Δεν χρειάζεται βαθιά πολιτική σκέψη για να κατανοήσει κάποιος τις κινήσεις του Ερντογάν.

1. Ο Ερντογάν έχει κατ᾽ επανάληψη διακηρύξει τη φιλοδοξία του να αφήσει πίσω του μια Τουρκία αντάξια του μεγάλου πορθητή της Κωνσταντινούπολης. Την πρώτη μεγάλη ευκαιρία του την έδωσαν οι Δυτικοί οποίοι με την άφρονα πολιτική τους κατά την λεγόμενη “Αραβική Άνοιξη" άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες του σουλτάνου, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη και πάει λέγοντας για πλήρη γεωπολιτική αναθεώρηση και αναβίωση των νέο-οθωμανικών φιλοδοξιών. Οι θιασώτες του αναθεωρητισμού της ιστορίας στην Τουρκία άδραξαν την ευκαιρία απ᾽ τα μαλλιά.

Η σχέση μας με τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια δύσκολη διαδικασία διαλόγου πάνω στα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Ο διάλογος αυτός θα πρέπει να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση προκειμένου να διαμορφωθεί η βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας για τη διακυβέρνηση της χώρας. Στη διαδικασία αυτή το κόμμα μας θα πορευτεί με αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση την οργανωτική και πολιτική αυτονομία του. Το προτιμητέο κατά τη δική μου άποψη είναι η ταυτόχρονη συμφωνία σε προγραμματικό πλαίσιο και η αυτόνομη είσοδος της Δημοκρατικής Αριστεράς στη Βουλή.

Η συμμετοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς στην κυβέρνηση έγινε με πρόθεση την αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας και την αποτροπή της εξόδου της χώρας από το ευρώ. Αν και διαφώνησα με τη συμμετοχή, ανήκω και σε όλους αυτούς που τη σεβάστηκαν και έπραξαν τα μέγιστα προκειμένου το κόμμα να επιτύχει στην προσπάθειά του.
Μέσα από το ρεύμα ιδεών με τον ονομασία Αριστερό Δίκτυο καταθέσαμε τις απόψεις μας σε κείμενο πολιτικών θέσεων προκειμένου να συμβάλουμε στην άμιλλα ιδεών και την επεξεργασία προγραμματικών θέσεων.

Την Παρασκευή της 20ης Νοεμβρίου 2009 επανήλθε σε λειτουργία ο μεγάλος επιταχυντής του CERN ο οποίος στις 19 Σεπτεμβρίου 2008, λίγες ημέρες μετά τα εγκαίνια του, υπέστη σοβαρή βλάβη. Αυτή τη φορά η επαναλειτουργία έγινε χωρίς τυμπανοκρουσίες, όπως αρμόζει στη μετριοφροσύνη της επιστημονικής αναζήτησης. Το LHC είναι αποτέλεσμα μιας υπερ-δεκαπενταετούς γιγαντιαίας προσπάθειας που συγκεντρώνει το σύνολο σχεδόν του παγκόσμιου ερευνητικού δυναμικού του τομέα της φυσικής των στοιχειωδών σωματιδίων.

Έντονη ήταν προεκλογικά η αρθρογραφία για τη δημιουργία Υπουργείου Παιδείας και Έρευνας. Πιθανόν η δεσπόζουσα θέση της Εκκλησίας στο Σύνταγμα να οδήγησε σε δεύτερες σκέψεις σχετικά με την ονομασία. Οι διατυπώσεις της νέας υπουργού Παιδείας όμως είναι σαφείς και απεικονίζουν με ενάργεια ότι παιδεία-έρευνα-τεχνολογία αποτελούν, τουλάχιστον στο επίπεδο των προθέσεων, αδιάσπαστο σύνολο που τίθεται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να παρουσιάσει το νομοσχέδιο για την έρευνα ως ρηξικέλευθο πόνημα που θα ρυθμίσει τα θεσμικά ζητήματα του ερευνητικού συστήματος για την προσεχή εικοσαετία. Μία κατ αναλογία απάντηση στο προπαγανδιστικό επίπεδο θα ήταν η ακόλουθη: "Πρόκειται για ένα συμπίλημα νομοθετημάτων του ΠΑΣΟΚ που κατατίθεται ως στρατήγημα προς φενακισμό της κοινής γνώμης εν όψει εκλογών και αποτελεί συνέχεια της πολιτικής απαξίωσης του ερευνητικού συστήματος που εγκαινίασε η εκσυγχρονιστική ομάδα του κ. Ν. Χριστοδουλάκη".

Η νέα πολιτική πρόταση Κωνσταντόπουλου δεν επιδέχεται παρερμηνείες : "Νομίζω πως είμαι σαφής. Είναι η ώρα της αντίστροφης μέτρησης. Επιβάλλεται με πολιτικούς και προγραμματικούς όρους να συγκροτηθεί, εναλλακτική στη νεοφιλελεύθερη σύγκλιση, ευρύτερη παράταξη της σύγχρονης δημοκρατικής και ανανεωτικής Αριστεράς.

Η σύγχρονη πολιτική ευρωπαϊκή ιστορία δεν έχει δώσει ακόμα απάντηση στο ερώτημα: υπάρχει χώρος για μια πολιτική οικογένεια στο ενδιάμεσο της σοσιαλδημοκρατίας και της κομμουνιστικής αριστεράς; Εμείς, της ελληνικής ανανεωτικής αριστεράς, συνθέτουμε τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες με όλους αυτούς στην Ευρώπη που θέλουν να δώσουν καταφατική απάντηση στο μεγάλο αυτό ιστορικό ερώτημα.

Είναι λίαν πιθανό ότι η 29η Μαϊου 2005 δεν πρόκειται να καταγραφεί στην ιστορία ως η αντίστοιχη 29η Μαΐου 1453 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιος όμως εγγυάται ότι μετά από αυτή την ανακοπή η δύστοκη ευρωπαϊκή ενοποίηση θα αποκτήσει τώρα μεγαλύτερη ορμή;

Δέκα μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, η νέα κυβέρνηση δεν έχει ξεδιπλώσει ακόμα το σχέδιό της για το ερευνητικό σύστημα της χώρας. Η αποδοχή των θεσμικών ρυθμίσεων του 1985 (ν. 1514/85) ως αφετηρία για περαιτέρω βελτιώσεις του συστήματος αποτελεί κατά την άποψή μου θετική προσέγγιση και οφείλουμε όλοι να προβληματιστούμε βαθύτατα για τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες προκειμένου η χώρα μας να διεκδικήσει ένα αξιοπρεπές μερίδιο στην παραγωγή και αξιοποίηση νέων γνώσεων.

Οι αδύνατοι και αποκλεισμένοι της κοινωνίας μας αναζητούν ένα νέο όραμα που θα δώσει ελπίδες στο όνειρο μιας αξιοπρεπούς ζωής. Όραμα κοινωνικής αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών το οποίο, κατά τη γνώμη μου, είναι πρωτίστως υπόθεση ενός νέου ηθικού εκπαιδευτικού και μορφωτικού κοινωνικού συμβολαίου.

Προκειμένου να απαντήσουμε στο ερώτημα:"Διευρύνει την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης η προτεινόμενη συνθήκη Συντάγματος;", οφείλουμε να περάσουμε από τη βάσανο μιας διαλογικής συζήτησης και σύγκρισης του πολιτικού σχεδίου που έχουμε ως Αριστερά για την Ευρώπη, με το σύνολο των αξιών, κανόνων και πολιτικών που προτείνονται στη συνθήκη.