Ακούμε συνεχώς και αδιαλείπτως στα ΜΜΕ πολίτες σε όλες τις χώρες να λένε με κάθε τρόπο «δικαίωμά μου αν θα κάνω εμβόλιο», «δικαίωμά μου αν θέλω να φορέσω μάσκα», όπως κάποιοι άλλοι παλιότερα έλεγαν «δικαίωμά μου αν θέλω να καπνίσω».

Το σχέδιο νόμου που κυκλοφόρησε παραμονές εορτών περιλαμβάνει αρκετά θετικά σημεία και πολύ περισσότερα αρνητικά σε μια προσπάθεια συμβιβασμού του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου και του νομοσχεδίου Μπαλτά που ήταν πολύ πιο διαλυτικό.

Στα θετικά του συμπεριλαμβάνονται, κατά τη γνώμη μου, η υιοθέτηση απλούστερων Εσωτερικών Κανονισμών, η επανασύσταση του Πρυτανικού Συμβουλίου ως συλλογικού οργάνου αποφάσεων για τα τρέχοντα, η ευρύτερη συμμετοχή των φοιτητών στη Σύγκλητο και η διεύρυνση των εκλεκτορικών σωμάτων για την κρίση των καθηγητών.

Την αυγή το ποτάμι πότισε την ελιά που κινδύνευε να ξεραθεί από τον καυτό ήλιο.
Οχι, δεν πρόκειται για ποιητική απόπειρα, ούτε για λογοτεχνικό δοκίμιο, αλλά για μια προσπάθεια κριτικής αποτίμησης του φαινομένου της από-ιδεολογικοποίησης της πολιτικής. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: τι είναι ένα πολιτικό κόμμα; Απάντηση: είναι ένας συλλογικός φορέας υπεράσπισης των συμφερόντων μια κοινωνικής ομάδας με σαφή κοινωνικά ή οικονομικά ή εθνικά ή θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Προφανώς τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν είναι αλληλοαναιρούμενα. Μπορεί κάποιος να προτάσσει κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά (βλ. το κόμμα της εργατικής τάξης, παλιότερα το αγροτικό κόμμα κ.λπ.), ή κυρίως εθνικά χαρακτηριστικά (π.χ. παράταξη εθνικοφρόνων ή πατριωτών) ή τέλος κυρίως θρησκευτικά χαρακτηριστικά ή συνδυασμό με πολιτικά φρονήματα (χριστιανοδημοκράτες, χριστιανοσοσιαλιστές κ.λπ.). Ολοι οι συνδυασμοί είναι δυνατοί.

Στις παρέες των μαθητών στα τέλη του 1970 κυκλοφορούσαν εκφράσεις - ανέκδοτα που στο άκουσμά τους θύμιζαν ξένες φράσεις, ενώ στα ελληνικά είχαν ελάχιστα σημασία όπως «λαιμοί μπουκαλιών», «ρηχά είναι ρε, μπείτε», και «Βόλο - Λαμία αλλά με κάρο». Η τελευταία έκφραση μου ήρθε αυτόματα στο μυαλό διαβάζοντας δημοσιεύματα του αθηναϊκού και θεσσαλικού Τύπου περί μετακίνησης τμημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας από τον Βόλο στη Λαμία!
Εδώ τα πράγματα δεν σηκώνουν αστειάκια. Η αναγκαία και πολυαναμενόμενη αναδιάρθρωση του χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει στο πόδι, χωρίς ακαδημαϊκά, επιστημονικά ή έστω δημοσιονομικά κριτήρια.