Την κοινή κάθοδο με την υποψηφιότητα της Μαρίας Γιαννακάκη για την Περιφέρεια Αττικής αποφάσισαν η Παρέμβαση για την Αττική και η Αττική Οικολογική Απάντηση με επικεφαλής τον Κώστα Διάκο.

Η «Αττοικα» ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Παρέμβασης για συνεργασία με δυνάμεις της οικολογίας και της κοινωνίας των πολιτών με στόχο την κατάθεση μιας εναλλακτικής πρότασης για την Περιφέρεια.

«Η συμπόρευση των δύο συνδυασμών σηματοδοτεί και πραγματώνει την αναγκαία συνάντηση του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου με εκείνον της πολιτικής οικολογίας. Απέναντι σε λογικές που καθιστούν την Αυτοδιοίκηση λεπτομέρεια μπροστά σε κομματικούς σχεδιασμούς και σε μια ξεπερασμένη νοοτροπία διοίκησης, ενώνουμε τις δυνάμεις μας για να φέρουμε την περιφέρεια στο κέντρο των εξελίξεων.

...Ααν η πολιτική της κυβέρνησης για την αυτοδιοίκηση είναι η αποθέωση της αδίστακτης μικροπολιτικής, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταφανώς κοντόφθαλμη και εν πολλοίς αυτοκτονική, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια, σχεδόν νομοτελειακά, σε μια ευρεία πολιτική ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με ενδεχόμενη επίπτωση και στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Από αυτή την άποψη, η επόμενη μέρα των εκλογών θα είναι για όλους μια μεγάλη ευκαιρία για αυτοκριτική και περισυλλογή. Για μεν την κυβέρνηση ως προς τα όρια του πολιτικού κυνισμού, του θεσμικού αμοραλισμού και της ουσιαστικής υποτίμησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για δε τον ΣΥΡΙΖΑ, ως προς τα όρια της θεσμικής εθελοτυφλίας και του πολιτικού του απομονωτισμού, που τον απομακρύνουν από ζωντανές προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις και τον υποτάσσουν σε έναν αδιέξοδο και αυτοκαταστροφικό πολιτικό ναρκισσισμό…

Είναι τελείως διαφορετικό μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα να έρχονται εκ των υστέρων να την υποστηρίξουν τα κόμματα, και τελείως διαφορετικό να συνεδριάζει ένα κομματικό όργανο ή να αποφασίζει ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος και να τοποθετεί ως υποψήφιο δήμαρχο ένα κομματικό μέλος. Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο για τον υποψήφιο. Το πρόβλημα είναι κυρίως για τη λογική με την οποία αντιμετωπίζουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση οι κομματικοί μηχανισμοί και τα κομματικά επιτελεία. Βρισκόμαστε απέναντι σε όλους αυτούς που θέλουν να μπλέξουν τους δήμους στην κομματική αριθμητική.

Η έναρξη της προεκλογικής περιόδου ενόψει των εκλογών της αυτοδιοίκησης και η ανακοίνωση των διαφόρων υποψηφιοτήτων και συνδυασμών δεν συνοδεύεται ασφαλώς και από τη γνωστοποίηση προγραμματικών θέσεων, προτάσεων, ιδεών και πρωτοβουλιών για τη στήριξη και ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.

Ολοι μαζί, δεξιοί, αριστεροί, σοβαροί ή γυρολόγοι της πολιτικής, κεντρώοι ή σοσιαλιστές, αναρχικοί αλλά και φασίστες, όλοι ομνύουν στον ίδιο «Θεό» και προσπαθούν με όπλο μια αντιμνημονιακή φρασεολογία να αναρριχηθούν σε αυτοδιοικητικό θώκο

Από την Καλαμάτα ώς την Κοζάνη και από τους Λειψούς ώς την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, τα κόμματα φαίνεται πως δυσκολεύονται να βρουν υποψηφίους να καρφώσουν τα κομματικά τους λάβαρα στα πάλαι ποτέ «κάστρα της Αυτοδιοίκησης».

Στις δημοτικές εκλογές του 2010 έγινε ένα σημαντικό πείραμα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Δύο πρόσωπα εκτός της ενεργού πολιτικής (με τη στενή έννοια) και, κυρίως, άσχετα με τον κομματικό σωλήνα κατέβηκαν υποψήφιοι. Και νίκησαν.

Η εξαγγελία της κυβέρνησης για την διεξαγωγή των ευρωεκλογών στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι καταφανώς αντίθετη με τον νόμο.

Σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 114 του ν. 3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης) οι εκλογές για την ανάδειξη των αυτοδιοικητικών αρχών γίνεται «την ίδια ημέρα διενέργειας της ψηφοφορίας για την εκλογή των Ελλήνων μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στα ίδια εκλογικά τμήματα, με τις ίδιες εφορευτικές επιτροπές, τους ίδιους αντιπροσώπους δικαστικής αρχής και τους ίδιους εφόρους αντιπροσώπων».