Από τον πλατωνικό «Φαίδρο» διδαχτήκαμε να είμαστε επιφυλακτικοί ακόμα και απέναντι στα θαυμαστά, τα εκθαμβωτικώς καινοτομούντα. Εκεί, διά στόματος του Σωκράτη, που αφηγείται έναν αιγυπτιακό μύθο, ελέγχεται η γραφή. Ο εφευρέτης της, ο θεός Θευθ, την υμνεί σαν φάρμακο της μνήμης. Ο βασιλιάς Θαμούν όμως (πιθανόν ο θεός Αμμων) την υποβιβάζει σε απλό γιατρικό της υπόμνησης και προειδοποιεί ότι ένα κείμενο, χωρίς την προστασία του πατέρα του, κινδυνεύει να παρερμηνευτεί.

Καιρός ήταν να έχουμε και εμείς έναν πολύ νέο «Ιnstagram υποψήφιο» να ζητάει την ψήφο μας. Συμβαίνει παντού και είναι σημάδι της εποχής μας. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν, σε όποιον ξέρει να τα χειρίζεται ή έχει αρκετά χρήματα για να πληρώσει τους ειδικούς, τη δυνατότητα της άμεσης επικοινωνίας με τους πολίτες. Είναι εκπληκτικό αυτό που συνέβη με την υποψηφιότητα Κασσελάκη. Αλλοι, με βαριά ονόματα και μακρά ανάμειξη στην πολιτική, πασχίζουν να συγκεντρώσουν τα φώτα της δημοσιότητας και δεν τα καταφέρνουν. Ο κ. Κασσελάκης κατάφερε μέσα σε λίγες ημέρες να γίνει θέμα συζήτησης στα ελληνικά καφενεία και σαλόνια.