Αντιδρώντας σε μιαν ακόμη κατάληψη του ιστορικού κτιρίου της οδού Σόλωνος, το αρμόδιο όργανο της Νομικής Σχολής πρότεινε προ ημερών τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για να προφυλαχθούν διδασκόμενοι, διδάσκοντες και εγκαταστάσεις από βίαιες ενέργειες, που κάθε τόσο διακόπτουν το εκπαιδευτικό έργο: έλεγχος των προσερχομένων, καλύτερη φύλαξη των χώρων, περιορισμός το ασύλου στους χώρους διδασκαλίας και όχι στις διοικητικές υπηρεσίες.

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ

Όταν ένας Υπουργός, κατά τίτλο «προστασίας του πολίτη», τρομοκρατημένος και πελιδνός ο ίδιος (σ.σ. κοίτα σχετική εικόνα του Υπουργού στη συνέντευξή του στο δελτίο ειδήσεων του ALTER, το βράδυ της Τρίτης 8/12/2009) δείχνει μάλλον να τρομοκρατεί, αντί να ενημερώνει τον πολίτη, όπως έπραξε επί μια ολόκληρη βδομάδα και πριν από την 6η Δεκέμβρη, με εμπρηστικές ανακοινώσεις, με προκλητικές δηλώσεις, με ψεύδη και συκοφαντίες « με ΄΄ντου΄΄ σε ψευδεπίγραφες ΄΄γιάφκες΄΄ ή ΄΄ορμητήρια΄΄ κάτω από την ομπρέλα της ΄΄μηδενιστικής΄΄ θεωρίας της ΄΄μηδενικής ανοχής΄΄ και των προληπτικών προσαγωγών ή συλλήψεων, για τις οποίες μάλιστα επαίρεται!! ο Υπουργός.

Ζούμε, λοιπόν, σ’ ένα «αστυνομικό κράτος», όπου «βασιλεύει ο τρόμος» και γίνεται «χημικός πόλεμος», όπου «παραβιάζονται σωρηδόν τα ατομικά δικαιώματα», όπου οι «δυνάμεις καταστολής» εισβάλλουν σε στέκια με τρόπο που δεν έχει προηγούμενο «ούτε στην κατοχή» (σ.σ. τη γερμανική εννοούσε, ουχί την «κατοχή των Εξαρχείων»), και η ρίψη δακρυγόνων στο προαύλιο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου είναι «εγκληματική πράξη»;

Ο Δ. Παπαδημούλης, μιλώντας σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό Πρώτο Θέμα 989 (Μπ. Παπαπαναγιώτου) για τον απολογισμό των εκδηλώσεων και την στάση του κ. Χρυσοχοΐδη, δήλωσε:

...Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι πρώτον, οι βάνδαλοι, οι καταστροφείς της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, που μας είναι εχθρικές και ξένες δυνάμεις, να μην καταργήσουν τελικά, με το φόβο, τη δυνατότητα και το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν μαζικά, ειρηνικά, περιφρουρημένα και δεύτερον, η κριτική και η διαφορά απόψεων να μην καταργεί τη δυνατότητα επικοινωνίας...

Ένα χρόνο μετά, έχει κανείς την αίσθηση πως ο Δεκέμβρης, παρά τα φαινόμενα, παραμένει άγνωστης ταυτότητας αντικείμενο. Υπόθεση του αστυνομικού δελτίου για πολλούς συμπολίτες μας, μεταμοντέρνα φάρσα για τους κυνικούς, συμβολικό «Έτος 1» για τους αντιεξουσιαστές, σαγηνευτικό εμπόρευμα για τη δημοσιογραφία των εντυπώσεων.

Ξημερώνει η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τη χώρα ζώνει ο φόβος. Όχι η θλίψη για το χαμένο παιδί. Όχι η έγνοια για τους χιλιάδες συνομηλίκους του που βγήκαν πέρυσι στους δρόμους εν πλήρει συγχύσει αλλά με γνήσια οργή και μοιάζουν τώρα κάπως απορημένοι με τον εαυτό τους και την εμπειρία τους.