Αργά τη νύχτα του περασμένου Σαββάτου στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και ύστερα από κάποιες ψηφοφορίες, η Ρένα Λι από τη Σιγκαπούρη άνοιξε το μικρόφωνο στην αίθουσα 2 και είπε δύο λέξεις: Εχουμε συμφωνία! (Για την ακρίβεια πέντε: We have got an agreement!). Τα νέα διαδόθηκαν αστραπιαία σε όλο τον κόσμο: έχουμε ιστορική συμφωνία για την προστασία των ωκεανών, για το κλίμα, για τον πλανήτη! Η έκπληξη στα μέσα επικοινωνίας ήταν μεγάλη: ιστορική συμφωνία που σχεδόν κανείς δεν γνώριζε;

Οι αλλαγές του κλίματος στη χώρα μας είναι πλέον προφανείς και οι επιπτώσεις τους έχουν αρχίσει να είναι σοβαρές, τόσο στην καθημερινότητά μας όσο και σε αρκετούς τομείς της οικονομίας. Ολοι θυμόμαστε τον παρατεταμένο καύσωνα του 2021 και τις επιπτώσεις που είχε όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στα οικοσυστήματα, με τις ανεξέλεγκτες δασικές πυρκαγιές αλλά και τον κλονισμό της αγροτικής παραγωγής.

H είδηση ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, από τις σημαντικότερες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του κόσμου, ανέλαβαν να διοργανώσουν την επόμενη σύνοδο του ΟΗΕ για τον περιορισμό των ορυκτών καυσίμων προκάλεσε την ίδια έκπληξη με εκείνη που είχε προκαλέσει η ανακοίνωση ότι το Κατάρ απέσπασε τη διοργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου!

Κύριο άρθρο του Γκάρντιαν για την κλιματική αλλαγή ● Ο πληθυσμός των πλούσιων χωρών αντιστοιχεί στο ένα όγδοο του παγκόσμιου συνόλου, αλλά είναι υπεύθυνος για τα μισά αέρια θερμοκηπίου. Αυτά τα έθνη έχουν σαφή ηθική ευθύνη να βοηθήσουν ● Η βάση της ευθύνης κάθε χώρας για δράση πρέπει να είναι οι συνολικές εκπομπές της ● Kατά τη διάρκεια της πανδημίας οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο τροφοδότησαν τις δαπάνες των κρατών προχωρώντας στην αγορά των ομολόγων που εξέδιδαν οι ίδιες οι κυβερνήσεις τους

Αυτό που συνέβη το προπερασμένο Σάββατο στην Κρήτη έμοιαζε κάτι που συμβαίνει μία φορά κάθε 500 χρόνια: Ανοιξαν οι ουρανοί και σε 10 λεπτά έπεσε όσο νερό πέφτει σε 3-4 χρόνια. Φαινόμενο όχι σύνηθες, αλλά ούτε τελείως απροσδόκητο: Οι παράκτιες πλημμύρες πυκνώνουν σε όλη την Ευρώπη, οι ζημιές που αφήνουν πίσω θα είναι 30 φορές μεγαλύτερες την επόμενη 30ετία, η Ελλάδα έχει ήδη μεγάλη (και πικρή) εμπειρία.

Το γαλλογερμανικό οικονομικό Ινστιτούτο Bruegel υπολόγισε προ ημερών ότι με βάση τα εθνικά σχέδια στήριξης των οικονομιών που έχουν ήδη ανακοινωθεί στο πλαίσιο των ενεργειών για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, η Γερμανία είναι σε θέση να δαπανήσει ποσά που αντιστοιχούν στο 8% του ΑΕΠ της, ενώ χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία μετά βίας θα μπορέσουν να διαθέσουν το 3,5% του ΑΕΠ τους.

Η βραχυπρόθεσμη λύση για τη Γερμανία και πολλές άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι η πρόσβαση σε κάθε δυνατό είδος ενέργειας που δεν είναι ρωσικό και, δυστυχώς, αυτό περιλαμβάνει τον... άνθρακα. Τα λόγια ανήκουν στον Χένινγκ Γκλόισταϊν, διευθυντή ενέργειας, κλίματος και πόρων της εταιρείας συμβουλευτικών υπηρεσιών Eurasia Group. Ο ίδιος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με την ανάγκη οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να καταφέρουν να αποφύγουν το... δελτίο στη διάθεση της ενέργειας τον χειμώνα που έρχεται! Και προειδοποίησε ότι «τα πράγματα μπορεί πραγματικά να γίνουν πολύ δυσάρεστα» αν πάψει η προμήθεια με ρωσικό φυσικό αέριο όταν θα κάνει πολύ κρύο

Η χώρα μας ακολουθώντας τη στρατηγική ενεργειακής μετάβασης της ΕΕ επέλεξε το φυσικό αέριο (ΦΑ), ως μεταβατική ενεργειακή πηγή, όταν αυτό προσφερόταν άφθονο κυρίως από την Ρωσική Ομοσπονδία, σε σχετικά χαμηλές τιμές και ως -υποτίθεται- λιγότερο επιβλαβές από τον άνθρακα (λιγνίτη).

ΠΡΟΣΦΑΤΗ άνοδος των τιμών της ενέργειας (ηλεκτρική, φυσικό αέριο, υγρά καύσιμα κ.λπ.) σε συνδυασμό με τις σχετιζόμενες γεωπολιτικές εξελίξεις αναδεικνύουν την κορυφή του παγόβουνου που λέγεται ενεργειακή μετάβαση προς την απανθρακοποίηση του ενεργειακού μίγματος. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις και εντάσεις επιδέχονται πολλές ερμηνείες.

Μολονότι θρυλείται ότι ζούμε στην εποχή του Ορθού Λόγου, κάθε φορά που αποκαλύπτεται η ανεπάρκειά μας μπροστά σε φυσικά συμβάντα που ξεπερνούν έστω και λίγο το αναμενόμενο και το προσδοκώμενο, σπεύδουμε στην αποθήκη με τα ξεθυμασμένα κλισέ και αρπαζόμαστε από τη στερεοτυπική ανθρωπομορφική δεισιδαιμονία: «η μανία της φύσης», «η εκδίκηση της φύσης» και τα συναφή.

«Η κλιματική κρίση θέτει την ανθρωπότητα σε μια πρωτόγνωρη δοκιμασία που επιβάλλει συνεργασία και δράση»

“The changing childhood project”. Στη μεγάλη έρευνα για την παιδική ηλικία στον 21ο αιώνα, που διεξήγαγε, με αφορμή τα 75 της χρόνια, η UNICEF, σε 21 χώρες, σε όλες τις ηπείρους, πήραν μέρος 21.000 άτομα ηλικίας από 15 ώς 24 ετών και άνω των 40. Οι νέοι εμφανίζονται γενικά πιο αισιόδοξοι για το μέλλον από ό,τι οι μεγαλύτεροί τους.

Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την Διάσκεψη στη Γλασκώβη, πολλαπλασιάζονται οι εκθέσεις επιστημόνων και ερευνητών που επιδιώκουν να ηχήσουν ως συναγερμοί

Μπορεί κυριολεκτικά στο “παρά πέντε” ΗΠΑ και Κίνα να κατέληξαν σε ένα “κοινό ανακοινωθέν για την ενίσχυση δράσης για το κλίμα”, το οποίο χαιρέτισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ ως “σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση”, μπορεί ενδεχομένως αυτή να ήταν και η συμβολική κίνηση που έλειπε από την COP 26, όμως το ζητούμενο, για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα, παραμένει. Η μετατροπή των λόγων σε έργα. Η υλοποίηση των στόχων που έχει θέσει η Συμφωνία του Παρισιού το 2015.