Μια ιστορική απόφαση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε για πρώτη φορά να προτείνει την ενεργοποίηση του άρθρου 7 της Συνθήκης της Λισσαβώνας, να ενεργοποίησει δηλαδή το λεγόμενο πυρηνικό οπλοστάσιο που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την προστασία των δημοκρατικών αξιών (κράτους δικαίου, θεμελιώδη δικαιώματα, κ.λπ.) πάνω στις οποίες οικοδομείται η Ευρωπαϊκή Ένωση.

...Οι 27 ηγέτες της ΕΕ θα προχωρήσουν σε αρχική συζήτηση σχετικά με τις ιδέες μας στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής της τρέχουσας εβδομάδας. Πρόκειται για την πρώτη συζήτηση σχετικά που θα πραγματοποιηθεί σε τόσο ευνοϊκό περιβάλλον και θα συγκεντρώσει τους ηγέτες της ΕΕ τόσο από τη ζώνη του ευρώ όσο και εκτός αυτής. Θα προλειάνει το έδαφος ώστε το 2018 να ληφθούν συγκεκριμένες αποφάσεις. Είμαι βέβαιος ότι θα αναλάβουμε τη συλλογική μας ευθύνη να γυρίσουμε τη σελίδα της κρίσης και δεν θα περιμένουμε μέχρι να ξεσπάσει νέα καταιγίδα.

"Με €11 δισ. στηρίζει η Κομισιόν την Ελλάδα από το 2015"Με "φρέσκα” κεφάλαια στηρίζει την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την τελευταία δύσκολη διετία, έχοντας συμβάλει δραματικά στο να μείνει όρθια η οικονομία.

Όπως αναφέρει, αποκλειστικά στο Capital.gr, ο Αναπληρωτής Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στην Ελλάδα Άρης Περουλάκης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τον Ιούλιο του 2015 μέχρι σήμερα έχει χρηματοδοτήσει με 11 δισεκατομμύρια ευρώ τη χώρα μας, εφαρμόζοντας ένα αναπτυξιακό πακέτο που υλοποιείται παράλληλα με το πρόγραμμα δημοσιονομικής στήριξης.

Οι ευρωπαίοι πολιτικοί έχουμε κατακτήσει την τέχνη τού να κουνάμε το δάχτυλο, με πιο πρόσφατα παραδείγματα αυτά του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν και του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Δυστυχώς, δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο για την ικανότητά μας να βρίσκουμε πολιτικές λύσεις και να τις υλοποιούμε.

Η ομιλία στη Βουλή του προέδρου της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Θανάση Θεοχαρόπουλου, για τη Λευκή Βίβλο και το μέλλον της Ευρώπης.

“Άκουσα με προσοχή τον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος ενημέρωσε σε σχέση με το τι έχει ειπωθεί μέχρι τώρα στις συσκέψεις και στις συζητήσεις στην Ε.Ε. για την επιλογή της διαφοροποιημένης ολοκλήρωσης και για την Ευρώπη των ομόκεντρων κύκλων και των πολλαπλών ταχυτήτων. Θέματα τα οποία, όπως έχουμε ήδη τονίσει, είναι σε μία αρνητική κατεύθυνση, αυτά τα οποία έχουν ειπωθεί από ορισμένους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο ευρωσκεπτικισμός είναι ένα φαινόμενο που βρίσκεται σε άνοδο εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες. Με τον όρο γίνεται αναφορά σε ένα σύνολο διαθέσεων και στάσεων απέναντι στην ΕΕ που εκφράζουν από απλές επιφυλάξεις και κριτική αμφισβήτηση έως άρνηση ή και καθολική απόρριψη του σχεδίου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Το επόμενο Σάββατο 25 Μαρτίου σε μια πανηγυρική εκδήλωση στη Ρώμη γιορτάζεται η επέτειος των εξήντα χρόνων από τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) ως αρχικώς Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) με την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης στις 25 Μαρτίου του 1957 από έξι αρχικά χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο - ιδρυτικές χώρες). Στα εξήντα αυτά χρόνια η ΕΟΚ μετεξελίχθηκε στη σημερινή ΕΕ μέσα από σειρά νέων συνθηκών (Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, Συνθήκη ΕΕ / Μάαστριχτ, Συνθήκη Αμστερνταμ, Συνθήκη Νίκαιας, Ευρωπαϊκό Σύνταγμα / Συνθήκη Λισαβόνας), ενώ αύξησε τον αριθμό των κρατών-μελών της από τα έξι αρχικά σε είκοσι οκτώ σήμερα.

Μεγάλη ανάσα από τις εκλογές στην Ολλανδία. Μεγαλύτερη από ότι φανταζόμαστε. Μα δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο, θα αντιτείνει κάποιος. Έγινε.

Τα ιστορικά γεγονότα, κάποιες φορές, εμφανίζουν ήσσονος σημασίας δυναμική στην αρχή. Αργότερα όμως, διογκώνονται με τέτοιο τρόπο που τίποτα δεν μπορεί να τα σταματήσει. Έτσι και στην Ολλανδία. Είναι μια μικρή νίκη ενάντια στον παραλογισμό του λαϊκισμού και του ανορθολογισμού στην Ευρώπη.

Δεν μπορώ να βρω καλύτερο παράδειγμα από την συμπεριφορά του Εβραϊκού πληθυσμού στη Γερμανία, την περίοδο 1937-38.

Πολύς λόγος για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων τις τελευταίες μέρες, αλλά περί τίνος πρόκειται;

Με τη φράση «Ευρώπη δύο ή πολλαπλών ταχυτήτων» ή «ευέλικτης ολοκλήρωσης» (flexible integration) ή «διαφοροποιημένης ολοκλήρωσης» (differentiated integration) ή «μεταβλητής γεωμετρίας» (variable geometry) υπονοείται ένα καθεστώς στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) όπου κάποιες χώρες-μέλη προχωρούν ταχύτερα και βαθύτερα στην ενοποίηση, ενώ κάποιες άλλες παραμένουν πίσω ή εντελώς εκτός. Ωστόσο η Ευρώπη των «δύο ή πολλαπλών ταχυτήτων» δεν είναι εντελώς καινούργια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την πολυαναμενόμενη Λευκή Βίβλο για το μέλλον της Ευρώπης ιδιαίτερα μετά την απόφαση του Ην. Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση (Brexit). Η Επιτροπή παρουσιάζει πέντε σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης/Ενωσης χωρίς να διευκρινίζει ποιο ακριβώς προκρίνει η ίδια ως το πλέον επιθυμητό και ικανό να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα Ευρώπη και παγκόσμιο σύστημα. Από τα πέντε σενάρια, τα τέσσερα πρώτα («συνεχίζουμε κανονικά», «περιοριζόμαστε στην εσωτερική αγορά», «αυτοί που θέλουν προχωρούν μπροστά», «κάνουμε λιγότερα πιο αποτελεσματικά») εμφανίζονται περισσότερο ως Μαύρη παρά Λευκή Βίβλος για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πού πηγαίνει, λοιπόν, η Ευρώπη; Το ιστορικό εγχείρημα της πολιτικής και οικονομικής της ενοποίησης παραμένει ζωντανό, ή έχουμε μπει σε μια πορεία χωρίς επιστροφή, με κατάληξη την κατάρρευση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος;
Από την επανένωση των δύο Γερμανιών, πριν από 25 χρόνια, και τις μεγάλες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν για μια ενωμένη Ευρώπη με ομοσπονδιακές πολιτειακές δομές, ο κόσμος έχει αλλάξει εντυπωσιακά. Συγκλονιστικές είναι και οι οικονομικές και πολιτικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην Ευρώπη.

Οι κρίσιμες εκλογές που θα διαμορφώσουν τον ευρωπαϊκό χάρτη, το αγκάθι της Ιταλίας, οι συμφωνίες για το Brexit και ο παράγων Ντόναλντ Τραμπ

Το 2016 που φεύγει υπήρξε χρόνος δοκιμασίας για την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ). Το 2017 - κατά το οποίο συμπληρώνονται ακριβώς εξήντα χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης (25 Μαρτίου 1957) για τη δημιουργία της αρχικής Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΟΚ) - μπορεί να αποδειχθεί έτος-σταθμός, καθοριστικός για την πορεία και ίσως την επιβίωσή της.