Τούτων δοθέντων, ο στόχος ήταν διττός. Αλλιώς “συνομιλείς” με τον συνταξιούχο, τον νέο, τον ελεύθερο επαγγελματία, για την δύσκολη καθημερινότητα και όσα ζοφερά, πιθανώς, αναμένονται τους επόμενους μήνες (ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός, ακρίβεια), κι αλλιώς με την terra incognita των αναποφάσιστων και της μεταβαλλόμενης ψήφου.

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον, όχι όμως και έκπληξη, τις “δημοσιογραφικές” επιθέσεις που δέχεται, τις τελευταίες μέρες, η ΔΗΜΑΡ και προσωπικά ο Φώτης Κουβέλης.

Το “αγαπημένο κόμμα” και ο “δημοφιλέστερος/συμπαθέστερος πολιτικός” κατά τη ρητορική των σχολιαστών των δελτίων ειδήσεων και των δημοσκοπήσεων, την τελευταία διετία, έχουν μετατραπεί -πάντοτε από τους ίδιους σχολιαστές- σε “βαρίδια” του πολιτικού συστήματος.