...Οι επισκέψεις υψηλόβαθμων ευρωπαίων και όχι μόνο αξιωματούχων που προγραμματίζονται για το αμέσως επόμενο διάστημα στην Αθήνα δεν είναι τυχαίες και δεν συνδέονται μόνο με την εφαρμογή του Μνημονίου. Η διττή διάσταση που αποκτά πλέον στα μάτια όλο και περισσότερων η Ελλάδα είναι ίσως το μόνο θετικό νέο εδώ και πολύ καιρό. Είναι η ευκαιρία της να αποδείξει ότι δεν είναι αυτή ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης.

Δεν είναι κακό να είσαι Ιζνογκούντ. Γιατί να μη θέλεις να γίνεις χαλίφης στη θέση του χαλίφη; Το πρόβλημα είναι ότι μέσα στη γενικότερη εξαλλοσύνη, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μαζευτεί πολλοί που φαντασιώνονται εαυτούς ως συν-πρωθυπουργεύοντες.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης επιμένει ότι ήθελε να μας σώσει από τις σκοτεινές δυνάμεις του ευρώ πατώντας το κουμπί της δραχμής. Ο δε μεγάλος βεζύρης Λαφαζάνης φαντασιώνεται το δικό του χαλιφάτο.

Οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και τα σενάρια «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων είναι τα θέματα στο τραπέζι του σημερινού Eurogroup, το οποίο θα συζητήσει το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς της Ελλάδα ύψους 109 δισ. ευρώ.

«ΕΛΛΑΔΑ, μία ακόμη προσπάθεια, κύριοι τραπεζίτες»...

ΙΣΩΣ η αλήθεια έχει µόνο ένα πρόσωπο. Αυτό της αντίφασης.

Πόσω µάλλον εν καιρώ κρίσης, που οι αντιφάσεις επανέρχονται δυναµικά. Πιο πρόσφατο παράδειγµα είναι η απόφαση της κυβέρνησης για την ανέγερση φράχτη στον Εβρο. Μια πολιτική που θα περίµενε κανείς από µια δεξιά κυβέρνηση.