Η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου, κατέθεσε μήνυση εναντίον μου. Με εγκαλεί για εξύβριση και δυσφήμηση για επικριτικό σχόλιό μου που αναρτήθηκε στο ιστολόγιό μου, με αφορμή την επιστολή που απέστειλε, με την ιδιότητά της ως Προέδρου του Αρείου Πάγου, στους Προέδρους ανωτάτων δικαστηρίων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου συγχέει την άσκηση κριτικής που αποτελεί απόλυτο δικαίωμα κάθε πολίτη, ιδιαίτερα όταν αφορά δημόσια πρόσωπα, με την εξύβριση και τη δυσφήμηση. Θα επανέλθω αναλυτικά σε όσα μου καταλογίζει στη μήνυσή της. Περιορίζομαι να αναφέρω ότι ισχυρίζεται πως το περιεχόμενο του σχολίου μου ενείχε «μείωση του κύρους του αξιώματος, ήτοι αυτό της Προέδρου του Αρείου Πάγου, που η Πολιτεία μου ενεπιστεύθη και που δικαιούμαι να απολαμβάνω». Το αδίκημα της περιύβρισης αρχής έχει από το 1993 καταργηθεί και, προφανώς, το κύρος του δικού της αξιώματος και όλων των αξιωμάτων της ελληνικής πολιτείας δεν προστατεύεται από την έννομη τάξη.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για τη μήνυση Θάνου

ΔΗΛΩΣΗ 14 ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μάς οδηγεί και πάλι σε αδιέξοδο. Η δημοσιονομική τάξη που επιβλήθηκε με οριζόντια, κυρίως, μέτρα δεν αρκεί για να εξασφαλίσει την έξοδό μας από την κρίση και να βάλει τις βάσεις οικονομικής ανάπτυξης. Για να γίνει αυτό απαιτούνται δομικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες με τη σειρά τους προϋποθέτουν ριζική αλλαγή νοοτροπίας και πράξης.

Μερικοί πιστεύουν ότι η Χρυσή Αυγή μπορεί να προκαλέσει πανελλαδική εκλογική αναμέτρηση με την παραίτηση του βουλευτή Επικρατείας και την άρνηση όλων όσοι μετείχαν στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας να τον αναπληρώσουν.

Την Τετάρτη 28 Αυγούστου κλείνουν δύο χρόνια από τον θάνατο του Λεωνίδα Κύρκου, προσώπου που καθόρισε τη φυσιογνωμία και, εν πολλοίς, τις πολιτικές επιλογές της ανανεωτικής Αριστεράς την εποχή της Μεταπολίτευσης. Πρόσωπο που παρακολούθησε ενεργά (και συχνά διωκόμενος) τη μεταπολεμική περιπέτεια της χώρας, υπήρξε κριτικός σε πολλές κεντρικές επιλογές της Αριστεράς, άφησε παρακαταθήκη ένα σύντομο σημείωμα προτού πεθάνει στο οποίο τόνιζε: «Φεύγω, σας χαιρετώ όλους, και εσάς που πορευτήκαμε μαζί και εσάς τους άλλους της κάθε φορά αντίπερα όχθης, και έχω μόνο ένα να σας πω: σύγκρουση ιδεών· όχι βία και μισαλλοδοξία που δεν οδηγούν πουθενά»

Ας αρχίσουμε με το αυτονόητο. Η προσωρινή κράτηση αποτελεί παρέκκλιση από τη θεμελιώδη αρχή της φιλελεύθερης δημοκρατίας που επιτάσσει να μη στερείται κανείς την ελευθερία του παρά μόνο έπειτα από ποινή που του έχει υποβληθεί από νόμιμα συγκροτημένο δικαστήριο.

Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία έκλεισε η ΕΡΤ είναι, κατά την άποψή μου, παράνομη και βαθιά αντιδημοκρατική. Δεν εστιάζω την παρανομία στα γνωστά παράπονα περί μη ύπαρξης «έκτακτης και εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης» που προβλέπει το Σύνταγμα για την έκδοση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, αλλά στην απαίτηση ότι αυτή εκδίδεται «ύστερα από πρόταση του υπουργικού συμβουλίου».

Σε ποια βάση άραγε μπορεί μια φιλελεύθερη κοινωνία να απαγορεύσει τον μισαλλόδοξο λόγο χωρίς να αντιφάσκει με τη θεμελιώδη σημασία που αποδίδει στην ελευθερία της έκφρασης; Όχι ασφαλώς στη βάση ότι η πλειοψηφία διαφωνεί ριζικά με το περιεχόμενό του ή ότι αποτελεί μια βαθύτατα λανθασμένη ιδέα που διακηρύσσει μια αποκρουστική άποψη κοινωνικής οργάνωσης.

Η προφυλάκιση του κ. Εφραίμ αποτελεί άλλο ένα ατόπημα της ελληνικής δικαιοσύνης. Παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή του κράτους δικαίου που υπαγορεύει ότι κανείς δεν στερείται της ελευθερίας του παρά μόνο μετά από απόφαση νόμιμα συνιστάμενου δικαστηρίου.

Bέβαιο είναι πως πάμε προς μια δραστική μείωση του βιοτικού επιπέδου μας. Και αυτό, όσο οδυνηρό κι αν είναι, περιλαμβάνει ένα στοιχείο δικαιοσύνης. Ζούσαμε πολύ πάνω από τις παραγωγικές δυνατότητές μας και ειλικρινά, αν δεν πιστεύουμε ότι είμαστε ο περιούσιος λαός στον οποίο κάποιοι οφείλουν να προστρέχουν, δεν βλέπω για ποιον λόγο θα έπρεπε να συνεχιστεί η όποια ευημερία μας με δανεικά και αγύριστα.

«Δεν έχετε καταλάβει ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού ακόμα δεν έχει αντιδράσει. Οταν αντιδράσει, θα είναι σαν ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω». Αυτά δήλωνε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης ενώ εκκρεμούσε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την αναστολή εργασιών των έργων στον Ελαιώνα.

«Ψεκάστε, ψηφίστε, σκουπίσετε», λένε όσοι ακολουθώντας τον Ρουσό ειρωνεύονται την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. H άμεση δημοκρατία εμφανιζόταν για μεγάλο διάστημα ως ιδεώδες με μόνο αλλά μοιραίο μειονέκτημα το ανέφικτο της πραγματοποίησής της στις σύγχρονες πολυπληθείς κοινωνίες.

Είναι δυνατόν η πρόταση για την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου να σημαίνει συρρίκνωση του ελέγχου συνταγματικότητας των νόμων και κατ’ επέκταση ακόμη περισσότερη ενίσχυση της ήδη υπερτροφικής εκτελεστικής-νομοθετικής εξουσίας;