσεις (22 παράγραφοι)

Χωρίς πολλή συζήτηση και με σύντομες διαδικασίες ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα από τη Βουλή η Συνθήκη της Λισαβόνας. Οι νέες θεσμικές ρυθμίσεις της Συνθήκης, αν και ενδιαφέρουσες, δεν επιλύουν το ζήτημα του δημοκρατικού ελλείμματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά ούτε και της αποτελεσματικότητας της λειτουργίας της.

Κατά την πρόσφατη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αποφασίσθηκαν οι «Ολοκληρωμένες Κατευθύνσεις Πολιτικής» για την περίοδο 2008-2010. Στόχος του παρόντος σημειώματος είναι να παρουσιάσει σε γενικές γραμμές το θέμα και να εγείρει ορισμένα ερωτήματα.

Η κρίση των στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου ΗΠΑ, πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη. Η πρώτη ένδειξη ήταν η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις αγορές χρήματος τον Αύγουστο 2007, με τη διοχέτευση του μεγαλύτερου όγκου κεφαλαίων στην ιστορία της. Εύλογα γεννάται το ερώτημα με ποια διαδικασία, όρους και συνθήκες μετανάστευσε ο κίνδυνος από ένα κλάδο – τις τράπεζες - και μια περιοχή – τις ΗΠΑ - στο υπόλοιπο χρηματοοικονομικό σύστημα παγκοσμίως.

Η τελευταία σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις 18-19/10/2007, ενέκρινε το σχέδιο της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης, που διαμόρφωσε η ειδικά συσταθείσα για το σκοπό αυτό Διακυβερνητική Διάσκεψη. Μάλιστα, ο Πορτογάλος πρωθυπουργός, υπό την προεδρία του οποίου διεξήχθη η σύνοδος, σημείωσε ότι πρόκειται για "ευρωπαϊκή νίκη", δεδομένου ότι με τον τρόπο αυτό αναστέλλεται η "θεσμική αβεβαιότητα" των τελευταίων δύο ετών.

Μετά από τρία και πλέον χρόνια διακυβέρνησης από τη Ν.Δ., τα χρόνια προβλήματα της οικονομίας όχι μόνο συνεχίζουν να υφίστανται, αλλά διογκώνονται επικίνδυνα, ενώ η κοινωνία εκφράζει όλο και πιο έντονα τη δυσπιστία και τη δυσαρέσκειά της για τις πολιτικές που εφαρμόζονται, αλλά και για εκείνες που απουσιάζουν.

Η ανεργία παραμένει από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη των 27 και ιδιαίτερα η ανεργία των νέων και των γυναικών, όπου κυριαρχούν οι ελαστικές και επισφαλείς μορφές εργασίας.
 Οι δαπάνες για την παιδεία και την έρευνα παραμένουν συγκριτικά οι χαμηλότερες στην Ευρώπη.
Το φόβητρο του πληθωρισμού εξακολουθεί να σείεται από την κυβέρνηση σε κάθε εργατική και κοινωνική διεκδίκηση.