Μιλάμε στις μέρες μας εξαντλητικά για την ελληνική οικονομική χρεοκοπία και πολύ λιγότερο για την ελληνική πολιτική χρεοκοπία. Μιλάμε εξαντλητικά περί μνημονίου και ξεχνάμε τα πολιτικά και κοινωνικά αίτια που μας οδήγησαν εδώ, λες και αν εξαφανισθεί σήμερα το χρέος, δεν είμαστε ικανοί μέσα σε λίγα χρόνια να το ξαναδημιουργήσουμε.

Τα πραγματικά αίτια έχουν αναφερθεί τουλάχιστον από αυτόν τον χώρο: η κομματοκρατία, το πελατειακό κράτος, η αποδόμηση της έννοιας του δημόσιου συμφέροντος και η εξύψωση της ιδεολογίας του ατομικισμού.

Τη Δευτέρα 5 Ιουλίου αναρτήθηκε από το Yπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου «Προστασία της βιοποικιλότητας». Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι συντάσσεται το 2010, έτος ανακηρυγμένο ως «Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας» από τα Ηνωμένα Έθνη.

Διαβάζοντας το νέο σχέδιο νόμου, διαπιστώνει κανείς ότι η θεώρηση της προστασίας της βιοποικιλότητας εκ μέρους του υπουργείου περιορίζεται στο χαρακτηρισμό και στη διαχείριση γεωγραφικών περιοχών περιβαλλοντολογικού ενδιαφέροντος.