...Ποιος μετακινήθηκε και συναντήθηκαν οι δύο χώροι (ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ); Η ΔΗΜΑΡ που έλεγε πως πρέπει να διαβούμε το δρόμο των μνημονίων με την οικονομία ζωντανή και τη χώρα όρθια, ή ο ΣΥΡΙΖΑ που θα τα διέγραφε όλα με ένα άρθρο ένα νόμο;!

Φύγαμε από το ΣΥΝ όταν διαπνέονταν και από αριστερισμό και λαϊκισμό και συμπορευόμαστε μαζί του τώρα που έγινε ομοτράπεζος των ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ. Από την ίδρυσή μας δεν λέγαμε για χώρο δημοκρατικού σοσιαλισμού και σοσιαλδημοκρατία;

...Είναι όμως ξεκάθαρο πλέον πως Κεντροαριστερά (ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ) κόντρα στην Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) που οδεύει ολοταχώς προς την Σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει. Όπως επίσης είναι προφανές ότι η χώρα έχει ανάγκη από μια μεγάλη σύγχρονη Κεντροαριστερά.

Εν κατακλείδι έτσι δεν πρόκειται όχι να πορευτούμε σε δρόμους «σοσιαλιστικούς αλλά Ελληνικά», αλλά θα παραδώσουμε και τα κλειδιά της εξουσίας στη ΝΔ.

Και αυτός ο διάλογος που σήμερα αρνείται το ΚΙΝΑΛ ή τορπιλίζουν κάποιοι φανατικοί του ΣΥΡΙΖΑ θα καταστεί αναγκαίος εκ των πραγμάτων μετά την νίκη της ΝΔ στις εθνικές εκλογές.

Οι νοήμονες το αντιλαμβάνονται, οι φανατικοί οπαδοί το απεύχονται.

Όπως λέει και ο εθνικός μας τραγουδοποιός Νιόνιος, «όταν τα γιοφύρια πίσω μας θα καίγονται, εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω τις μέρες τις παλιές». Τότε «που μαθαίναμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά και επιτέλους να καταλαβαινόμαστε», που έλεγε κι ο μεγάλος μας Γιάννης Ρίτσος.

Και όμως διάφοροι έγκριτοι κατά τα άλλα επιστήμονες και διανοητές του χώρου της Κεντροαριστεράς αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις τρέχουσες πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις και να προτείνουν πολιτικές προσαρμοσμένες στην αδήριτη πραγματικότητα. Μας προτείνουν ούτε λίγο ούτε πολύ να κάψουμε «τις ΓΕΦΥΡΕΣ», πρωτοβουλίες που προτρέπουν σε διάλογο τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς !

... Γι αυτό φίλοι και ως χθες σύντροφοι το Κίνημα Αλλαγής θα μπορούσε πράγματι να γίνει το όχημα της Κεντροαριστεράς που ονειρευτήκαμε, αλλά δυστυχώς το όνειρο μας τελείωσε νωρίς. Και όπως και εσύ σ. Θόδωρε Μαργαρίτη στο άρθρο σου στα Νέα (2-3 Μαρτίου 2019) αναφέρεις εν κατακλείδει το Κίνημα Αλλαγής το μόνο που μπορεί πλέον να προσφέρει είναι να αντέξει στην πόλωση, έτσι ώστε αμέσως μετά τις εκλογές να συμβάλλει ουσιαστικά στο διάλογο που θα ξεκινήσει ανάμεσα στο ΚΙΝΑΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Έως τότε όμως ας αποφεύγουμε αφορισμούς και πιασιάρικους τίτλους, όπως λόγου χάρη: «αν ο Θεοχαρόπουλος πάει στο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει Κουβέλης».

....Σήμερα προοδευτικό είναι να φύγει αυτή η Κυβέρνηση για να αντικατασταθεί από μια Κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας και όχι μόνο Κυβέρνηση ΝΔ – ΚΙΝΑΛ, όπου τον πρώτο λόγο θα έχει η συντηρητική ατζέντα της ΝΔ.

Προοδευτικό στο προσεχές μέλλον είναι να συγκροτηθεί και στη χώρα μας μια σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία, δίχως τις παθογένειες του απώτερου αλλά και πρόσφατου παρελθόντος, για να εκφράσει τον κόσμο της Κεντροαριστεράς, που αποτελεί και την πλειοψηφία στη χώρα μας.

Όσοι έχουν θητεύσει στην Αριστερά, αλλά και όλοι όσοι γνωρίζουν την Ιστορία της νεώτερης Ελλάδος έχουν υπόψη τους το αριστούργημα της λογοτεχνίας μας την δια χειρός Στρατή Τσίρκα «ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 1965 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ».

Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά κινδυνεύουμε δυστυχώς να βιώσουμε αυτή η γενιά, σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα ένα ακόμη δράμα, μια τραγωδία για την Κεντροαριστερά αυτή τη φορά και το πολιτικό μας σύστημα εν γένει, την δια χειρός Φώφης Γεννηματά «ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 2019 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ».

Τα γεγονότα είναι γνωστά.

1. Η αποχώρηση του Ποταμιού από το ΚΙΝΑΛ αντί να στενοχωρήσει, ορισμένους τους χαροποίησε !!!

2. Ακολούθησε η αιτιολογημένη άρνηση του πρώην Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Θάνου Μωραΐτη να συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια ως υποψήφιος για τις επόμενες εκλογές, άρνηση που σχολιάστηκε με δηλώσεις του στυλ, προχωράμε με όσους μπορούν !

3. Συνεχίστηκε η αιμορραγία με αποχωρήσεις συνδικαλιστικών, αυτοδιοικητικών και μεσαίων πολιτικών στελεχών (Καραγιάννη, Παπαγιαννάκης, Ρώσσης και πρόσφατα 108 στελεχών). Σχολιάστηκε ειρωνικά και δηκτικά το τελευταίο γεγονός από τον εκπρόσωπο τύπου Χρηστίδη "Καλά σαράντα παιδιά"!!!

Αποτελεί κοινό τόπο πως η σημαντικότερη πολιτική επίπτωση της πολύπλευρης κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας ήταν η αποσύνθεση του κεντροαριστερού πόλου του πολιτικού μας συστήματος, έτσι όπως αυτός εκφράστηκε μονοπωλιακά από το ΠΑΣΟΚ κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Μετά την εκλογική καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ, υπήρξαν προσπάθειες δημιουργίας νέων πολιτικών σχηματισμών που φιλοδοξούσαν να υπερβούν «το τοξικό ΠΑΣΟΚ» και να δημιουργήσουν την υπεύθυνη, σύγχρονη, νέα κεντροαριστερά.

Είναι φανερό ότι υπάρχουν οι αντικειμενικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του ευρωσκεπτικισμού ή ακόμη και της εξόδου από την Ε.Ε.
Η Ένωση παραπαίει κάτω από το βάρος των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και θεσμικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει τα τελευταία ιδίως χρόνια.
Μέσα στη δίνη μάλιστα της κρίσης, την αδυναμία της ΕΕ να δώσει ριζικές λύσεις και την ζοφερή κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα, οι εγγενείς θεσμικές αδυναμίες της Ένωσης και ιδιαίτερα της ζώνης του ευρώ φαντάζουν Λερναία Ύδρα, έτοιμη να καταπιεί χώρες και κοινωνίες.
Μοιραία αναπτύσσονται φυγόκεντρες δυνάμεις, εθνικισμοί και πολιτικές που ευαγγελίζονται καλύτερο μέλλον με πισωγύρισμα στις εθνικές περιχαρακώσεις και ανταγωνισμούς του παρελθόντος.

– Μα δεν μου έλεγες ότι η Δικηγορία ήταν από τα κατ΄ εξοχήν επίζηλα επαγγέλματα, πως συχνά παραμένει ακόμη λειτούργημα, ότι μπορεί να αποφέρει αξιοπρεπές εισόδημα, να προσδώσει επαγγελματική ανέλιξη και κοινωνική καταξίωση;

– Ναι πράγματι, έναν καιρό πολλοί θέλανε τα παιδιά τους να γίνουν Δικηγόροι. Υπήρχαν μια σειρά προϋποθέσεις (δυσλειτουργία διοίκησης, δαιδαλώδες νομικό σύστημα, δικομανία) που οδηγούσαν τους πολίτες στα δικηγορικά γραφεία και εξασφάλιζαν στη συντριπτική πλειοψηφία των Δικηγόρων ευπρεπή βιοπορισμό, ανέλιξη και καταξίωση. Υπήρχαν οι διανεμητικοί λογαριασμοί (ταμεία αλληλοβοήθειας), που βοηθούσαν τους νέους και όσους δεν είχαν ακόμη πελατεία. Σήμερα όμως η κατάσταση είναι πλέον τραγική και το μέλλον προβλέπεται ζοφερό.

Πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η νεκρώσιμη εξόδιος ακολουθία. Πλήθος κόσμου συντρόφεψε για στερνή φορά τον Κυριάκο Δοματζόγλου. Αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του και τιμώντας τον δάσκαλο, τον αγωνιστή της Αριστεράς, της Ειρήνης, της Οικολογίας. Τον ιδρυτή και ψυχή για δεκαετίες της Οικολογικής Κίνησης Δράμας.

Μόλις πληροφορήθηκα αργά χθες το βράδυ το θάνατό του, ένοιωσα παράλληλα με τη θλίψη – που πάντα προκαλεί μια τέτοια είδηση – και μια ικανοποίηση.

Ικανοποίηση που η Οικολογική Κίνηση και η Δράμα πρόλαβαν να τιμήσουν τον Κυριάκο όσο αυτός ζούσε. Τιμώντας τον τον Σεπτέμβριο του 2015 και «βαφτίζοντας» το πανέμορφο ιδιόκτητο κτήριό της σε «ΚΤΗΡΙΟ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΟΜΑΤΖΟΓΛΟΥ».

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Δράμα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επανέλαβε τις γνωστές θέσεις του περί εξαπάτησης του λαού από τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησαν το λαό «δόλια και με σχέδιο», «κατ΄ εξακολούθηση και κατά συνήθεια» και «διέσπειραν σωρεία ψευδών και φρούδων ελπίδων», στοιχεία που καθιστούν το «πολιτικό τους έγκλημα ιδιαζόντως ειδεχθές», με τραγικά αποτελέσματα για την οικονομία και την κοινωνία, είναι προφανές και το αντιλαμβάνεται όσο περνάει ο καιρός και ο πιο ακραιφνής οπαδός τους.