Η τραγωδία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία έδειξε σε Ελλάδα και Τουρκία μεγάλους κίνδυνους και ανατροπές. Οι δύο χώρες βλέπουν ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές είναι πολύ μικρές, μπροστά στις διαστάσεις μιας ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης. Ως θετική «παρενέργεια» του πολέμου στην Ουκρανία, οδεύουμε σε εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Οι αναλύσεις για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ων ουκ έστιν αριθμός, έχουν ένα κοινό στοιχείο: τη διαβάζουν σαν μια κίνηση στη σκακιέρα της γεωπολιτικής. Δηλαδή, μετά την κατάρρευση του Τείχους στο Βερολίνο και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, η νικήτρια Δύση διεύρυνε τη σφαίρα επιρροής της ενσωματώνοντας τους μέχρι τότε δορυφόρους της Μόσχας, με αποτέλεσμα η σημερινή Ρωσία να αισθάνεται ανασφαλής και υπό πολιορκία επειδή τα σύνορά της με το ΝΑΤΟ μετατοπίστηκαν ανατολικότερα, και μάλιστα σε εδάφη που οι Ρώσοι, καλώς ή κακώς, θεωρούσαν κατά κάποιο τρόπο «δικά τους».

Ένα δραματικό γεγονός όπως ο πόλεμος της Ουκρανίας σπάει τις ρουτίνες των κοινωνιών, της πολιτικής ζωής, των σχολιαστών. Στο χάσμα της συνέχειας που κόβεται, γίνονται συνήθως πιο φανερές οι αλλαγές αντιλήψεων που έχουν επέλθει σε μια κοινωνία, οι οποίες αλλιώς παραβλέπονται μέσα στην αργή εξέλιξή τους. Το ζούμε τώρα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία

Ελπίζω ο πόλεμος να τελειώσει γρήγορα μέσω διαπραγματεύσεων. Αν δεν γίνει αυτό, η Ουκρανία θα καταστραφεί, οι θάνατοι θα πολλαπλασιαστούν και οι οικογένειες θα διαλυθούν. Ανεξάρτητα όμως από το τι θα γίνει στη μαρτυρική αυτή χώρα, τρεις είναι οι εξελίξεις που μπορούν να αλλάξουν την οργάνωση του σημερινού κόσμου.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο πόλεμος που την ακολούθησε επιβάλλουν στους ευρωπαίους πολίτες να πάρουμε ξεκάθαρη θέση. Η θέση αυτή δεν μπορεί κατά την άποψή μου να είναι άλλη από την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου και την ξεκάθαρη καταδίκη της ρωσικής εισβολής. Είμαστε με την Ουκρανία, με την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της, είμαστε με τους Ουκρανούς και τις Ουκρανές που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να σωθούν από τη λαίλαπα του πολέμου και με όσους και όσες αποφάσισαν να μείνουν στον τόπο τους για να πολεμήσουν τους ρώσους εισβολείς.

Α. Δημοσιεύθηκαν πρόσφατα (6.3), στην εφημερίδα Καθημερινή, δύο νομικοπολιτικές παρεμβάσεις, των συναδέλφων Α. Μανιτάκη και Β. Βενιζέλου (περιλαμβάνονται και στον φάκελο «Αστυνόμευση των Α.Ε.Ι. και Σύνταγμα» του Constitutionalism.gr), με προφανή στόχο την ενίσχυση της θέσης της κυβέρνησης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, εν όψει της συζήτησης (11.3) σχετικής αίτησης ακύρωσης πολλών πανεπιστημιακών συλλόγων, ως προς την αντισυνταγματικότητα της άνευ όρων αστυνόμευσης των Πανεπιστημίων (που εισήγαγε ο νόμος 4777/2021).

Η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, με την παραβίαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, και ο συνεχιζόμενος πόλεμος, εδώ και 22 ημέρες, άνοιξε ένα άλλο πεδίο τρομακτικής ανασφάλειας και ανισορροπίας στην ήπειρό μας, με συνέπειες που ακόμα δεν είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε, αλλά αντιλαμβανόμαστε σίγουρα ότι οι αναδιατάξεις θα είναι τεκτονικές.

Ο συνδυασμός οικονομικής στασιμότητας και υψηλού πληθωρισμού, ο στασιμοπληθωρισμός, ίσως αποδειχτεί κάτι περισσότερο από ένα φάντασμα που πλανιέται πάνω απ’ τον κόσμο και, ειδικά, την Ευρώπη. Στις ΗΠΑ, ο Τζ. Πάουελ υποχρεώνεται σε ασκήσεις ευαίσθητης ισορροπίας, να τιθασεύσει έναν πληθωρισμό 7,9%, τον υψηλότερο εδώ και 40 χρόνια, χωρίς να ρίξει σε ύφεση μια οικονομία της τάξης των 23 τρισ. δολ.

Την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την στάση της Ε.Ε. και της ελληνικής κυβέρνησης σχολιάζει στην ΜτΚ ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Στέργιος Καλπάκης.Επισημαίνει την ανάγκη «να αποκτήσει η Ε.Ε. μια στρατηγικά αυτόνομη πολιτική άμυνας και ασφαλείας σε σχέση με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ στο πλαίσιο μιας συνολικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης», και δηλώνει πως «εκείνο που πρέπει να κάνει η χώρα μας είναι να επιμείνει στην πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και στον παραδοσιακό της ρόλο ως γέφυρα ειρήνης και συνεννόησης των χωρών και των λαών της περιοχής»

Παρότι οι τελικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα ληφθούν τον Μάιο, είναι βέβαιο ότι η χαλάρωση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας θα συνεχιστεί και το 2023, δεν θα ισχύσει ο κανόνας για τη μείωση του χρέους άνω του 60% του ΑΕΠ ούτε ο άλλος για το έλλειμμα.

Υπό τον ήχο των σειρήνων του πολέμου στην Ουκρανία, η «Εποχή» θέτει στα πλαίσια του διαλόγου για το κόμμα, το ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δυνατότητα ενός μεγάλου φιλειρηνικού κινήματος, με πρωτεργάτρια την Αριστερά.

«Η αριστερά οφείλει να αγωνιστεί για ειρήνη, δημοκρατία, κοινωνική πρόοδο» είναι το κεντρικό μήνυμα της συζήτησή μας με τον Σωτήρη Βαλντέν, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Όπως τονίζει ειρήνη, ασφάλεια, συνεργασία δεν νοείται στην Ευρώπη με αντίπαλο την Ρωσία. «Είναι λοιπόν εύλογο μεν να στηρίζουμε τον αμυνόμενο, είναι επίσης δικαιολογημένη η έντονη συναισθηματική φόρτιση της δυτικής κοινής γνώμης, χρειάζεται όμως ψυχραιμία και να σκεφτόμαστε πώς θα υπάρξει μια διέξοδος άλλη από την συνολική σύγκρουση Δύσης-Ρωσίας» τονίζει μεταξύ άλλων.