Πριν από λίγο καιρό έπεσε στα χέρια μου μια φοιτητική εργασία για τη ρώσικη επανάσταση και τα «σοβιέτ». Προς έκπληξή μου έμαθα πως, όταν δημιουργήθηκαν «σοβιέτ» στα εργοστάσια, η ρητή εντολή του Λένιν ήταν πως θα μπορούσαν να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από τις αποφάσεις που σχετίζονταν με την παραγωγή. Αυτές ανήκαν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των «μάνατζερ» που είχαν απομείνει. Ξέρουμε τι ακολούθησε. Η δυναμική της επανάστασης αποδείχθηκε ισχυρότερη από τον Λένιν.

Διάβασα την απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17 Ιουλίου 2010 στην ΑΣΟΕΕ.

Πέρα από τα υπόλοιπα στοιχεία που περιλαμβάνει σε σχέση με την οικονομία και την κρίση, εντύπωση μου προκάλεσε το κάλεσμα προς τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για «την οικοδόμηση μιας μεγάλης συμμαχίας, ενός πλατιού μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων,…..» και στη συνέχεια «τη συμμετοχή στο μέτωπο αυτό όλων των δυνάμεων της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ανένταχτων δυνάμεων),» θέσεις που με οδηγούν στο να διατυπώσω κάποιες απορίες.

Ο ΣΥΝ είναι το σπίτι μας, είναι το κόμμα που επιλέξαμε πριν από χρόνια, αλλά στη βάση συγκεκριμένων πολιτικών χαρακτηριστικών, στη βάση συγκεκριμένης φυσιογνωμίας που πρέπει να έχει ως κόμμα της σύγχρονης δημοκρατικής ανανεωτικής αριστεράς. Στον βαθμό που τα χαρακτηριστικά του ΣΥΝ -αριστερός ευρωπαϊσμός, εμμονή στον δημοκρατικό δρόμο για τον σοσιαλισμό, αριστερός ριζοσπαστικός μεταρρυθμισμός- αλλοιώνονται, τότε πράγματι κινδυνεύει να υπάρξει διάσπαση της πολιτικής ενότητας, της συλλογικότητας και της λειτουργίας του κόμματος.

Την ώρα που οι ανανεωτικοί του Συνασπισμού εξέφραζαν με ανακοίνωση την αντίθεσή τους στην απόφαση του προέδρου του Συνασπισμού Αλέξη Τσίπρα να μη συμμετάσχει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας με το σκεπτικό ότι «η άρνηση αυτή δίνει την εικόνα μιας αριστεράς που φυγομαχεί, δεν έχει εμπιστοσύνη στις θέσεις της και στην αντοχή τους στο διάλογο», η ΚΟΕ επανέφερε παλαιότερη πρότασή της για τελείως τυπική συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.

Με την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης η Ελλάδα οδηγείται σε διαπιστωτική πράξη μειωμένης κυριαρχίας, υποστηρίζει ο Σπύρος Λυκούδης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, αναφέροντας ότι θέλει απύθμενο πολιτικό θράσος να χαρακτηρίζεται από την κυβέρνηση μονόδρομος η παραπάνω επιλογή. Το ηγετικό στέλεχος του ΣΥΝ επιμένει ότι αποτελεί λάθος η επιλογή του συνεδρίου, θεωρώντας ότι μπορεί να μετατραπεί σε "συνέδριο ξεκαθαρίσματος". Ο Σπ. Λυκούδης θέτει και πάλι κόκκινες γραμμές για τον ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζοντας ότι αποτελεί έναν στείρο πολιτικό οργανισμό.

Οι ανανεωτικές ιδέες και θέσεις της Αριστεράς υποστηρίχθηκαν και ρίζωσαν σε αντίξοες και δύσκολες συνθήκες. Οι ιδέες και θέσεις της ανανέωσης εμπνέουν σήμερα και κομματικές δυνάμεις και αριστερές ανένταχτες δυνάμεις. Εμπνέουν προοδευτικούς πολίτες και την κοινωνική αριστερά. Αυτές οι δυνάμεις μπορούν να ξαναφέρουν στο προσκήνιο την Αριστερά που ονειρευτήκαμε και σταθερά διεκδικούμε. Την αριστερά που χρειάζεται η κοινωνία και την περιμένει. Αυτά είναι η δύναμή μας. Αυτά απαντούν στους αφελείς και απολίτικους ισχυρισμούς εκείνων που τους διατυπώνουν.

....Δεν έχουμε αυταπάτες ότι περνώντας στο κόμμα πάμε σε κάποιο ιδανικό χώρο που δεν υπάρχουν προβλήματα. Θεωρούμε όμως ότι όντας μέλη του Συνασπισμού μπορούμε να δώσουμε ποιο αποτελεσματικά τις μάχες μας σε αυτή τη δύσκολη φάση που περνάει ο χώρος και να παλέψουμε με καλύτερους όρους τις ιδέες μας που δεν είναι άλλες από αυτές μιας σύγχρονης/δημοκρατικής/οικολογικής και ανανεωτικής αριστεράς.

Πολύς λόγος τελευταία στα συν/συριζικά στέκια για την “αντισυστημική αριστερά”. Αν και είναι αρκετά θολό το τοπίο γύρω από τον όρο, βάσιμα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η αντισυστημικότητα ορίζεται ως αντίπαλος του συστήματος που κυβερνά τον κόσμο και την Ελλάδα (καπιταλισμός, παγκοσμιοποίηση, νεοφιλελευθερισμός, δικομματισμός, γραφειοκρατία, κράτος, πελατειακό σύστημα, διαφθορά).
Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, οι Οικολόγοι και το ΛΑΟΣ εντάσσονται αυτοδικαίως στο υπό κριτική και ανατροπή σύστημα. Για το ΚΚΕ, δεν ξέρω αν η αντισυστημική “άδεια καρέκλα” που είχε κρατήσει ο Αλαβάνος είναι ακόμη διαθέσιμη.
Τι παίζει, όμως, στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;

Η υφιστάμενη σχέση ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλοιώσει την πολιτική φυσιογνωμία του ΣΥΝ. Είχαμε υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανακαθορισθεί ως συμμαχικό πολιτικό σχήμα. Η κρίση που βαθαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει την εξάντληση των ορίων του. Είμαι αντίθετος στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα είτε ευθέως, είτε με προωθούμενη διολίσθηση. Το αρχικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ως πολυφωνικής συνύπαρξης διαφορετικών αριστερών σχημάτων, που θα μπορούσαν να συμπορεύονται με ενιαίο στόχο, ρηγματώθηκε από μείζονα ζητήματα εσωτερικών ιδεολογικών διαφορών, που τα έθεσε η κοινωνία και όχι ο «εσωτερικός πόλεμος των τάσεων».
Ο ΣΥΝ πρέπει να απεμπλακεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθαρά, χωρίς προσχήματα, με υπεύθυνη και ειλικρινή στάση απέναντι και στις άλλες δυνάμεις που συγκροτούν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η νοσταλγία δεν είναι καλός σύμβουλος. Ο ελεγειακός τόνος της υποκρύπτει μια επιθυμία εξωράισης του παρελθόντος, προς όφελος εκείνων που το επισκέπτονται για να μετρήσουν την απόσταση ανάμεσα στο συναρπαστικό «τότε» και το ανεπαρκές «τώρα».

Προτείνοντας από αποχώρηση μέχρι διάλυση της Ε.Ε και της ζώνης του ευρώ, μεγάλο μέρος των δυνάμεων του ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις απόψεις και τις στοχεύσεις των αμιγώς νεοφιλελεύθερων πολιτικών και οικονομικών κύκλων, καταγραφόμενο ως η κατ` ουσία δεξιά πτέρυγα του κινήματος. Και φυσικά, η μοναξιά των εργαζομένων και των ανέργων δεν καλύπτεται με την αναγέννηση του κομμουνιστικού οράματος και τον αγώνα για το σοσιαλισμό σε μια μόνο χώρα ή την επιβολή του δι` ανατροπής στο σύνολο της Ευρώπης, μπας και σωθούν τα προσχήματα.

Ο Σπύρος Λυκούδης, μιλώντας στο ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά, στους 90,4, και στους δημοσιογράφους Βασίλη Σκουρή και Μαριτίνα Ζαφειριάδου, δήλωσε:

-Κόκκινη γραμμή» η διάχυση του ΣΥΝ στο ΣΥΡΙΖΑ. Πάμε στο συνέδριο για να στηρίξουμε το σπίτι μας που «τρίζει». Εάν το σπίτι αποφασίσει ότι αυτοδιαλύεται για να διαχυθεί σε ένα άλλο σχήμα, η αντιμετώπισή μας θα είναι διαφορετική.
- Ήταν άκομψη η δήλωση Τσίπρα ότι δέχεται εκατέρωθεν εισηγήσεις για διάσπαση του ΣΥΝ. Εκτός αν εμείς δεν τις ξέρουμε. Στο συνέδριο, όποιος πάει με στόχο τη διάσπαση είναι πολιτικά παράφρων.
-Ο ΣΥΝ είναι ένα πολυτασικό κόμμα κι όχι ομοσπονδία τάσεων. Εάν κάποιος εκτιμά ότι χρειάζεται να αντικατασταθεί από ένα κόμμα «μονολιθικό», να το πει ευθέως.
- Στις δημοτικές εκλογές, σε επίπεδο δήμων οι τοπικές οργανώσεις και οι δημοτικές κινήσεις του ΣΥΝ πρέπει να επιλέξουν τα ευρύτερα δυνατά συνεργασιακά σχήματα.