Ενα από τα λάθη που διέπραξε ο Αλέξης Τσίπρας, λένε διάφοροι, είναι ότι δεν συντάχθηκε με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στο θέμα της απαγόρευσης του κόμματος Κασιδιάρη, αρνούμενος να ψηφίσει τη σχετική διάταξη.

Το πρόβλημα έγινε μεγαλύτερο, ισχυρίζονται, με τη δήλωσή του (παρεξηγήσιμη, λένε) ότι δεν πρέπει να αφήσουμε στην τύχη τους όσους και όσες ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή γιατί δεν είναι όλοι(-ες) ναζιστές και φασίστες.

Θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεύτερες εκλογές; Σαν τρελός. Αφού με το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα δεν πάνε καλά, αφού με την Ελληνική Λύση του κ. Βελόπουλου δεν υπάρχει προοπτική συνεργασίας (μέχρι νεωτέρας), δεν του μένει τίποτα άλλο από το να προκαλέσει δεύτερες εκλογές, γιατί όχι και τρίτες, μέχρι το κόμμα του, εφόσον τερματίσει πρώτο (δεν είναι σίγουρο), να επιστρέψει χωρίς συνεταίρους στη διακυβέρνηση της χώρας.

Τι χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία; Αβυσσος, λένε με μια φωνή ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας. Τρίχες κατσαρές απαντούν το ΚΚΕ και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και περιγράφουν τα δύο κόμματα ως συστημικές δυνάμεις με επουσιώδεις διαφορές. Τι χωρίζει τη Νέα Δημοκρατία από το ΠΑΣΟΚ; Εκτός από το σκάνδαλο των υποκλοπών (θύτης, θύμα) υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες και σε άλλα πεδία. Με ποιο κόμμα θέλουν η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργασία μετά τις εκλογές;

Οι μετακινήσεις στην πολιτική δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Αντιθέτως παρουσιάζεται με μεγάλη συχνότητα. Δεν υπάρχει κόμμα που δεν έχει υποδεχτεί με ανοικτές αγκάλες στελέχη άλλων κομμάτων. Το διαφημίζει μάλιστα για να δείξει ότι έχει ρεύμα, ασχέτως αν μερικοί από τους καινούργιους δεν έχουν το εκτόπισμα για να προκαλέσουν πρόβλημα στο πρώην κόμμα τους ή για να δώσουν πνοή στο νέο μαγαζί τους.

Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να βρει σημεία επαφής με το ΠΑΣΟΚ ώστε να προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας με αυτήν σε ρόλο πρωταγωνιστή μετά τις πρώτες εκλογές. Η Ντόρα Μπακογιάννη μόνο με το ΠΑΣΟΚ βλέπει ότι υπάρχουν περιθώρια συμπόρευσης (ρ/σ Parapolitika 90,1). Την ίδια αντίληψη έχουν κορυφαίοι υπουργοί και οι στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα έχουν ανάγκη από εσωτερικούς εχθρούς για να δικαιολογούν τις πολιτικές τους. Στοχοποιούν εθνοτικές ομάδες, ιδεολογίες, τις αιρετικές φωνές πάσης φύσεως και γενικώς ό,τι δεν ταιριάζει με το αφήγημά τους. Χρεώνουν σ’ αυτές τα στραβά και τα ανάποδα και κυνηγούν μέχρις εξοντώσεως τους φορείς τους. Διαμορφώνουν κλίμα ανοχής, ενίοτε και συναίνεσης στην κοινωνία, αφού οι αντίθετες γνώμες δεν βρίσκουν χώρο για να εκφραστούν και όσοι αποπειρώνται να παραβιάσουν τους κανόνες, πληρώνουν πανάκριβα την αποκοτιά τους. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται, αλλά με μικρότερη ένταση και πιο περίτεχνες μεθοδεύσεις, και ορισμένες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες.

«Εχει αποφασίσει το ΚΥΣΕΑ και είναι ευθύνη του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να το υλοποιήσει, να κατασκευαστεί φράχτης σε όλο το μήκος του ποταμού Εβρου, δηλαδή στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, τα σύνορα της Ευρώπης με την Τουρκία, το οποίο είναι ένα μήκος συνολικό που μπορεί να κατασκευαστεί ο φράχτης, ακόμα 140 χιλιόμετρα», σημείωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη προσθέτοντας: «Η άμεση απόφαση που υπάρχει είναι η κατασκευή των πρώτων 35 χιλιομέτρων στο κεντρικό σημείο με προϋπολογισμό 100.000.000 ευρώ». Τεράστια ποσά για εξοπλισμούς (πάρτι οι εταιρείες όπλων), τεράστια ποσά για φράχτες (πανηγυρίζουν οι εργολάβοι)

Είναι το Κατάρ-gate το μεγαλύτερο σκάνδαλο που έχει πλήξει την Ευρωπαϊκή Ενωση; Αν πιστέψουμε τα ξένα μέσα ενημέρωσης, τις δηλώσεις αξιωματούχων της Ε.Ε. και ευρωβουλευτών όλων των κοινοβουλευτικών ομάδων, όντως είναι. Αρα δεν είναι δυνατόν να δεχθούμε ότι η υπόθεση αφορά μια ευρωβουλευτίνα και αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, δυο τρεις πρώην ευρωβουλευτές και μερικούς συνεργάτες τους. Πρέπει να υπάρχει πολύ βάθος.

Σκευωροί, συνωμότες, ραδιούργοι. Αυτοί είναι οι δράστες της επιχείρησης υπονόμευσης της κυβέρνησης και αποσταθεροποίησης της χώρας. Με όχημα ένα ανύπαρκτο θέμα προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες, να εξαφανίσουν τις επιτυχίες της κυβέρνησης και να παραδώσουν την εξουσία στους οπαδούς του χάους. Η δύναμή τους είναι μεγάλη. Είναι σε θέση να κρύβουν τα κίνητρά τους.

Δύο αναφορές έκανε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου (ΑNT1) για τον χρόνο των εκλογών. Στην πρώτη είπε ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2023. Ομως και ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος είναι 2023. Ενδεχομένως να κατάλαβε ότι αφήνει ανοιχτό το ζήτημα και γι’ αυτό λίγα λεπτά αργότερα πρόσθεσε τη φράση «οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας».

Το σύστημα της απλής αναλογικής δεν αρέσει καθόλου στη Δεξιά. Ως προς αυτό είναι συνεπής. Στο παρελθόν είχε επιβάλει εκλογικά συστήματα που της έδιναν πλειοψηφία στη Βουλή κι ας ήταν μειοψηφία στο εκλογικό σώμα. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση το τριφασικό σύστημα που εφαρμόστηκε στις εκλογές του 1956. Ποια ήταν η μαγική συνταγή; Στα αστικά κέντρα όπου η ΕΡΕ είχε ανταγωνιστές ίσχυε η απλή αναλογική, ενώ στην επαρχία, όπου το κόμμα του Καραμανλή είχε μεγάλο εκτόπισμα, ίσχυε το πλειοψηφικό σύστημα.

Όποιος τολμήσει να ξαναπεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει διαφθορά, διαπλοκή και γενικώς η χώρα σε ορισμένα πεδία μοιάζει με μπανανία θα είναι το λιγότερο ανόητος, για να μην πούμε στημένος για να εξυπηρετήσει τα σχέδια των εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών που καραδοκούν για να δυσφημήσουν την κυβέρνηση και σε τελική ανάλυση την πατρίδα μας. Όλα τα στοιχεία συνηγορούν ότι το πολιτικό σύστημα είναι καθαρό και αμόλυντο, τα κόμματα εξουσίας σέβονται το Σύνταγμα και εφαρμόζουν τους νόμους, οι θεσμοί λειτουργούν υποδειγματικά, η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, κάνει τη δουλειά της ανεπηρέαστη, πλούσιοι και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι, κολπαρισμένοι και αποσυνάγωγοι, πολιτικοί και κοινοί θνητοί αντιμετωπίζονται απ’ αυτήν με τα ίδια κριτήρια, με την ίδια αυστηρότητα. Όσες προσπάθειες έγιναν από διάφορους για να αμαυρωθεί αυτή η ειδυλλιακή εικόνα έπεσαν στο κενό. Οι συκοφάντες αποστομώνονται, οι κακοήθεις ξεφτιλίζονται, οι υποκριτές ξεμπροστιάζονται. Πλήθος τα παραδείγματα.