Με την Κούβα του Κάστρο συνηθίζουμε να διαπράττουμε ένα θεμελιώδες σφάλμα. Τη συγκρίνουμε με τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες, εντελώς έξω από το γεωγραφικό και ιστορικό της πλαίσιο. Δεν τη συγκρίνουμε ούτε με το Μεξικό, ούτε με την Ονδούρα, ούτε φυσικά με την Κολομβία...

Ηταν πια νύχτα όταν μετά από 12 ώρες σε αεροπλάνο της Air France έφθασα στο αεροδρόμιο της Αβάνας. Ηταν Φεβρουάριος του 2008, αλλά έκανε ζέστη. Λογικό. Ημουν στους τροπικούς. Ο ιμάντας για την παραλαβή των αποσκευών άρχισε να γρυλίζει ενθουσιασμένος. Υστερα από 45 λεπτά δεν είχε βγει ούτε μία βαλίτσα. Στην ώρα, πίστευες πια ότι θα έβγαζες το ταξίδι στην Κούβα με όσα φορούσες.

Και όμως, στην Καλλιθέα βρέθηκαν άνθρωποι διατεθειμένοι να επενδύσουν, συνολικά, 400 εκατ. ευρώ στην ελληνική κεντρική τηλεοπτική αγορά. Αν ήθελαν μπορούσαν να αγοράσουν το λιμάνι του Πειραιά από τους Κινέζους. Ομως για ποιο λόγο ήθελαν να δώσουν τόσα λεφτά στην τηλεόραση;