Ανασάναμε. Αυτή τη λέξη άκουγες αμέσως μετά την ομιλία του Φώτη Κουβέλη και την αποχώρηση μας από τον χώρο του συνεδρίου.

Χαμόγελα. Δεν θυμάμαι κάποια συνδιάσκεψη της Ανανεωτικής Πτέρυγας που τα πρόσωπα μας να μην ήταν θλιμμένα και αρρωστημένα. Αυτό το τριήμερο, όμως, τα πρόσωπα μας ήταν εντελώς διαφορετικά. Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που άρχισαν να ελπίζουν και να αισιοδοξούν πάλι. Οι νεολαίοι που νιώθουμε ότι απεγκλωβιστήκαμε και εμείς και έχουμε πολλή ενέργεια και πράγματα να δώσουμε σε αυτό το νέο ξεκίνημα που επιχειρούμε.

Ήμουν φοιτητής κοινωνιολογίας, όταν έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της Ρόζας Λούξεμπουργκ <<Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση;>>. Την απάντηση, μου την είχαν δώσει από πριν διάφοροι σύντροφοι, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! Έτσι λοιπόν και γώ, κάθισα να διαβάσω το βιβλίο όντας προδιατεθειμένος ότι θα βρω την απάντηση στο ερώτημα γιατί επανάσταση και όχι μεταρρύθμιση. Ήλπιζα ότι η επιχειρηματολογία θα με πείσει προς αυτήν την κατεύθυνση, μάταια όμως, καθώς από τις πρώτες κιόλας σελίδες οι ελπίδες μου διαψεύστηκαν.