Έρχεται ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης στο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής με κλάδον ελαίας και την παλιά καλή γραμμή της Αριστεράς για την συγκρότηση ενός αστερισμού δυνάμεων για μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.

Δύο ημέρες μετά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος υπεροπτικά διαπιστώνει ότι «το Κίνημα Αλλαγής έχει να κάνει πολλή δουλειά ακόμα» και ταυτοχρόνως επιτίθεται με σφοδρότητα στον «απολίτικο τεχνοκράτη» Νίκο Αλιβιζάτο, άνθρωπο στενά συνδεδεμένο και με πρωταγωνιστικό ρόλο στο εγχείρημα μας. Σύμπτωση; Διαφορά ύφους και χαρακτήρων; Ή έκφραση κάποιων διεργασιών και αντιθέσεων που έρχονται στην επιφάνεια;

Ο ανασχηματισμός φέρει την σφραγίδα του απρόοπτου και του τυχαίου γεγονότος που τον προκάλεσε, γιʼ αυτό χαρακτηρίζεται από «ισορροπίες» και «αντίβαρα». Ουσιαστικά ακυρώθηκε ο κυβερνητικός σχεδιασμός για δομικές αλλαγές που θα σηματοδοτούσαν την έξοδο από τα Μνημόνια και το προανάκρουσμα της μεταμνημονιακής Ελλάδας.

Γιʼ αυτόν τον λόγο ο ανασχηματισμός θα βρισκόταν εκτός υψηλής επικαιρότητας, αν δεν σηματοδοτούταν από τις επιλογές των προσώπων, καθώς η επικαιρότητα τον τιτλοφόρησε και ως «ανασχηματισμό Κουβέλη». Η αναμενόμενη, πλην όμως καθυστερημένη υπουργοποίηση του πρώην προέδρου της ΔΗΜΑΡ, προκάλεσε θύελλα δημοσιευμάτων και ποικίλων σχολιασμών, τόσο διαφορετικών όσο και η αντιφατικότητα και ανακολουθία των επιλογών του προσώπου

«Εμείς είμαστε από άλλο υλικό, δεν τρομάζουμε», είπε ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη κοινοβουλευτική συζήτηση για την προανακριτική επιτροπή. Λίγο αργότερα, ο κ. Θανάσης Καρτερός, ένας έμπιστος άνθρωπος του Μαξίμου, φρόντισε να ξεκαθαρίσει ποιο είναι αυτό το υλικό: «Όταν οι αριστεροί κέρδιζαν την αξιοπρέπεια του κυνηγημένου, αυτοί απολάμβαναν την αξιοπρέπεια του κυνηγού. Και τώρα τους κυνηγούν! Δικαιούνται, συνεπώς, τη συμπόνια μας. Απόλυτη, και χωρίς αστερίσκους. Με τόση Νοβάρτις, τόσους τσόγλανους, και τόσα παλούκια που τους έτυχαν, Κύριε, άφες αυτοίς. Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι…».[

Ο στόχος της κυβέρνησης είναι έκδηλος: η δημιουργία σκιών, που θα βαραίνουν τους πολιτικούς αντιπάλους. Οι ύποπτοι, που θα μένουν ύποπτοι μέχρι τις επόμενες εκλογές…
Όπως εξελίχθηκε η υπόθεση, η σύσταση προκαταρτικής ήταν, βεβαίως, υποχρεωτική και μονόδρομος. Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, από την πρώτη στιγμή, ζήτησε να χυθεί παντού άπλετο φως. Και θα στηρίξει όλες τις ενέργειες της Δικαιοσύνης για την αναζήτηση της αλήθειας, προς πάσα κατεύθυνση ανεξαιρέτως.
Η συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής την προσεχή Τετάρτη είναι βέβαιο πως θα αναδείξει σημαντικές πλευρές μιας εξυφαινόμενης πολιτικής σκευωρίας στο πλαίσιο του πραγματικού σκανδάλου της Novartis.

Οι αυταπάτες είναι κακός σύμβουλος. Και η κυβέρνηση φέρεται ως αν η χώρα κυλούσε πάνω σε... σιδερένιες ράγες που νομοτελειακά την οδηγούν στην επιτυχή έξοδο από τα μνημόνια. Το αποτέλεσμα είναι ότι (α) καθυστέρησε η υλοποίηση των προαπαιτουμένων της 3ης αξιολόγησης – έως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι εκκρεμότητες καθιστούσαν εξαιρετικά αμφίβολο να υπάρξει θετική απόφαση του Eurogroup, τη Δευτέρα, για την εκταμίευση των 5,7 δισ. ευρώ. Και (β) ότι εντείνονται οι αμφιβολίες αν θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμε τα 88 προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της 4ης και τελευταίας αξιολόγησης, από το Eurogroup της 21ης Ιουνίου.

Ο πρωθυπουργός επισκέπτεται κέντρα τεχνολογίας, επαινεί την καινοτομία και υμνεί τις start up επιχειρήσεις. Και την ίδια ώρα, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ετοιμάζει νομοσχέδιο για να καταστρέψει το πιο πετυχημένο ελληνικό start up, το Beat (πρώην Taxibeat), μια ηλεκτρονική πλατφόρμα διαμεσολάβησης, την οποία χρησιμοποιούν 1.000.000 πολίτες και 8.000 επαγγελματίες ταξί.
Προκύπτουν τρία θέματα. Ενα πολιτικό: Γίνεται ρουσφέτι στους νταβατζήδες του κλάδου, που δεν θέλουν να επιβραβεύονται οι πιο άξιοι επαγγελματίες ταξί. Ενα οικονομικό: Γίνεται επίθεση στην καινοτομία, στην επιχειρηματικότητα, στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Και, τρίτο, ένα θέμα λογικής:

Μέσα σε μια εβδομάδα η ελληνική πολιτική κατάσταση άλλαξε ριζικά και σε βάθος, πέρα από τους κομματικούς συσχετισμούς. Αρχικά με την επαναλαμβανόμενη κυβερνητική ιλαροτραγωδία του ενθουσιασμού, των μεγάλων προσδοκιών και έπειτα του αυτογκόλ. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισε το Μνημόνιο σχεδόν με ενθουσιασμό. Αναμφισβήτητα ήταν το πιο χαρούμενο Μνημόνια! Ο πρωθυπουργός με τη σειρά του υποσχέθηκε κάτι too good. Σε εικοσιτέσσερις όμως ώρες το Eurogroup τους έκοψε τη χαρά και η κυβέρνηση επιστράτευσε κατά το συνήθειό της, ένα σωρό ψέματα για να διασκεδάσει την κατάσταση.

«Μας κοροϊδέψατε. Μας βάλατε να ψηφίσουμε μέτρα και τώρα τα μέτρα για το χρέος που μας παρουσιάζετε απέχουν παρασάγγας από αυτά που είχατε υποσχεθεί», φέρεται να φώναξε, μιλώντας στο Eurogroup ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και βλέποντας τις λύσεις που βρίσκονταν στο τραπέζι για το ελληνικό χρέος.

Το «Μνημόνιο 3plus» ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με μια «λαϊκή απογευματινή» παράσταση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, προκειμένου να αποφευχθεί η αναμέτρηση με την τηλεθέαση του Survivor. Ο αρμόδιος υπουργός μάλιστα, με τη χιουμοριστική αλλά μάλλον κυνική ομολογία, αποτύπωσε το μέγεθος της απαξίωσης της κοινοβουλευτικής συζήτησης: «Μίλησε ο πρωθυπουργός μίλησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν χρειάζεται να έχουμε εντάσεις τώρα. Έτσι και αλλιώς μόνοι μας είμαστε αυτή την ώρα αφού οι 9 στους 10 Ελληνες τώρα βλέπουν Survivor».

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται δύο χρόνια από τις εκλογές του 2015, οι οποίες φέρανε τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία για πρώτη ή, έστω, για δεύτερη φορά. Η φωτογραφία της στιγμής δεν αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνείας για τον κυβερνητικό σχηματισμό: δημοσκοπική κατάρρευση, στασιμο-χρεοκοπία, όψεις αυταρχισμού ενός καθεστώτος που γαντζώνεται πλέον στην εξουσία με όρους παραδοσιακής κομματικής πελατείας. Η πορεία είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη στο δρόμο προς τις κάλπες, όταν ο ελληνικός λαός κληθεί να εκφράσει την ετυμηγορία του.

Η επέλαση του εθνολαϊκισμού, η κατασυκοφάντηση πολιτικών αντιπάλων, η στοχοποίηση των μέσων ενημέρωσης και η διαρκής επίκληση μιας αριστερής «εθνικοφροσύνης», που ταυτίζεται βέβαια με την ιερή συμμαχία Τσίπρα - Καμμένου, έχουν δημιουργήσει ένα βαθύτατο διχαστικό υπόστρωμα που έχει υπονομεύσει όλα τα θετικά στοιχεία της μεταπολιτευτικής μας κουλτούρας. Και άλλοι Μεγαλέξανδροι που θα λύσουν τον γόρδιο δεσμό του διχασμού και της απελπισίας δεν φαίνονται στον ορίζοντα...

Το τελευταίο που χρειάζεται σήμερα η χώρα, είναι ένας νέος κύκλος αστάθειας, αβεβαιότητας, ακυβερνησίας. Αυτό εκτιμά η Moody’s, αυτό επαναλαμβάνει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αυτό τονίζει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αυτό ξεχώρισε και ο πρόεδρος του Eurogroup, κ. Ντάισελμπλουμ, στην «Κ» την περασμένη Κυριακή. Ο τόπος χρειάζεται σταθερότητα – για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες επτά ετών, αν μη τι άλλο για να διατηρηθεί ζωντανή η ρεαλιστική προσδοκία δικαίωσής τους. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε την αποκατάσταση ενός πνεύματος εθνικής συνεννόησης, σύνεση και σταθερή γραμμή πλεύσης. Είναι η ώρα της ανακωχής και της ευθύνης. Για όλα τα άλλα, υπάρχει καιρός – αργότερα.