Σαν σήμερα πριν 47 χρόνια, στις 22 Μαΐου 1963, θα διαδραματιζόταν στη Θεσσαλονίκη μια από τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης τραγωδίας, που θα σφράγιζε ανεξίτηλα την ιστορία της χώρας.

Ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης, 51 ετών, υφηγητής της Ιατρικής έπεφτε στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου-Ερμού, θανάσιμα τραυματισμένος από τους παρακρατικούς φονιάδες Σπύρου Γκοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμανουηλίδη, που εφόρμησαν με τρίκυκλο εναντίον του. Κλινικά νεκρός «ο μαραθωνοδρόμος της ειρήνης», θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 27/5/1963 στο ΑΧΕΠΑ.

«Πρόκληση για στοχασμό και συσπείρωση της σκεπτόμενης και βασανισμένης ανθρωπότητας», θεωρούσε ο Μαρξ τις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας και όχι ευκαιρία για εθνικιστικά παραληρήματα, πολυέξοδες φιέστες και παρελάσεις.
Γιατί, όπως σωστά τονίζει στο «μανιφέστο» του ο Σύλλογος Διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, «αν κάτι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι αυτό που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους με τη λήξη του πολέμου: Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός στη γη!

Τη στιγμή που το Δημόσιο οφείλει στους ΟΤΑ από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους αναδρομικά ύψους 1.711 δις Ευρώ - σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΕΘΟ -, η κυβέρνηση προωθεί -με πρόσχημα την «αξιοποίηση»- την εκποίηση της περιουσίας τους, μέσω των αμαρτωλών «Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα» (ΣΔΙΤ).

Θυμίζει τον μύθο των Δαναΐδων η ματαιοπονία της κυβέρνησης να γεμίσει το «τρύπιο πιθάρι» των οικονομικών του κράτους, καταφεύγοντας στο δανεισμό και την επιβολή νέων φόρων, που ωθούν σε ακόμα βαθύτερη ύφεση την οικονομία, σύμφωνα και με τις πρόσφατες εκθέσεις–«θεραπείες σοκ» των ΟΟΣΑ-ΔΝΤ.

Ήδη έχει δανειστεί μέσα σε έξι μήνες το 130% του ετήσιου στόχου, πράγμα που αντιστοιχεί στο 25% του ΑΕΠ, ενώ το ετήσιο κόστος των τόκων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους έχει ξεπεράσει τα 12 δις ευρώ.

Τα τριακοστά πέμπτα γενέθλιά της γιορτάζει σήμερα στο Ποεδρικό Μέγαρο η μεταδικτατορική δημοκρατία, με τιμητικά προσκεκλημένους και αγωνιστές της αντιδικτατορικής αντίστασης. «Σεμνή» δεξίωση, χωρίς βραδινές τουαλέτες και παράτες, για να μην προκληθεί το δημόσιο αίσθημα ένεκα οικονομικής κρίσης, υπέδειξε ο οικοδεσπότης-πρόεδρος της Δημοκρατίας.

«Η πόλη κινείται στο μεταίχμιο ενός παγιωμένου παρελθόντος, ενός ρευστού παρόντος και ενός ανοιχτού μέλλοντος», γράφουν στη συλλογική μονογραφία «Η Θεσσαλονίκη στο μεταίχμιο - Η πόλη ως διαδικασία αλλαγών», εκδ. ΚΡΙΤΙΚΗ, τρεις γνωστοί πανεπιστημιακοί που την επιμελήθηκαν.

Αυτό το «ασταθές αλλά γοητευτικό πεδίο των συνεχών αλλαγών της πόλης», την αδιάσπαστη σχέση ανάμεσα στο χώρο και τη μνήμη, πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αναδείξουμε εν όψει των πανηγυρισμών για το «ιωβηλαίο» της Θεσσαλονίκης,

Μιλώ για τους Μάηδες που συγκλόνισαν τον κόσμο και τον τόπο μας, μέρες που είναι : Παρισινή Κομμούνα το 1871, αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά στο Σικάγο το 1886, εργατική εξέγερση το ‘36 στη Θεσσαλονίκη, αντιφασιστική νίκη το 1945, γαλλικός Μάης του ’68, νίκη της Βιετναμέζικης Επανάστασης το 1975, εξέγερση στην Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου το 1989 ... Δολοφονία - «πρόβα τζενεράλε» της Χούντας - του Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963, δολοφονία του Γιώργη Τσαρουχά το 1968.

Ο τίτλος δεν αναφέρεται στα διαβόητα “golden boys”, που σκόπιμα έχουν δαιμονοποιηθεί για τη δομική κρίση του καπιταλισμού. Ούτε βέβαια στα στελέχη της AIG που αμείφθηκαν με 165 εκατομμύρια δολάρια μπόνους, αν και ευθύνονται για την κατάρρευση της εταιρίας τους, που γλίτωσε τη χρεοκοπία χάρη στην κρατική ενίσχυση.

«Σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται τόσο γρήγορα, όταν η μια χώρα μετά την άλλη ζει την επιθανάτια αγωνία ενός κοινωνικού σεισμού, ο ελληνικός πολιτικός κόσμος αγρόν αγοράζει… Η πολιτική ζωή της Αθήνας τείνει να γίνει τεχνητή και να ασχολείται με τα πολιτικά τεχνάσματα μάλλον παρά με τα κοινωνικά προβλήματα», τηλεγραφούσε μεσούσης της Ύφεσης του Μεσοπολέμου, ο τότε Βρετανός πρέσβης.

Μετά από μια άψογη και διεξοδική ακροαματική διαδικασία,

το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης αθώωσε την περασμένη Δευτέρα οκτώ «επίορκες» - κατά τον κ. Στυλιανίδη - βαθμολογήτριες των Αγγλικών στις Εισαγωγικές Εξετάσεις του 2007.

Μια απόφαση εναρμονισμένη με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, που απέδωσε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», ρίχνοντας άπλετο φως στην πολύκροτη υπόθεση, και δικαίωσε τόσο τις βαθμολογήτριες όσο και τον αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος που τις συμπαραστάθηκε.

Ο «Μινώταυρος» των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ-ΑΤΕΙ, που τρέφεται κάθε χρόνο με τα όνειρα των εφήβων και τα βαλάντια των γονιών τους, απειλεί να «καταβροχθίσει» αυτή τη φορά και οκτώ βαθμολογήτριες των γραπτών του μαθήματος των Αγγλικών τον Ιούνιο του 2007!

Δικάζονται την ερχόμενη Παρασκευή στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της «κατά συρροή νόθευσης δημοσίων εγγράφων», καθώς και η φερόμενη ως «ηθική αυτουργός» πρόεδρος του Βαθμολογικού Κέντρου Ειδικών Μαθημάτων στην Πυλαία Θεσσαλονίκης.

Το σύνθημα αυτό επαναλάβαμε με σκεπτικισμό, δυστυχώς, στις 27 του Γενάρη, «Παγκόσμια Μέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος», που καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Γ.Σ. του ΟΗΕ τον Νοέμβριο του 2005.

Στις 27.1.1945, ο σοβιετικός στρατός, καθώς προέλαυνε προς το Βερολίνο, απελευθέρωσε τους εναπομείναντες ομήρους στο ναζιστικό κολαστήριο του Άουσβιτς - Μπιρκενάου. Εννιά μέρες πριν φτάσει ο Κόκκινος Στρατός, τα ναζιστικά κτήνη εξανάγκασαν 60.000 έγκλειστους στο στρατόπεδο σε «πορεία θανάτου» εξήντα χιλιομέτρων, έως το Βόντισλαβ. Περίπου 15.000 από αυτούς πέθαναν στον δρόμο.