«Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση καταφέρει να καταστεί πόλος με στρατηγική αυτονομία στη διεθνή σκηνή, θα μπορούσε να ανακόψει την πορεία προς έναν νέο ψυχρό πόλεμο»

Στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Πέμπτη Φάλαγγα δεν έχουμε, μια χαρά όμως καταφέρνουμε συχνά να αυτοϋπονομεύουμε την προσυνεδριακή συζήτηση, τη στιγμή μάλιστα που ο απλός κόσμος περιμένει από εμάς να δώσουμε λύση στα αδιέξοδα που καθημερινά δημιουργεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μήπως έχουμε τίποτα αγεφύρωτες ιδεολογικές διαφορές; Κάθε άλλο. 

To Facebook άλλαξε όνομα σε ΜΕΤΑ, το μείζον όμως θέμα που αφορά στη λειτουργία του παραμένει: θα υπάρχουν κανόνες για τη ρύθμιση τού τι επιτρέπεται και τι όχι να «ανεβαίνει», ή υποχρεωτικά να «κατεβαίνει» στην πλατφόρμα του; Ποιος θα θέτει τους κανόνες αυτούς; Και, εξίσου σημαντικό, ποιο όργανο θα φροντίζει για την εφαρμογή τους;

Αδικαιολόγητα αιφνιδιάστηκε η κυβέρνηση από τις εξελίξεις. Η στρατηγική της Τουρκίας δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Με το παράνομο μνημόνιο με τη Λιβύη επιχειρεί να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στην απομόνωση που έχει περιέλθει λόγω των επιλογών της να παραβιάζει το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά και λόγω της αναβάθμισης της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας με τις τριμερείς συνεργασίες και την εν γένει πολυδιάστατη πολιτική μας. Αποσκοπεί στο να παρεμβάλει νομικούς και πραγματικούς φραγμούς στον East Med και να μας εμποδίσει να ασκήσουμε τα δικαιώματά μας για οριοθέτηση της ΑΟΖ με χώρες όπως η Αίγυπτος.

Η αναθεωρητική πρότασή μας είχε διπλή στόχευση: να εμβαθύνει τη δημοκρατία και την προστασία δικαιωμάτων και ελευθεριών, ιδίως έναντι του επελαύνοντος νεοφιλελευθερισμού, αλλά και να θωρακίσει θεσμικά το πολίτευμα, ενσωματώνοντας εγγυήσεις με βάση τα διδάγματα της κρίσης. Η εκλογική επικράτηση της ΝΔ δεν επιτρέπει την ολοκλήρωση αυτών των μεταρρυθμίσεων και αναδεικνύει την ιδεολογική οπισθοδρόμηση του κόμματος αυτού, ακόμη και σε σχέση με τον πρόσφατο εαυτό του του 2014.

Μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου και την κατάληψη του Αριστοτελείου, ήρθε για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο η αμφισβήτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο βάλλεται εκ νέου ως «παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία θεσμοθετημένης ασυδοσίας».