To δημοψήφισμα του 2015 ήταν όντως ένα βαρυσήμαντο γεγονός και δικαίως το ανακαλούμε στη μνήμη γιατί μας δίνει τη δυνατότητα, εφτά χρόνια αργότερα, να (ξανα)σκεφτούμε κάποια πράγματα με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων σοφίας. Ομολογώ όμως εξαρχής πως αυτό που με ξάφνιασε ήταν ότι στις σχετικές αναφορές που έγιναν στη Βουλή φάνηκε καθαρά η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να το κατατάξει στη λίστα των επιτυχιών της διακυβέρνησής του.

Επτά χρόνια μετά, η σημασία του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 παραμένει παρούσα και η αξία του αποδεικνύεται διαχρονική.

«Το 61,3 % που είπαμε το συντριπτικό, ηχηρό και περήφανο ΟΧΙ. ΟΧΙ, τέλος τα πειράματα της άγριας λιτότητας στις πλάτες μας. ΟΧΙ, κάτω τα χέρια από τη Δημοκρατία. Το ΟΧΙ είναι η άρνησή μας στην άρνησή τους να είμαστε ένας κυρίαρχος λαός. Το ΟΧΙ είναι η μόνη θετική και καταφατική απάντηση του λαού».

Δεν πέρασε ένα 24ωρο και η μεγαλειώδης νίκη του «Όχι» άρχισε ήδη να παρουσιάζει αποτελέσματα. Παραιτήθηκε ο αρχιστράτηγος του αγώνα Γιάνης. Ο θριαμβευτής του δημοψηφίσματος κάλεσε τους γερμανοτσολιάδες του «Ναι», την Πέμπτη φάλαγγα του εχθρού, να πάνε ενωμένοι στους τοκογλύφους ιμπεριαλιστές για να τους παρουσιάσουν την ελληνική πρόταση

Λετονία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία. Είχαν μνημόνια. Ασχολήθηκαν με παραγωγική ανασυγκρότηση. Τα έσβησαν. Δανείζονται τώρα με 0.5%. Μειώνουν το χρέος. Ελλάδα. Μνημόνια, εκλογές, εκλογές, μνημόνια. Συγχαρητήρια για το δημοψήφισμα: Λεπέν, Φάρατζ, Γκρίλο από Ευρώπη. Κάστρο, Κίρχνερ, Μαδούρο από Λ. Αμερική. Στο βάθος Πούτιν. Επικίνδυνη μοναξιά!

Αναμφισβήτητα, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποτελεί μια μεγάλη νίκη για το τόξο που σχημάτισε ο Πρωθυπουργός και από την άλλη σηματοδοτεί την έναρξη ενός κύκλου συζητήσεων και εσωστρέφειας για τον άτυπο συνασπισμό που συγκροτήθηκε υπέρ του ΝΑΙ. Σύμφωνα, μάλιστα, με την επομένη του δημοψηφίσματος και το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών που ακολούθησε, ο κ. Τσίπρας πλέον εμφανίζεται πανίσχυρος στο εσωτερικό, διεκδικώντας έως και λευκή επιταγή για ό,τι επακολουθήσει. Το βασικό ερώτημα, βέβαια, είναι τί θα επακολουθήσει.

Με ένα κείμενο δέκα σημείων, το πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, καθορίζει τον νέο κώδικα δεοντολογίας του επαγγέλματος, προκειμένου να μην υπάρχουν ξανά κρούσματα σαν αυτά των εννέα που παραπέμφθηκαν

Η χώρα μας διέρχεται τις πλέον κρίσιμες στιγμές της μεταπολιτευτικής ιστορίας της.
Στην έκτακτη σύνοδο Κορυφής για την Ελλάδα, δυστυχώς για πρώτη φορά από την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη ανακοινώθηκε ότι έχει ετοιμαστεί σενάριο για Grexit και αποτελεί μία από τις δύο επιλογές την επόμενη Κυριακή.
Η Δημοκρατική Αριστερά έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια: Είναι αδιαπραγμάτευτη η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. και στην ευρωζώνη. Επιδιώκουμε την λύση και είμαστε απέναντι στη ρήξη. Η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. για να συμμετέχει ενεργά η χώρα όταν θα γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση οδηγήσει την χώρα εκτός ευρωζώνης και Ε.Ε. θα δώσει λογαριασμό στον ελληνικό λαό.

Η κοινωνία μας είναι ιστορικά διαποτισμένη από τα νάματα των εκκλησιαστικών διδαχών, τα οποία άλλωστε παράγουν και τους κυρίαρχους μύθους μας. Κεντρικός μάλιστα εκκλησιαστικός μύθος, είναι το θαύμα του «εν Κανά γάμου». Όπου, μόλις ακούστηκε το «οίνον ουκ έχουσι», γέμισαν αμέσως τα πιθάρια με κρασί.

Ήταν μια άνιση μάχη. Λίγος χρόνος, ακατανόητο ερώτημα, στημένο διλημματικο σκηνικό.Με τους «καλούς» η με τους «κακούς»…
Προφανώς το ΝΑΙ το υπονόμευε η παρέλαση του παλαιού πολιτικού κατεστημένου. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Προφανώς στο ΟΧΙ βρεθήκαν τα πληβειακα κοινωνικά στρώματα που έχουν δικαιολογημένη οργή, μηδενισμό και ριζική άρνηση της σημερινής κατάστασης.
Ούτε η εικόνα της Ευρώπης είναι σήμερα ελκυστική. Και μάλιστα σε μια χώρα που η νεωτερικότητα και ο διαφωτισμός δίνουν μάχες με την καθημερινότητα του νέο-ελληνα.
Δεν ήταν μόνο η προνομιακή θέση του ΟΧΙ στοψηφοδελτιο. Ήταν κατά βάση η επικράτηση ενός ισχυρού εθνο-λαϊκίστικου ρεύματος στην ελληνική κοινωνία που χτίστηκε στις πλατείες των αγανακτισμένων και έχει πάρει και την σφραγίδα ενός τμήματος της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ.Όχι πάντως όλης της Αριστερας.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ «ΟΧΙ» ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ

Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο όριο μεταξύ συμφωνίας από τη μία και διακοπής αποπληρωμής του χρέους και εξόδου από την ευρωζώνη από την άλλη. Το κλειδί για τις εξελίξεις δεν τον κρατάει μόνο η Αθήνα αλλά κυρίως το Βερολίνο. Η Γερμανία, ενδεχομένως, να συνεχίσει να επιδεικνύει τις επόμενες ημέρες ασύγγνωστη πυγμή αδιαλλαξίας, αρνούμενη πεισματικά κάθε επίδραση από τοστεντόρειο «όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος.

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν σαφές. Το ΟΧΙ κέρδισε με μεγάλη και αναπάντεχη –για όλους- διαφορά. Ο λαός, που έχει το δικαίωμα να σφάλει, μίλησε.

Η κυβέρνηση έχει τώρα στους ώμους της την ευθύνη για την περαιτέρω πορεία. Η ευθύνη της ανήκει, πλέον, εξ ολοκλήρου και δεν μπορεί να τη μετακυλήσει στις πλάτες των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, όπως φάνηκε να επιδιώκει με τον τακτικισμό της ετεροχρονισμένης σύσκεψης κορυφής.