Στροφή στα ακροδεξιά παίρνει η Άγγελα Μέρκελ, όπως σχολιάζουν τα γερμανικά ΜΜΕ. Μετά από τις αλλεπάλληλες δηλώσεις στελεχών του κόμματός της για τους μετανάστες, η Γερμανίδα καγκελάριος ακολούθησε την ίδια πολιτική γραμμή και υπογράμμισε (σε συνέντευξή της στο περιοδικό «Φόκους») πως «η πολυπολιτισμική πολιτική της Γερμανίας έχει αποτύχει» και πως «δεν χρειάζονται πρόσθετοι μετανάστες από άλλες χώρες».

Οι δηλώσεις της γερμανίδας καγκελαρίου κας Μέρκελ και του προέδρου της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης της Βαυαρίας, Χορστ Σεεχόφερ, περί αποτυχίας του πολυπολιτισμικού μοντέλου και οι σαφείς υπαινιγμοί περί καθαρών και ανώτερων πολιτισμών, εγγράφονται στα ακραία συντηρητικά και στα πλέον επικίνδυνα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Οι εχθροί της ανοιχτής κοινωνίας είναι σήμερα απολύτως συγκεκριμένοι. Είναι τα συντηρητικά κόμματα και οι συντηρητικές κυβερνήσεις που παντού στην Ευρώπη σπεύδουν και υιοθετούν την ξενοφοβική ατζέντα της άκρας δεξιάς, την άνοδο της οποίας ευνόησαν με τις πολιτικές τους.

Η Ευρώπη στρέφει αυτές τις μέρες το βλέμμα της με μια βουβή ανησυχία στην Αυστρία, όπου στις -συνήθως ασήμαντες για τον έξω κόσμο- δημοτικές εκλογές θριάμβευσε το ακροδεξιό κόμμα του Χάιντς Κρίστιαν Στράχε. Και προσπαθεί να αποδώσει την επιτυχία του Αυστριακού ακροδεξιού -που μπροστά του ο μακαρίτης ο Χάιντερ ήταν περίπου μετριοπαθής- στις ιδιαιτερότητες της αυστριακής κοινωνίας, η οποία τριάντα χρόνια τώρα ουδέποτε κατάφερε να ξεριζώσει από το πολιτικό τοπίο της τους ξενόφοβους λαϊκιστές που κατά βάθος -κάποιοι και ευθαρσώς- νοσταλγούν τον ναζισμό.

Ο Ζαν Υβ Καμί, ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων, που ειδικεύεται στα θέματα της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, μίλησε στην "Αυγή της Κυριακής" για το ποσοστό του ακροδεξιού Στράχε στη Βιέννη και για το θέμα της ισλαμοφοβίας που εκμεταλλεύονται τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη.

Η πολιτική μας στο μεταναστευτικό αποσκοπεί στην ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία με όρους ισοτιμίας, αποδοχής και σεβασμού των γλωσσικών και πολιτισμικών τους ιδιαιτεροτήτων στο πλαίσιο των αναγνωρισμένων ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου. Οι μετανάστες συνιστούν πλέον- όπως συμβαίνει προ πολλού σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης- δομικό στοιχείο της κοινωνίας και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Απαιτείται λοιπόν ολοκληρωμένη χάραξη βιώσιμου σχεδίου, απόρροια σαφούς μεταναστευτικής πολιτικής με ρεαλιστικούς στόχους ώστε να διαφυλαχθούν τόσο τα δικαιώματα των μεταναστών με έμφαση στην αξιοπρέπειά τους αλλά και των τοπικών κοινωνιών.

- Ποια μέτρα θα λάβει για την απογκετοποίηση της περιοχής του Αγίου Παντελεήμονα, την εκτόνωση του κλίματος ξενοφοβίας και καχυποψίας που έχει εδραιωθεί μεταξύ των κατοίκων, καθώς και την προώθηση της ειρηνικής συνύπαρξης, συνδιαλλαγής, ανοχής και σεβασμού της διαφορετικότητας;

- Προτίθεται να εκπονήσει άμεσα ένα αποτελεσματικό σχέδιο πρόληψης, αποτροπής και αντιμετώπισης φαινομένων ρατσιστικής βίας, δεδομένου ότι τα όποια ισχύοντα μέτρα κρίνονται εκ των πραγμάτων ανεπαρκή;

- Για ποιους λόγους η Ελληνική Αστυνομία επιδεικνύει δυστοκία αναφορικά με τη διεξοδική διερεύνηση περιστατικών βίας και τη σύλληψη των δραστών; Θεωρείται επαρκής η αστυνόμευση της περιοχής του Αγίου Παντελεήμονα;

Ερώτηση προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κατέθεσε ο πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ σχετικά με τους Μετανάστες που διέρχονται τον Έβρο και τη μή εφαρμογή από την Ελλάδα της «Συνθήκης της Οττάβα» για την απαγόρευση ναρκών κατά προσωπικού την οποία και έχει υπογράψει.

Η ερώτηση

Η κρίση δεν το επιτρέπει - η παρουσία τους είναι απαραίτητη για την ανάκαμψη - η ενσωμάτωσή τους απαιτεί ίση μεταχείριση. Ποιος ωφελείται εάν γίνουν όλοι παράνομοι; Πρόκειται για αμέλεια ή για σκοπιμότητα;
Όλο το διάστημα που πέρασε από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, κανείς σχεδόν δεν ασχολήθηκε με τις συνέπειές της στους μετανάστες. Άνθρωποι που ζουν χρόνια στην χώρα μας, εργάζονται, φορολογούνται, έχουν οικογένεια, παιδιά και μια ζωή που λίγο πια διαφέρει από την δική μας βιώνουν την κρίση πολύ χειρότερα από τους ντόπιους. Γιατί;

...«Η ιδεολογική απoενοχοποίηση και η απελευθέρωση της ιδεολογικής ταυτότητας» της Δεξιάς συνιστά δημοσίως διακηρυγμένο στόχο του νεοεκλεγέντος προέδρου της Ν.Δ., Αντώνη Σαμαρά (Κεντρική Επιτροπή της Ν.Δ., 23.1.2010). Υπʼ αυτό το πρίσμα, αποτυπώνουν τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας ηγεσίας σε θέματα μετανάστευσης τη στροφή σε σκληρότερες, «παραδοσιακά» συντηρητικές θέσεις, οι οποίες αδυνατούν να κρύψουν την ακραία, ανοιχτά ή συγκεκαλυμμένα, ξενοφοβική και δημαγωγική υφή τους.

Τα ανθρωποφαγικά ρατσιστικά συνθήµατα της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιµενικού Σώµατος στην παρέλαση ξάφνιασαν πολλούς. Στον σχολιασµό τους κυριάρχησε η υπηρεσιακή σκοπιά: εξέθεσαν τη χώρα, δηµιούργησαν προβλήµατα στις διεθνείς σχέσεις. Εφταιξε ένας κάποιος υπερβάλλων ζήλος.

Σήμερα το πρωί μού ήρθε ένα γράμμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, που με έβαλε σε σκέψεις. Σκέψεις περί ταυτότητος. Τι είμαι; Ποια είναι η ταυτότητά μου; Καταρχάς, είμαι άνθρωπος. Διαφέρω από τις γάτες, τους σκύλους, ακόμη και τους χιμπατζήδες. Σκέφτομαι, μπορώ και γράφω, προβληματίζομαι για τους λόγους της ύπαρξής μου. Έχω όμως και μερικές άλλες ταυτότητες: ιδεολογικές, εθνοτικές, πολιτισμικές.

Η ρύθμιση του ζητήματος της ιθαγένειας παρέμενε επί χρόνια εκκρεμής, καθώς έλειπε η πολιτική βούληση για την αντιμετώπισή του, όπως αρμόζει σε μια σύγχρονη, δημοκρατική πολιτεία. Η ελληνική κοινωνία συνειδητοποιεί και αποδέχεται σταδιακά ότι σημαντικό μέρος των αλλοδαπών που διαμένουν στην Ελλάδα θα παραμείνει στη χώρα. Μια χώρα την οποία θεωρούν δεύτερη πατρίδα τους και τόπο στον οποίο θα ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους.