Η στρατηγική μετάβαση και ανατροπή του κοινωνικού από το ατομικό στην Ευρώπη μάς έκανε μάρτυρες, μεταξύ άλλων, της ψήφισης (2019) από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του Πανευρωπαϊκού Ατομικού Συνταξιοδοτικού Προϊόντος (PEPP) ως ενός «διασυνοριακού σχεδίου εθελοντικής ατομικής σύνταξης στην Ευρώπη, στο πλαίσιο του οδικού χάρτη προς την Ενωση Κεφαλαιαγορών».

Το τεράστιο κόστος μετάβασης, οι παραπλανητικές αναφορές περί κυρίαρχου διεθνούς μοντέλου και η επιχείρηση εξαπάτησης της νέας γενιάς που θα ενταχθεί στο νέο σύστημα ● Γιατί θα οδηγήσει σε χαμηλότερες και διόλου εγγυημένες συντάξεις, παρά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς για το αντίθετο.

«Για να λάβουν επικουρική σύνταξη στο ίδιο επίπεδο με τη σημερινή, οι μελλοντικοί συνταξιούχοι θα πρέπει να συνταξιοδοτηθούν στο 74ο έτος της ηλικίας τους!»

Οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, με την ασφαλιστική παρέμβαση Μητσοτάκη - Χατζηδάκη, θα λάβουν σύνταξη μειωμένη κατά 35% σε σχέση με το σημερινό επίπεδο των επικουρικών συντάξεων, προειδοποιεί ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης σε συνέντευξή του στην ΑΥΓΗ της Κυριακής προσθέτοντας ότι για να λάβουν επικουρική σύνταξη στο ίδιο επίπεδο με τη σημερινή θα πρέπει να συνταξιοδοτηθούν στο 74ο έτος της ηλικίας τους.

Η έκθεση Πισσαρίδη αναφέρει ότι στοχεύει στην «ενίσχυση της αναλογικότητας και διαφάνειας του δημόσιου διανεμητικού πρώτου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης...». Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι η κυβέρνηση σχεδιάζει να αλλάξει και πάλι τα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξεων, με στόχο να καταργήσει την προνοιακή προστασία των συντάξεων, όπως αυτή επιτυγχάνεται με τα αυξημένα ποσοστά, για εκείνους που έχουν λίγα χρόνια ασφάλισης και χαμηλές αποδοχές, δηλαδή τους... χαμηλοσυνταξιούχους