Δεν θα το πιστέψει κανείς, αλλά είναι αλήθεια: για το σχόλιο της περασμένης Τρίτης, που ήταν μια απάντηση στα όσα συνεχίζει να υποστηρίζει υπέρ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ο εμπνευστής τους βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Λιάνης, έλαβα όσες συγχαρητήριες επιστολές δεν είχα λάβει καθ’ όλη τη διάρκεια της αντιολυμπιακής μου καμπάνιας, δηλαδή από το 1996 μέχρι την έναρξη των Αγώνων!

ΣΤΗΝ Ελλάδα, που ξεβράκωτη ετοιμάζεται να υποδεχθεί το ΔΝΤ, οι εξεταστικές επιτροπές είναι πολύ της μόδας.

Για να ικανοποιηθεί, προσωρινά, το δημόσιο αίσθημα και να κουκουλωθούν, τελικά, σχεδόν όλα τα σκάνδαλα που συγκλόνισαν τη χώρα και εν πολλοίς την οδήγησαν στο σημερινό της χάλι.

Τα σκληρά μέτρα, που υπαγορεύουν στην Ελλάδα οι Βρυξέλλες, έχουν να κάνουν με το εξωτερικό χρέος και τη μαύρη τρύπα της οικονομίας. Της δικής μας οικονομίας.

ΔΗΛΑΔΗ με τα όσα επί τόσα χρόνια δανειζόμαστε για να ξοδεύουμε σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου, προεκλογικές πολιτικές και μεγαλεπήβολα εγχειρήματα, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Το περιεχόμενο του αθλητικού νομοσχεδίου, που έφερε το υπουργείο Πολιτισμού στη Βουλή, αλλά και οι συζητήσεις που έγιναν πάνω σε αυτό στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει πολιτική στον αθλητισμό.

Τριάντα τέσσερα αθλήματα επέλεξε η ΔΟΕ για τους Αγώνες του Πεκίνου, αλλά και πάλι δεν τόλμησε να συμπεριλάβει ανάμεσα σ’ αυτά το πιο αντιπροσωπευτικό των Ολυμπιακών Αγώνων· την υποκρισία! Ισως γιατί έχοντας το γνώθι σ’ αυτόν, δεν ήθελε να εκτεθεί με την κατάκτηση ενός χρυσού μεταλλίου που θα προκαλούσε πάταγο...

Την Τετάρτη 18 Αυγούστου 2004, αμέσως μετά την παράδοση των ολυμπιακών διαπιστεύσεών τους στη ΔΟΕ, ο Κεντέρης και η Θάνου έκαναν εκ διαμέτρου αντίθετες δηλώσεις, οι οποίες καθόρισαν και τη μελλοντική τους πορεία.