Δεν θα το πιστέψει κανείς, αλλά είναι αλήθεια: για το σχόλιο της περασμένης Τρίτης, που ήταν μια απάντηση στα όσα συνεχίζει να υποστηρίζει υπέρ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ο εμπνευστής τους βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Λιάνης, έλαβα όσες συγχαρητήριες επιστολές δεν είχα λάβει καθ’ όλη τη διάρκεια της αντιολυμπιακής μου καμπάνιας, δηλαδή από το 1996 μέχρι την έναρξη των Αγώνων!
Στην Ελλάδα, η ευρωατλαντική πορεία της ΠΓΔΜ είναι άμεσα συνυφασμένη με το θέμα του ονόματος. Κατά την επίσημη κυβερνητική θέση, η ελληνική συναίνεση στην εξέλιξη αυτής της πορείας (τόσο προς το ΝΑΤΟ, όσο και προς την Ε.Ε.) περνά μέσα από την επίλυση του προβλήματος του ονόματος - για την ακρίβεια μέσω της αποδοχής οποιασδήποτε εκδοχής αποτελεί τροποποίηση της συνταγματικής ονομασίας "Δημοκρατία της Μακεδονίας".
Το τεράστιο οικονομικό έλλειμμα των Ολυμπιακών έχει ιδεολογικές ρίζες, μας λέει μια ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ. Είναι το αποτέλεσμα της επαρχιώτικης μεγαλομανίας, που διακήρυξε ότι θα κάνει την καλύτερη ολυμπιάδα της ιστορίας. Είναι συνέπεια του πιο αρρωστημένου σωβινισμού.
Η υπόθεση Κεντέρη, όπως κάθε τι συγκλονιστικό που γίνεται αντικείμενο του δημοσίου λόγου, επιδέχεται διαφορετικές αναγνώσεις. Και αν αναλύσουμε τα γραφέντα και λεχθέντα, θα διαπιστώσουμε πως έχουν δίκιο εκείνοι που μας διδάσκουν ότι για να καταλάβουμε τι συμβαίνει κατασκευάζουμε πάντα μια ιστορία.
* Για την ασφάλεια μόνο των Αγώνων ξοδέψαμε όσα για δύο γέφυρες Ρίου - Αντιρρίου
* Εγώ δεν είχα φοβίες για τους Αγώνες που να τις θεωρώ υπερβολικές
* Θα υπάρξουν σκληρότερες μορφές λιτότητας. Είμαστε σε πλήρη παράβαση με όλους τους κανονισμούς της Ε.Ε.
* Να γκρεμίσουμε κάποιες ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Πρώτη προτεραιότητα της Αθήνας είναι οι ελεύθεροι χώροι
www.mpapayannakis.gr
Προβλέπω, και από άλλες συναφείς περιπτώσεις, ότι η συζήτηση για του Ολυμπιακούς αγώνες θα ανάψει μόλις σβήσουν οι προβολείς της τελετής λήξεως. Και όλα δείχνουν ότι μόνο η κοινή λογική δεν θα κυριαρχήσει σε αυτή τη συζήτηση. Ειδικότερα όταν ο προβληματισμός εστιασθεί στα, εκ των πραγμάτων, πολύπλοκα θέματα: τον οικονομικό απολογισμό, τις μετα-ολυμπιακές χρήσεις των αγωνιστικών εγκαταστάσεων, την πολιτική ανάπτυξης του αθλητισμού και βέβαια την αντιμετώπιση του κρατικοδίαιτου, όπως αποδεικνύεται, ντόπινγκ.
Ολόκληρη η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας τιμούσε τους Ολυμπιονίκες. Ακόμη και αν δεν ήξερε, δεν φρόντισε να ρωτήσει. Οι αναμενόμενες τιμές που θα αποδώσει, ακόμη και τώρα, η ίδια πολιτειακή και πολιτική ηγεσία στους Έλληνες ολυμπιονίκες της Αθήνας, απλώς επιβεβαιώνει τον κυνικό αμοραλισμό των Ιακώβου – Τζέκου, που συμπυκνώνεται στην φράση "ντοπαρισμένος είναι όποιος πιάνεται".
Η ΩΜΟΦΑΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ
Δημήτρης Λιοσάτος, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2004-08-28
....Το πρόβλημα είναι στο σπίτι μας και αντί να μυκτηρίζουμε για καθαρούς αγώνες, για επαναφορές και συναφή, ας φροντίσουμε, η κοινωνία, οι αθλητές (οι οποίοι είναι οι λιγότερο υπεύθυνοι) και οι πολιτικές δυνάμεις που αισθάνονται και είναι αντίθετες, να σαρώσουμε τον χυδαίο εσμό των κάθε λογής αθλητικών παραγόντων.
Ας πούμε ότι δεν κατάλαβαν τι συνέβαινε τόσο καιρό πίσω από τις πλάτες τους.
Ας υποθέσουμε ότι δεν άκουσαν τους ψιθύρους και τη «βρώμα» που κυκλοφορούσε τόσον καιρό στις πιάτσες: στα γυμναστήρια και τα προπονητήρια και στις παρακείμενες καφετέριες.
...Θεωρούμε ότι η επιτυχία ανήκει στη Χαλκιά αποκλειστικά και δεν οφείλεται, όπως είπε μετά, στο ότι οι Ελληνες γεννήθηκαν για να είναι πρωταθλητές ή ότι έχουν στα κύτταρά τους την επιτυχία...
Την περασμένη Τετάρτη, όταν η υπόθεση Κεντέρη - Θάνου είχε πάρει παροξυσμικές διαστάσεις, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή της αναφέρθηκε στα «εκφυλιστικά φαινόμενα» που προκύπτουν από τη διαστροφή του ολυμπιακού πνεύματος, κατήγγειλε τη βιομηχανία του αθλητικού θεάματος, την οποία κατευθύνουν οικονομικά συμφέροντα...
ΑΤΥΠΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ
Ο παραλληλισμός του ντόπινγκ με τη χρήση ναρκωτικών δεν αποτελεί κάποιο εύρημα. Συχνά γίνεται κοινός ο λόγος για τα είδη των απαγορευμένων ουσιών. Αφορμή να γραφούν οι παρακάτω γραμμές αποτέλεσε πάντως η ανάγνωση διαφόρων αφορισμών και ενοχοποιήσεων: ευθύνονται ή δεν ευθύνονται για το ντόπινγκ οι αθλητές, το κράτος, οι προπονητές κ.λπ. Οσο η συζήτηση προχωρεί, γίνεται φανερό ότι ευθύνονται όλες οι πλευρές. Η διαπλοκή των ευθυνών είναι βέβαια πολύ διαφορετική στην περίπτωση των ναρκωτικών.
