Όπως θυμόμαστε οι περισσότεροι, στα 1989, μετά τις βουλευτικές εκλογές συγκροτήθηκε κυβέρνηση Δεξιάς – Αριστεράς, δηλαδή Νέας Δημοκρατίας – Συνασπισμού
(ενιαίου τότε) με πρωθυπουργό το ανώτατο στέλεχος της Ν.Δ. Τζανή Τζανετάκη. Η κυβέρνηση αυτή είχε συγκεκριμένο στόχο, που ήταν η αποκάλυψη των σκανδάλων που είχαν δημιουργηθεί επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, με κορυφαίο εκείνο του Κοσκοτά, και η αποκατάσταση της κοινωνικής ομαλότητας. Το αν έπραξε σωστά ή όχι η Αριστερά τότε, υπάρχουν περισσότερες από μία απόψεις. Η γνώμη του συντάκτη αυτού του σημειώματος πάντως, είναι πως έπραξε σωστά. Αλλά ας αφήσουμε την ιστορία να κρίνει…
Σε προηγούμενο άρθρο μου στην "Αυγή" (20.12.10) σημείωνα πως υπάρχουν και στις μέρες μας δυνάμεις στον χώρο της αριστεράς που μπορούν να την απογειώσουν και να διεκδικήσουν με πάρα πολλές πιθανότητες τη διακυβέρνηση της χώρας.
Πρόκειται για τις ίδιες δυνάμεις που στις παλαιότερες εποχές, όπως ξέρουμε, κατόρθωσαν να κινητοποιήσουν και να πάρουν με το μέρος τους πολλές εκατοντάδες χιλιάδες λαού. Ήταν στην ανεπανάληπτη εποχή της Εθνικής μας Αντίστασης με το ΕΑΜ ή τότε που η ΕΔΑ βρέθηκε στις καλύτερες στιγμές της, όπως στις εκλογές του 1958, που έγινε και αξιωματική αντιπολίτευση, κερδίζοντας το 25% των ψήφων και εκλέγοντας 78 βουλευτές...
...Οι ελπίδες που τρέφαμε ότι με τους καλούς λογαριασμούς θα γινόμαστε και καλοί φίλοι όσο πάνε και λιγοστεύουν, για να μην πω πως εκμηδενίζονται. Και το κόψιμο των μεταξύ μας γεφυρών -που άλλωστε δεν ήταν ποτέ στέρεες- είναι σχεδόν αναπόφευκτο. Ίσως αυτό είναι και το καλύτερο.
Όσο για τους ταλαντευόμενους συντρόφους που στέκονται ακόμη αμήχανοι ανάμεσα σε δύο δρόμους, νομίζω πως διαθέτουν και άριστο μυαλό αλλά και αρκετό πολιτικό κριτήριο ώστε να μπορέσουν να κάνουν την επιλογή τους.
Όσοι σε άλλες εποχές είχαμε θητεύσει στις γραμμές του ΚΚΕ ("τιμή μας και καμάρι μας"), θα θυμόμαστε ή θα είχαμε ακούσει κάποια πράγματα και για την επαγρύπνηση. Υπήρχαν, δηλαδή, υπεύθυνα άτομα ή και ολόκληρες ομάδες σ’ όλες τις οργανώσεις, που φρόντιζαν για την προστασία του κόμματος.
Με άλλα λόγια, έπρεπε να ’χουν τα μάτια τους δεκατέσσερα, αλλά και τ’ αυτιά τους και όλες τους τις αισθήσεις σε συνεχή ετοιμότητα, γιατί ο εχθρός υπήρχε παντού. Ακόμα και μέσα στις γραμμές μας!
Στις 29 του Σεπτέμβρη, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αποφασίζεται η τύχη της "Αυγής". Πρόκειται για μια διαδικασία που ξεκίνησε ξαφνικά κατακαλόκαιρα και φαίνεται πως πάει να τελειώσει -αν τελειώσει- τώρα που φθινοπώριασε και ο καιρός άρχισε να μελαγχολεί, για να μπορεί ίσως να ταιριάξει με τη λύση που θα δοθεί.
Τη λέξη "χορός" του τίτλου τη δανείστηκα από μια συνέντευξη του Γιάννη Ρίτσου, που είδε τα ρώσικα τανκς να... χορεύουν στους δρόμους της Πράγας!
Φέτος τον Αύγουστο κλείσανε 40 χρόνια από την ημέρα που τα ρώσικα τανκς εισέβαλαν στην τσεχοσλοβάκικη πρωτεύουσα και σ’ ολόκληρη τη χώρα φυσικά, καταλύσανε με τη βία το υφιστάμενο αριστερό καθεστώς που είχε εγκριθεί πρόσφατα από την Κεντρική Επιτροπή του Τσεχοσλοβάκικου Κομμουνιστικού Κόμματος και πράγμα πρωτάκουστο για τη σημερινή Ευρώπη, κουβάλησαν με τη βία στη Μόσχα την ηγεσία αυτής της χώρας
