Σε δυόμισι μήνες, η ακτιβίστρια που ηγήθηκε της παγκόσμιας καμπάνιας κατά της κλιματικής αλλαγής, Γκρέτα Τούνμπεργκ, θα γίνει 20 ετών. Δεν είναι πλέον το θυμωμένο κοριτσάκι με τις πλεξίδες που στραβοκοιτούσε τον Ντόναλντ Τραμπ στις διεθνείς συνόδους και κινητοποιούσε δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά με οικολογική συνείδηση κάθε Παρασκευή. Η ενεργειακή κρίση θέτει πλέον ακόμη και τη σκληροπυρηνική Σουηδή απέναντι σε δύσκολα διλήμματα, όπως «πυρηνική ενέργεια ή λιγνίτης;» (πυρηνική ενέργεια, είπε).

Oι πιέσεις προς την κυβέρνηση για το ζήτημα των υποκλοπών αυξάνονται. Μετά τις τοποθετήσεις έγκυρων νομικών της χώρας, έρχονται τώρα οι καταθέσεις πρώην αρχηγών της ΕΥΠ να υπογραμμίσουν τους λάθος χειρισμούς της. Προχθές ο Θεόδωρος Δραβίλλας και χθες ο Γιάννης Ρουμπάτης κατέθεσαν ότι παρακολούθηση βουλευτή ή ευρωβουλευτή ερήμην του πρωθυπουργού είναι αδιανόητη, κατά τον δεύτερο μάλιστα είναι και παράνομη.

Βαθαίνει το ρήγμα στους κόλπους της Ε.Ε. μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών που επιθυμούν ένα γρήγορο τέλος του πολέμου και εκείνων που θέλουν να δουν την παραδειγματική τιμωρία της Ρωσίας. Με βάση έρευνα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ECFR), που διενεργήθηκε σε εννέα χώρες-μέλη της Ε.Ε. –τη Φινλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, την Ισπανία και τη Σουηδία–, καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο, παρά τη συνεχιζόμενη υποστήριξη της κοινής γνώμης προς την Ουκρανία, στη συζήτηση έχουν αρχίσει να υπεισέρχονται νέοι προβληματισμοί, όπως το αυξανόμενο κόστος της ενέργειας, ο πληθωρισμός, οι ελλείψεις πρώτων υλών.

Η σημερινή µέρα είναι κρίσιμη για τη γειτονική Βόρεια Μακεδονία. Συζητείται στη Βουλή και ψηφίζεται η πρόταση δυσπιστίας κατά του Ζόραν Ζάεφ μετά τα κακά αποτελέσματα στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Αρχικά ο πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και έσπευσε να πει ότι παραιτείται, αλλά την Τρίτη το βράδυ, υπό το βάρος προφανώς εσωτερικών και διεθνών πιέσεων, πήρε πίσω την απόφασή του και διακήρυξε ότι θα μείνει για να δώσει τη σημερινή κοινοβουλευτική μάχη.

Yπάρχουν δύο σχολές σκέψης για την Ακροδεξιά. Η πρώτη λέει ότι τα παραδοσιακά κεντροδεξιά κόμματα οφείλουν να ανέχονται και να ενσωματώνουν ακροδεξιά στοιχεία προκειμένου να αποτρέπουν τη δημιουργία νέων σχηματισμών στο δεξιό περιθώριο, που έχει μείνει κενό. Η δεύτερη αντιτείνει ότι αν αφεθούν τα στοιχεία αυτά να δηλητηριάσουν τα κεντροδεξιά κόμματα, κυριαρχούν, μονοπωλούν την ατζέντα και τελικά εξωθούν σε ακόμη πιο εξτρεμιστικές θέσεις τα εναπομείναντα ακροδεξιά κόμματα.

Μετά την τενίστρια Ναόμι Οσάκα, η οποία είχε αποσυρθεί από το Ρολάν Γκαρός επικαλούμενη την πίεση που της ασκεί η υποχρέωση να δίνει συνεντεύξεις Τύπου, και η Αμερικανίδα αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής Σιμόν Μπάιλς αποχώρησε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. H μέχρι πρότινος «υπεράνθρωπη», όπως την αποκαλούσαν τα ΜΜΕ, Μπάιλς, η οποία έχει πέσει κατά το παρελθόν θύμα σεξουαλικής επίθεσης, αιτιολόγησε την απόφασή της λέγοντας πως έχει σημασία να «προστατεύουμε το μυαλό μας και το σώμα μας».

Μιλάει αγγλικά με επιτηδευμένα (;) ελληνική προφορά, εγκατέλειψε προσωρινά το ΝΒΑ για να καταταγεί στον ελληνικό στρατό –ενώ οι περισσότεροι Ελληνες στη θέση του θα έψαχναν πολιτικό μέσο για να απαλλαγούν από τη θητεία τους–, επικαλείται πάντα δύο πατρίδες, τη Νιγηρία και την Ελλάδα, και οι Αμερικανοί τον γνωρίζουν με το παρατσούκλι «ελληνικό Τέρας». Την επόμενη εβδομάδα που θα έρθει για διακοπές στην Ελλάδα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, όλοι θα μιλούν για τη συμβολή του στον τουρισμό και στη διεθνή εικόνα της χώρας. Θα αναπαράγουν τις φωτογραφίες του στο Ινσταγκραμ και θα διαγκωνίζονται να οικειοποιηθούν την ελληνικότητά του: τα Σεπόλια, το χιούμορ, τις κινήσεις του και τις γεύσεις που του αρέσουν.

Εκπλήσσονται πολλοί, κυρίως αριστεροί, γιατί η κριτική στο Ισραήλ αυτόματα εγείρει κατηγορίες περί αντισημιτισμού. Την ίδια απορία είχε χθες και η Τουρκία, που απάντησε στις καταγγελίες της Ουάσιγκτον περί αντισημιτισμού του Ταγίπ Ερντογάν ότι έσωσε εκατοντάδες Εβραίους στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε προηγηθεί η δήλωση του Τούρκου προέδρου ότι «(σ.σ.: οι δολοφονίες) είναι στη φύση τους… και δεν θα ικανοποιηθούν παρά μόνο αν ρουφήξουν το αίμα (σ.σ.: γυναικών και μικρών παιδιών)». Υπενθυμίζω ότι η στερεότυπη εικόνα των Εβραίων που πίνουν το αίμα μωρών χρονολογείται περίπου από τα τέλη του 15ου αιώνα, αν όχι νωρίτερα.

Το σποτ για το 2021 θα μπορούσε να είναι διαφήμιση για οτιδήποτε: για τη διεκδίκηση Ολυμπιακών Αγώνων, την τουριστική προώθηση του ελληνικού καλοκαιριού, μία συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου στο Παναθηναϊκό Στάδιο ή ένα fashion show με ασπρόμαυρα ρούχα δεκαετίας ’90. Αυτό που μάλλον δεν θα μπορούσε να κάνει, είναι να προετοιμάζει την κοινή γνώμη για μια εμβληματική ιστορική επέτειο. Μια επέτειο που υποτίθεται ότι θα αποτελέσει έναυσμα για αμφισβήτηση εθνικών μύθων, ιστορικό αναστοχασμό, συζητήσεις για το –ενίοτε τραυματικό και διχαστικό– παρελθόν, τη θέση και τις προοπτικές του σύγχρονου ελληνικού κράτους στο διεθνές περιβάλλον.

Είναι σοκαριστικά τα συμπεράσματα της έρευνας για την άγνοια των νέων ενηλίκων στις ΗΠΑ γύρω από το Ολοκαύτωμα. Το 63% της γενιάς Ζ και των millennials δεν έχει ιδέα ότι στο Ολοκαύτωμα δολοφονήθηκαν έξι εκατομμύρια Εβραίοι. Για την ακρίβεια, ένας στους τρεις θεωρεί ότι σκοτώθηκαν κάτω από δύο εκατομμύρια. Παράλληλα το 23%, σχεδόν ένας στους τέσσερις δηλαδή, πιστεύει είτε ότι το Ολοκαύτωμα είναι μύθος, είτε πως υπάρχουν στοιχεία υπερβολής στην παρουσίασή του, είτε δεν γνωρίζουν με ακρίβεια.

Υπάρχει μια ταξική διάσταση στον τρόπο που πλήττει ο κορωνοϊός τον πληθυσμό και φυσικά με αυτό δεν εννοώ τον έμμεσο ρεβανσισμό του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, που σχεδόν πανηγύρισε το γεγονός ότι η επιδημία στη χώρα μας ξεκίνησε από το Μιλάνο... και το Κολλέγιο.

Μερικά αφελή ερωτήματα μου γεννήθηκαν μετά και τις χθεσινές εξελίξεις με το ΣτΕ και το ΕΣΡ. Πρώτον, γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης χρειάστηκε τόσες μέρες για να ζητήσει έρευνα γύρω από τις συνθήκες διαρροής των ηλεκτρονικών μηνυμάτων που αφορούν στην προσωπική ζωή του ανώτατου δικαστή του ΣτΕ;