Ασφαλώς τούτη την ώρα πρωτεύει ο αγώνας εναντίον της αλλά είναι γεγονός ότι δίπλα στους αγωνιζόμενους εμπνευσμένα καλλιτέχνες επιμένει το ερώτημα της εξήγησης αυτής της επίθεσης. Από τη μια, έχουμε την ιδεολογική εμμονή των δυνάμεων του αυταρχικού συντηρητισμού καθόσον θεωρούν τον χώρο ως προπύργιο της Αριστεράς, ασχέτως αν αυτό ισχύει πραγματικά ή αν πρόκειται για μια ζωτική φαντασίωσή τους. Παρόμοιου τύπου εμμονή εκπόνησε τη νομοθέτηση της παρουσίας αστυνομίας στα πανεπιστήμια, το εγχείρημα εξευγενισμού στα Εξάρχεια σε συνθήκες κατοχής από τα ΜΑΤ κ.ο.κ.

Σε μια ανάρτηση 5 γραμμών έθεσε το ζήτημα της υπεράσπισης των νεαρών Αφγανών φτωχοδιαβόλων που κατηγορούνται για τη φωτιά στη Μόρια. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης τον κατηγόρησε για τυφλό φανατισμό, ανορθολογισμό και ανευθυνότητα. Οντως τολμηρή η δήλωση του ιστορικού αλλά και άμεσα τα αντανακλαστικά του υπουργού που έδωσε θεματολογία στα ελεγχόμενα ΜΜΕ και όχι μόνο. Ο Αντώνης Λιάκος είπε την αλήθεια. Από τις αντιδράσεις και μόνο μπορούμε να καταλάβουμε ότι εδώ παίζεται μια αλήθεια.