Στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΝ, με την αποχώρηση των 320 συνέδρων της Ανανεωτικής Πτέρυγας μετά τις ψηφοφορίες των θέσεων, ολοκληρώθηκε ένας κύκλος. Η αποχώρηση δεν έγινε ξαφνικά, ήρθε σε μια περίοδο που συντελούνται έντονες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις σε Εθνικό και Παγκόσμιο επίπεδο, σε περίοδο όπου η κρίση του κυρίαρχου πολιτικού προτύπου άσκησης και διαχείρισης της πολιτικής , στην χώρα μας, έχει απαξιωθεί στην συνείδηση των πολιτών. Ανακατατάξεις που σίγουρα επηρεάζουν και καθορίζουν το πολιτικό μας σύστημα.

Λίγο πριν αποχωρήσουν οι Ανανεωτικοί από το συνέδριο του Συνασπισμού, ο Δ. Στρατούλης, σε μια δραματική έκκληση, μίλησε για τον πόνο καρδιάς που ένιωσε όταν το ΚΚΕ διασπάστηκε το 1991 και προειδοποίησε ότι μια τέτοια κίνηση θα πάει την Αριστερά, όπως και τότε, πενήντα χρόνια πίσω. Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω την ειλικρίνειά του. Πιστεύω όμως ότι αυτή η συναισθηματική αντίδραση και κυρίως η πολιτική στάση που συνεπάγεται σηκώνει πολλή κουβέντα.

Η αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας από τον ΣΥΝ αποτελεί θετικό γεγονός.

Ο ΣΥΝ, εγκλωβισμένος στον ΣΥΡΙΖΑ, είχε χάσει πλέον τα χαρακτηριστικά κόμματος της Ανανεωτικής Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αριστερίστικο σχήμα, αντιευρωπαϊκό, που δεν πιστεύει στον αριστερό μεταρρυθμισμό, που επενδύει στη συνολική ρήξη με το σύστημα, που δεν παίζει με τους κανόνες της Δημοκρατίας, που δεν παίρνει σαφείς αποστάσεις από τη βία.

Το Γραφείο Τύπου της Ανανεωτικής Πτέρυγας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση απαντώντας στην απόφαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ :

Για τελευταία φορά υπενθυμίζουμε ότι χιλιάδες πολίτες τον Οκτώβριο του 2009 επέλεξαν να στείλουν στη Βουλή τους ανανεωτικούς βουλευτές με την εντολή και τη δημοκρατική δέσμευση να εκφράζουν, να προβάλλουν τις ανανεωτικές αριστερές ιδέες και όχι τον αριστερισμό. Αυτή τη δέσμευση τήρησαν οι ανανεωτικοί βουλευτές μας αποδεσμευόμενοι από το ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ανανεωτικός χώρος έχει ήδη ξεκινήσει την πορεία συγκρότησής του, αφήνοντας πίσω την πολιτική μιζέρια του ΣΥΡΙΖΑ. _

Διόλου παράξενο που είδα τον Μπάμπη όνειρο, ούτε στη διάλεξή του στο αμφιθέατρο του Μορφέα. Απολύτως εξηγήσιμα από τις εξελίξεις στον ΣΥΝ και από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Κι ας κοντεύουν 30 χρόνια από τότε που κάναμε μαζί φαντάροι σ’ εκείνο τον μαγικό τόπο, στο έρημο μοναστήρι που ο Στρατός είχε μετατρέψει σε φυλάκιο.
Πέντε τυφεκιοφόροι, ευτυχείς εξόριστοι στον προηγούμενο αιώνα, χωρίς ηλεκτρικό, μέσα σε μια υπέροχη φύση, παρατηρούσαμε ατέλειωτες ώρες τυχόν ύποπτες κινήσεις στα πελάγη. Ατέλειωτος κι ο ελεύθερος χρόνος, όπως και οι επί παντός του επιστητού συζητήσεις.

Η διάσπαση του ΣΥΝ καθυστέρησε περίπου μια δεκαετία, τότε που τέθηκαν τα θεμέλια της «αριστερής στροφής», δηλαδή της στροφής προς το λαϊκισμό, την ανευθυνότητα και τις δυναμικές μορφές διαμαρτυρίας. Όμως, η ηγεσία των ανανεωτικών αντί να αποχωρήσει από τον ΣΥΝ, συνέβαλε και αυτή τότε στη δημιουργία του σχήματος ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά την υπαγωγή της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ.-Ε.Ε. βλέπουμε ότι η κοινωνία επανακαθορίζει τις προτεραιότητές της, την πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά της. Η απογοήτευση είναι διάχυτη σε όλους τους Ελληνες και περιλαμβάνει κυρίως το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, τον συνολικό ρόλο των κομμάτων και τις επιπτώσεις που προκαλούνται από αυτά στη ζωή των πολιτών.

Οι υπογράφοντες ανήκουν στους εκλεγμένους συνέδρους του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας από το νομό Ηρακλείου για το 6ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΥΝ που πραγματοποιήθηκε στις 3-6 Ιουνίου στην Αθήνα. Όλοι εκλέχθηκαν με το ψηφοδέλτιο της Ανανεωτικής Πτέρυγας.

Με την δήλωση μας αυτή θέλουμε να διευκρινίσουμε ποια ήταν τα βασικά δεδομένα τα οποία μας οδήγησαν στην αποχώρηση από το συνέδριο και στην άρνησή μας να θέσουμε υποψηφιότητα ή/και να συμμετέχουμε στην ψηφοφορίες για την εκλογή των οργάνων του κόμματος.

Σήμερα στο χώρο ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ υπάρχει ένα τεράστιο κενό. Αυτό πρέπει να συμπληρωθεί. Αυτό θέλουμε να κάνουμε εμείς. Αυτό δεν απορρίπτει το Συνασπισμό, τους Οικολόγους, μέρος του ΚΚΕ ή του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν 1 εκατομμύριο άνθρωποι ανένταχτοι, που πιστεύουν στην Αριστερά, με ευρωπαϊκό όμως προσανατολισμό. Οχι να ξαναφτιάξουμε την Κομεκόν και τους Ερυθρούς Χμερ. Οχι να πάμε στη Στάζι και στην Κα Γκε Μπε!

Η πολιτική σύγκρουση στο Συνέδριο του ΣΥΝ, που κορυφώθηκε με την αποχώρηση των ανανεωτικών βουλευτών Φ. Κουβέλη, Θ. Λεβέντη, Ν. Τσούκαλη και Γρ. Ψαριανού από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν μια αναγκαστική εξέλιξη, για άλλους στενάχωρη, για άλλους ελπιδοφόρα.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ σύγκρουση που οδήγησε σε αυτό το κάπως συναινετικό -έως το τέλος, ας ελπίσουμε- διαζύγιο έχει βεβαίως σοβαρές ρίζες στην αντιπαράθεση που έχει προκληθεί στον ευρύτερο πολιτικό χώρο, στον ΣΥΝ, με το ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες του.

Την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα προαναγγέλλει κατ’ ουσίαν με συνέντευξή του στην "Αυγή" της Κυριακής ο Φώτης Κουβέλης, λίγα 24ωρα μετά την ανεξαρτητοποίηση των τεσσάρων βουλευτών της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Υπογραμμίζει ότι από την πλευρά της Πτέρυγας δεν θα υπάρξει αντιπαλότητα με τον ΣΥΝ, ωστόσο αντιδρά έντονα στην έμμεση πρόταση του Αλ. Τσίπρα για παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα, κατηγορώντας τον πρόεδρο του ΣΥΝ ότι αναζητεί τη λογική του εσωτερικού εχθρού για να επιλύσει προβλήματα.

"Η κρίση που ζούμε και ειδικά η επίκαιρη μορφή της, η κρίση του χρέους καθημερινά γενικεύεται, διεθνοποιείται, παγκοσμιοποιείται. Η κρίση αυτή δεν θα επιλυθεί εύκολα. Επίδικό της είναι το κοινωνικό κράτος και οι μισθοί αλλά η σύγκρουση αυτή, πιστεύω τελικά, μπορεί να αποβεί νικηφόρα για την κοινωνία και για τον κόσμο της εργασίας.