Οι αποφάσεις της υπουργού Παιδείας επιτρέπουν τη συνειδητοποίηση του γεγονότος πως αυτό που διακυβεύεται σήμερα στην εκπαίδευση αφορά ολόκληρο τον κόσμο του πολιτισμού.

Οταν παρατηρεί κανείς τη σιωπή του πνευματικού κόσμου της χώρας σε σχέση με την απόσυρση των κοινωνικών επιστημών και τον περιορισμό της καλλιτεχνικής παιδείας από την εγκύκλια γνώση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δυσφορεί, αγανακτεί.

Μια βασική αρχή του φιλοσοφικού δικαίου όπως πολύ σοφά διατύπωσε ο Γερμανός φιλόσοφος Μανουέλ Καντ είναι: «Το ηθικό είναι νόμιμο, αλλά το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό».

Για πρώτη φορά με κυβέρνηση αριστεράς τέθηκε θέμα ηθικής τάξης για έναν Υπουργό της, δεν θα μείνω στην ουσία της καταγγελίας από την εφημερίδα το Βήμα άλλωστε δόθηκαν οι εξηγήσεις και οι απαντήσεις για το συγκεκριμένο θέμα και όλοι καταλάβαμε τι ισχύει και τι όχι.

Την ίδια στιγμή που η κοινή γνώμη προσηλώνεται στις λεπτομέρειες της «υπόθεσης Ζαχόπουλου», αλλού μεθοδεύονται καθοριστικές για το μέλλον εξελίξεις. Αναφέρομαι στο Σχέδιο Νόμου για το θεσμικό πλαίσιο της έρευνας, που ψηφίζεται τώρα στη Βουλή.

Η διαμάχη για το άρθρο 16 του Συντάγματος κορυφώθηκε. Ο χείμαρρος των απόψεων που έρρευσε από τις στήλες των εφημερίδων συνέβαλε στην ενημέρωση πολλών. Ο χρόνος όμως της καίριας τομής φθάνει, ως συνήθως, πριν από τη σύνθεση των επιχειρημάτων. Η τομή είναι πολιτική (απόφαση Κοινοβουλίου) και κοινωνική