Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει με το παρελθόν: το δικό του, της διακυβέρνησής του, των προσώπων της που ο ίδιος επέλεξε. Και δεν το κάνει στρογγυλεμένα. Το κάνει ευθέως, επιθετικά, με διευθύνσεις και ονόματα.

Οι πρώην πρωθυπουργοί κρίνονται από δύο πράγματα: από το έργο τους και από τα λάθη τους. Και αν επιδιώκουν να επανέλθουν σε πρωταγωνιστικό ρόλο, πρέπει να πείσουν ότι έχουν μάθει από το παρελθόν, ώστε ο ρόλος τους να είναι θετικότερος στο μέλλον.

Σας συμβαίνει να φτάνετε στην δουλειά και να νιώθετε σαν να έχετε ήδη δουλέψει οκτάωρο; Αν ναι, παρηγορηθείτε. Δεν είστε μόνοι. Οι επιβάτες 260 χιλιάδων αυτοκινήτων που διασχίζουν το χάος του Κηφισού κάθε μέρα και άλλων 300.000 αυτοκινήτων που μποτιλιάρονται στην κάποτε ελεύθερη Αττική οδό, κάπως έτσι πρέπει να νιώθουν. Η Αττική έχει πρόβλημα: Περίπου έξι στις δέκα μετακινήσεις στο λεκανοπέδιο γίνονται με ιδιωτικό όχημα

Ο καθηγητής και πάλαι ποτέ σύντροφός μου στην Αριστερά Μάνος Ματσαγγάνης στιγματίζει από τις στήλες της Καθημερινής (26/10) όσους «επιχειρούν να δικαιολογηθεί» η επίθεση της Χαμάς της 7/10/2023, αλλά και την κοινή γνώμη που παραμένει, λέει, «απαθής» για τη σφαγή αμάχων από τους Ρώσους στην Ουκρανία. Αντιπαραθέτει δε τις στάσεις αυτές προς τις κινητοποιήσεις ενάντια στην ισραηλινή βαρβαρότητα στη Γάζα, υπό τον τίτλο «Δύο μέτρα και δύο σταθμά»*

Ας δούμε όμως από πιο κοντά το άρθρο, γιατί κατά τη γνώμη μου, δύο μέτρα και δύο σταθμά εφαρμόζει και ο Μ.Μ., αλλά ακριβώς αντίστροφα.

Ο νόμος αυτός θα καταργηθεί στην πράξη! Δεν θα είναι άλλωστε και πρωτόγνωρο! Ήδη η «τομή» στα πανεπιστημιακά πράγματα, η αλήστου μνήμης ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ έχει τεθεί στα αζήτητα. Ο νόμος για τις απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείας δεν εφαρμόζεται! Οι κοινωνικοί αγώνες δεν μπαίνουν σε καλούπια. Οι λαϊκές μάζες, εν κινήσει, αυτορυθμίζουν και αυτοπροστατεύονται, όταν διεκδικούν αυθεντικά τα αιτήματά τους. Έχετε δει την εικόνα από drone της Πλατείας Συντάγματος στη μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχει γνωρίσει η μεταπολιτευτική Ελλάδα, τον περασμένο Φεβρουάριο για το έγκλημα των Τεμπών; Πόσο προστατεύεται και πόσο ανοικτός είναι ο χώρος περιφρούρησης του κενοταφίου και της φρουράς του;

Πολλοί εκτός των συνόρων παράγοντες των αγορών βλέπουν την Ελλάδα με αισιοδοξία, ενώ άλλοι, που ζουν εδώ, όχι και τόσο. Πολλοί εξ όσων βλέπουν τη χώρα από μακριά πιστεύουν ότι η κατάσταση και οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ καλές. Αντιθέτως –μας έλεγε τραπεζικός παράγοντας εκ των κορυφαίων- Έλληνες επιχειρηματίες και αλλοδαποί που έχουν ήδη εγκατασταθεί εδώ μιλούν για τις προοπτικές με μεγάλη συγκράτηση και, ιδιαίτερα από τα τέλη 2026, με σχετική απαισιοδοξία. Υπάρχει, άραγε, κάτι που φαίνεται από κοντά και δεν πολυφαίνεται εκ του μακρόθεν; Ή, μήπως, οι «μακριά» βλέπουν τη μεγάλη εικόνα που είναι καλή ενώ οι «εδώ» μιζεριάζουν με μικροπράγματα;

Ο τερματισμός του πολέμου στη Γάζα μετά τη συμφωνία πάνω στην πρώτη φάση του σχεδίου Τραμπ μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς συνιστά ιστορική εξέλιξη. Μετά δύο χρόνια τελειώνει ένας βάρβαρος πόλεμος και δημιουργούνται προϋποθέσεις ειρήνευσης της Γάζας και της ευρύτερης περιοχής της Μ. Ανατολής εάν και εφόσον εφαρμοσθεί στο σύνολό του το σχέδιο Τραμπ (20 σημεία) με κατάληξη τη σύσταση Παλαιστινιακού κράτους (λύση δύο κρατών).

Με τις πρώτες βροχές, οι πρώτες πλημμύρες. Πνίγηκε προχθές το Αιτωλικό, ανάλογα φαινόμενα σημειώνονται πρώιμα σε πολλές περιοχές, και στην ίδια την πρωτεύουσα – ακόμα κι αν έχουν καθαριστεί οι αγωγοί παροχέτευσης των νερών της βροχής. Γιατί όλοι αυτοί οι αγωγοί είχαν κατασκευαστεί με τα δεδομένα προηγούμενων εποχών, ήταν επαρκείς για τις τότε, μικρές, ποσότητες νερού, αλλά είναι τελείως ανεπαρκείς για τις πολύ έντονες βροχοπτώσεις στα χρόνια της κλιματικής αλλαγής. Ακόμα και τα σχετικά νέα δίκτυα, δεν αντέχουν να προστατεύσουν τις πόλεις από πλημμύρες, χρειάζονται ενίσχυση και διεύρυνση. Κι αυτά απαιτούν λεφτά.

Στον προοδευτικό χώρο είναι πλειοψηφικό το αίτημα για συνεργασίες και συσπείρωση με στόχο να κερδίσουμε τη ΝΔ και να υπάρξει μία νέα προοδευτική κυβέρνηση. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται κάνουν ιστορικό λάθος. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και πρόεδρος του Σωκράτης Φάμελλος από την πρώτη στιγμή μίλησαν με γενναιότητα και ξεκάθαρο τρόπο για την ανάγκη προεκλογικής συμπόρευσης πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων του προοδευτικού χώρου. Υπήρξαν αρχικά αρνήσεις και μπρος πίσω. Όμως το αίτημα έρχεται σήμερα ακόμη πιο επιτακτικά από την κοινωνία.

Τις τελευταίες μέρες, τα διεθνή ΜΜΕ έχουν γεμίσει πληροφορίες, ειδήσεις και σχόλια, σύμφωνα με τα οποία η Ρωσία έχει επιδοθεί σε σειρά προκλήσεων κατά χωρών και προσωπικοτήτων της Δύσης.

Το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και πολλές δυτικές κυβερνήσεις εντείνουν την πολεμική τους κατά της Μόσχας. Στόχος του Πούτιν, μας λένε, είναι να δοκιμάσει τη βούληση και την ικανότητα της Δύσης να αμυνθεί σε μια ρωσική επίθεση.

Γι’ αυτό και οι Δυτικοί επιταχύνουν τον επανεξοπλισμό και προωθούν όλο και περισσότερες ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις στα σύνορα της Ρωσίας.

Η κρίση στη Γάζα, σχεδόν δύο χρόνια μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, αποδεικνύει καθημερινά ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε έναν πόλεμο χωρίς σαφή πολιτικό στόχο. Παρά την εξόντωση μεγάλου μέρους της στρατιωτικής υποδομής της ισλαμο-φασιστικής Χαμάς, η ισραηλινή ηγεσία αδυνατεί να παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό όραμα για την «επόμενη μέρα». Το αποτέλεσμα είναι μια παρατεταμένη ανθρωπιστική καταστροφή, μία πολιτική και ηθική φθορά για το ίδιο το Ισραήλ, και η αποσταθεροποίηση ολόκληρης της περιοχής.

Για να υπάρξει ΑΟΖ και οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας, απαιτείται συμφωνία με τις χώρες που έχουν αντικριστές ακτές. Εν προκειμένω με τη Λιβύη. Η μονομερής κατάθεση γεωγραφικών “συντεταγμένων”, που ορίζουν θαλάσσιες περιοχές στα διεθνή ύδατα, δεν επιτρέπεται. Άρα η διακρατική συμφωνία ή η δικαστική προσφυγή είναι μονόδρομος.

Πόσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, γιατί δεν πέφτει τις νύχτες, πόσο θα διαρκέσει αυτό το κακό, ποια μέτρα προστασίας πρέπει να λαμβάνονται στις δουλειές, ποιες από αυτές αναβάλλονται, ποιες πρέπει να διακόπτονται τις μεσημεριανές ώρες, τι είδους μέτρα αυτοπροστασίας συνιστώνται για τη θερμική καταπόνηση του οργανισμού. Ο καύσωνας είναι το θέμα που απασχολεί την καθημερινότητα όλων μας. Είναι κι ο ισχυρότερος που ‘χει συμβεί εδώ και πέντε χρόνια.

Αυτά είναι μεγάλα θέματα της πολιτικής – ή θέματα μεγάλης πολιτικής. Ασχολείται με αυτά, εκούσα άκουσα, η ελληνική κοινωνία.