Η θολή θύελλα των συζητήσεων γύρο απο το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας και της Ευρώπης, τα τελευταία τρία χρόνια, συνεχίζει και σήμερα, αποπροσανατολιστικά, να κυριαρχεί. Την ίδια περίοδο οξύνεται επικίνδυνα για την συνοχή των κοινωνιών των χωρών του νότου και της ίδιας της Ε.Ε. η γενικευμένη κρίση. Η επικίνδυνη όξυνση είναι αποτέλεσμα και του αδιεξόδου αυτού του διαλόγου, ο οποίος δεν παράγει αποτελεσματικές και εφαρμόσιμες πολιτικές ή οικονομικές προτάσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Οι πάντες στροβιλίζονται σήμερα στον τυφώνα της καταστροφικής ανευθυνότητας της πρότασης του ΓΑΠ και της άλογης, αντιδημοκρατικής, αντιφατικής θέσης της ηγεσίας της Ε.Ε.

Η Ευρωπαϊκή ηγεσία άδραξε την ευκαιρία, προφανώς ερμηνεύοντας κατά βούληση την κίνηση του ΓΑΠ, και πιέζει πλέον με διλήμματα “μέσα ή έξω από την Ε.Ε.” για την αποδοχή από μέρους της Ελληνικής κοινωνίας της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου “όπως έχει” και την αποδοχή των συνοδευτικών πολιτικών όρων λειτουργίας της δημοκρατίας μας για την υλοποίηση της.

Σήμερα η παθογένεια της κοινωνίας μας εμφανίζεται μέσα από τη γενικευμένη κρίση σ΄ όλους τους θεσμούς της χώρας, τη δημοκρατία, τη πολιτική, τη δικαιοσύνη, την παιδεία, τον συνδικαλισμό, κλπ.
Το κυρίαρχο πρότυπο άσκησης και διαχείρισης πολιτικής, σ΄ όλα τα επίπεδα, πολιτικό, οικονομικό κοινωνικό, με το οποίο οι καθεστωτικές καταρρέουσες και απαξιωμένες πολιτικές δυνάμεις της χώρας πορεύτηκαν τα τελευταία τριάντα χρόνια, είναι οριστικά χρεοκοπημένο και απαξιωμένο. Απαξιωμένο στην συνείδηση της κοινωνίας των πολιτών και στην ίδια την ιστορία, που αυτή την φορά γράφεται από τους ηττημένους μιας διαλυμένης και πτωχεύσασας κοινωνίας και όχι από τους νικητές. Γιατί νικητές δεν υπάρχουν.

 

O όρος τηλεπληροφορική καταγράφει την ενοποίηση δύο ψηφιακών τεχνολογιών, αυτή της πληροφορικής ( την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών που δημιούργησε την “κοινωνία της πληροφορίας του 20ου αιώνα”) και των τηλεπικοινωνιών. Αποτέλεσμά της είναι ο κόσμος του 21ου αιώνα, η κοινωνία των δικτύων.
Ο αιώνας της πληροφορικής, που καταγράφεται, εν μέρει λάθος και ως “κοινωνία της πληροφορίας”, αφορά την εξέλιξη και τον χαρακτήρα της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Αφορά την τεχνολογία και όχι την κοινωνική οργάνωση και τους θεσμούς.

Οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ με πρόσχημα την αναγκαία άρση των εμποδίων στην επιχειρηματική δραστηριότητα, προκάλεσαν καταιγίδα αντιδράσεων, ακόμη και από το συνάδελφο
ΕΒΕΑ. Ο πρόεδρός του ΕΒΕΑ, είπε ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες» και έθεσε ερωτήματα σε σχέση με την “σκοπιμότητα της προτεινόμενης απαξίωσης του επιμελητηριακού θεσμού με ιστορία 90 χρόνων”, “την χρησιμότητα φραγής του δικαιώματος για εργασία σε πολύτεκνους και άτομα με αναπηρία “ την “χρησιμότητα της κατάργησης των ανώτερων τιμών πώλησης σε χώρους που δεν μπορεί να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός”.

Οι απόψεις περί «κεντροαριστεράς» του σ. Λ. Κύρκου είναι γνωστές και, βέβαια, σεβαστές. Είναι θέσεις που παρουσιάσΤηκαν την προηγούμενη εικοσαετία, συζητήθηκαν, εφαρμόστηκαν στην Ευρώπη και απορρίφθηκαν από την κοινωνία των πολιτών και τα συνέδρια της ανανεωτικής αριστεράς. Είναι γνωστό το κόστος για τα κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς που συμμετείχαν στην « κεντροαριστερή» συνδιαχείριση, κόστος όχι μόνον πολιτικό, αλλά κυρίως ηθικό και υπαρξιακό. Σοβαρό κόστος πλήρωσε και η δική μας αριστερά.