Μπορεί να σωθεί το ευρώ; Πριν από λίγο καιρό μας έλεγαν ότι το χειρότερο πιθανό αποτέλεσμα θα ήταν μια ελληνική στάση πληρωμών. Τώρα όμως μια πολύ ευρύτερη καταστροφή μοιάζει εξαιρετικά πιθανή.

Είναι αλήθεια ότι η πίεση των αγορών μειώθηκε κάπως την Τετάρτη, μετά από τη θεαματική ανακοίνωση των κεντρικών τραπεζών για την επέκταση των πιστωτικών γραμμών τους (η οποία στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτε).

Τα τελευταία τρία χρόνια ήταν καταστροφικά για τις περισσότερες δυτικές οικονομίες. Οι ΗΠΑ έχουν μαζική μακροπρόθεσμη ανεργία για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του 1930. Στο μεταξύ ξηλώνεται το κοινό νόμισμα της Ευρώπης. Πώς πήγαν όλα τόσο στραβά;

Σύμφωνα με τον Δημοκρατικό γερουσιαστή Εβαν Μπέι «οι Δημοκρατικοί έθεσαν υπερβολικούς στόχους, εστιάζοντας στη μεταρρύθμιση του συστήματος Υγείας αντί για τη δημιουργία θέσεων εργασίας». Πολλοί άλλοι έχουν διατυπώσει την ίδια άποψη: η αντίληψη ότι η κυβέρνηση Ομπάμα έσφαλε που δεν εστίασε στην οικονομία παγιώνεται πλέον στην κοινή γνώμη.

Τον περασμένο μήνα ένα κινεζικό αλιευτικό συγκρούστηκε σε ιαπωνικά ύδατα με δύο σκάφη της ιαπωνικής ακτοφυλακής. Η Ιαπωνία συνέλαβε τον καπετάνιο του αλιευτικού. Η αντίδραση της Κίνας ήταν να αποκόψει την Ιαπωνία από την πρόσβαση σε ζωτικές πρώτες ύλες.

O Λευκός Οίκος είναι πεπεισμένος ότι ένα νομοσχέδιο που θα μεταρρυθμίζει τους κανόνες ελέγχου της οικονομίας θα περάσει σύντομα από τη Γερουσία. Δεν είμαι τόσο βέβαιος, με δεδομένη την αντίθεση της ηγεσίας των Ρεπουμπλικανών σε κάθε πραγματική μεταρρύθμιση.

Η μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας αποτελεί νομικό κεκτημένο στις ΗΠΑ. Επεται η χρηματοπιστωτική μεταρρύθμιση. Θα συμβεί όμως; Ο Λευκός Οίκος εμφανίζεται αισιόδοξος, διότι πιστεύει ότι οι Ρεπουμπλικανοί δεν θα θελήσουν να χαρακτηριστούν σύμμαχοι της Wall Street.

Με τα συνήθη πολιτικά κριτήρια, η υπερψήφιση από το Κογκρέσο του πακέτου στήριξης της οικονομίας ήταν μεγάλη νίκη για τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Πήρε πάνω-κάτω αυτό που ζήτησε: σχεδόν 800 δισ. δολάρια για να σώσει την οικονομία, με τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα να προορίζονται μάλλον για δαπάνες παρά για φοροαπαλλαγές. Ανοίξτε τις σαμπάνιες!

O Ντάου Τζόουνς ανακάμπτει! Όχι, πέφτει! Όχι ανακάμπτει! Ε, νομίζω πως...

Ξεκολλήστε!

Ενώ οι μανιοκαταθλιπτικοί χρηματιστηριακοί δείκτες συνεχίζουν να κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα, τα χειρότερα νέα που αναμένουμε θα αφορούν τους κλυδωνισμούς της αμερικανικής πραγματικής οικονομίας. Ξέρουμε πια πως η αποστολή σωτηρίας των τραπεζών δεν ήταν παρά μόνο η αρχή: η μη-χρηματοικονομική οικονομία χρειάζεται επίσης απελπισμένα βοήθεια