Η σημερινή κυβέρνηση, που προέκυψε μετά τις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου, αναμφισβήτητα βρίσκεται εν μέσω «ακανθωδών» προβλημάτων και της ανεξέλεγκτα «μαινόμενης θυέλλης», ως αποτέλεσμα της άφρονης πολιτικής εξουσίας και διαχείρισης από τις δυνάμεις του δικομματισμού στην ύστερη περίοδο της λεγόμενης Μεταπολίτευσης (τελευταίες δύο δεκαετίες), και ιδιαίτερα της καταστρεπτικής τελευταίας διετίας, όπου η Χώρα και ο Ελληνικός Λαός «δέθηκε χειροπόδαρα» στο διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο.

Υπάρχουν φάσεις στην ιστορία των λαών όπου ο χρόνος συμπιέζεται απελπιστικά, με αποτέλεσμα να αρκούν λίγοι μήνες ή λίγες μέρες για να απωλεσθούν ή περισωθούν κατακτήσεις και προοπτικές ολόκληρων δεκαετιών. Σε μία τέτοια φάση βρίσκεται η Ελλάδα και οι αυριανές εκλογές αποτελούν ένα κρισιμότατο ιστορικό σταυροδρόμι, μετά την κατάρρευση της λεγόμενης μεταπολίτευσης και τους σπασμούς που επέφερε στη χώρα ο δικομματικός κλεπτοκρατισμός και η μνημονιακή δαμόκλεια σπάθη.

Εν μέσω θυέλλης, η Χώρα μας οδηγείται στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, μετά την αδυναμία συγκρότησης κυβέρνησης από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και την εκλογική δύναμη, που έλαβαν από την κάλπη της 6ης Μαΐου. Αν και το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών ήταν απολύτως σαφές, ως προς το σκέλος της πολιτικής «τιμωρίας» της δικομματικής εξουσίας (ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ.), που, επί 38 χρόνια, κυβέρνησαν την Χώρα με απόλυτες πλειοψηφίες και ανεξέλεγκτα, όπως αποδείχθηκε αφού κατάφεραν  να δημιουργήσουν ένα κλεπτοκρατικό σύστημα, σε βάρος των συμφερόντων του Έθνους και του Λαού, επιχειρείται, σ’ αυτό το ιδιότυπο μεσοδιάστημα της νέας προεκλογικής περιόδου, να στηθεί ένα ιδιότυπο «νόθο» πολιτικό δίπολο, με προφανή στόχο την πρώτη θέση και τον μπόνους των 50 εδρών.

Η Ελλάδα σέρνεται, ολοένα και περισσότερο, στο ακανθώδες μονοπάτι της παρακμής, από τις κατεστημένες δυνάμεις του κλεπτοκρατικού Ελληνικού περιφερειακού καπιταλισμού, υπό την καθοδήγηση του συντηρητικού και νεοφιλελεύθερου σημερινού Ευρωπαϊκού «ιερατείου». Την ώρα, που αναπτύσσεται ένας «ανάπηρος» και «κούφιος» «σωτηριακός» λόγος, από τις δυνάμεις του πολιτικού κατεστημένου, που στηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας, την ίδια ώρα, η Ελληνική κοινωνία «ψυχορραγεί»,

Τρία χρόνια, περίπου, μετά την εμφάνιση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης στις Η.Π.Α., εξαιτίας των «τοξικών» ομολόγων της «τερατογένεσης» του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, που ανέδειξε την ζοφερή εικόνα του Ελληνικού περιφερειακού κλεπτοκρατικού καπιταλιστικού συστήματος, ο κατήφορος για την Χώρα μας και την κοινωνία είναι συνεχής και οδυνηρός. Χαρακτηριστική περίπτωση και κεντρικό ρόλο σ’ αυτό, παίζει το τραπεζικό κατεστημένο στην Ελλάδα, όπου, υπό τις «ιαχές» της σωτηρίας του τραπεζικού συστήματος, έχουν μεταφερθεί σε αυτό τεράστια ποσά,

Στην σημερινή ανεξέλεγκτη και δραματική κρίση της Χώρας μας, που έχει στρατηγικό χαρακτήρα για το παρόν και το μέλλον μας, κρίνονται, με πολύ σκληρό τρόπο, άπαντες και όλα. Κυρίως, όμως, κρίνεται το υπάρχον πολιτικό εποικοδόμημα, αλλά και οι διάφορες νόθες και στρεβλές καταστάσεις στην κοινωνική διαστρωμάτωση της Χώρας, που, σε συνδυασμό με την δράση της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας, συναποτελούν τους «κρίκους» ενός κλεπτοκρατικού συστήματος, που βρίσκεται σήμερα υπό κατάρρευση.