H συμφορά του στρατού ή ο στρατός της συμφοράς;

Ο πόνος των συγγενών όσων έχασαν τη ζωή τους στο πρόσφατο ατύχημα, μεγάλος και δικαιολογημένος. Αλλά και ο θυμός τους. Και σίγουρα έχουν τη συμπάθεια τού κάθε πολίτη αυτού του τόπου. Προσωπικά, συγκλονίστηκα από το γεγονός. Τόσοι νέοι και αξιόλογοι άνθρωποι έφυγαν, αφήνοντας πίσω δυστυχισμένους γονείς, γυναίκες, παιδιά. Λίγες μέρες μετά, χωρίς να λείπει το συναίσθημα, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το θέμα ψύχραιμα και λογικά.