«Οι “Αγανακτισµένοι” είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον κίνηµα, πρωτότυπο και µε µεγάλη δυναµική λόγω της πανελλαδικής εµβέλειάς του. Θέτουν ζητήµατα και εκτιµώ τις φιλειρηνικές εκδηλώσεις τους. Υπήρξαν βέβαια και ακραίες συµπεριφορές, που µε κάνουν να σκέφτοµαι ότι, αν οι άνθρωποι αυτοί έχουν ψηφίσει, κατ’ αρχάς θα έπρεπε να κάνουν κάτι άλλο, µια χειρονοµία προς τον εαυτό τους, γιατί δεν µπορεί όλοι αυτοί να µην έχουν ψηφίσει, ας έχουµε και αυτοσυνειδησία».

Ενας άνθρωπος πολτοποιήθηκε πριν από λίγες µέρες από το αποριµµατοφόρο του Δήµου Ταύρου, επειδή είχε κοιµηθεί σε έναν κάδο σκουπιδιών για να µην κρυώνει.

Ο νεκρός είναι για µένα ένας άνθρωπος χωρίς όνοµα, ακόµη κι αν βρεθεί το όνοµά του µέσω DΝΑ, µιας τεχνολογίας που, παρά την τελειότητά της, δεν µπόρεσε να εµποδίσει τον φρικτό θάνατο ενός ανθρώπουσκουπιδιού.

Χωρίς ηλικία, αν και περιγράφεται ως µεσήλικας, γιατί η µόνη ηλικία που µπορεί να είχε ήταν τα γερατειά της εξαθλίωσης. Εκτός από τη στιγµή του θανάτου του, η υπόλοιπη ζωή του ήταν εκτός πραγµατικού χρόνου, αφού δεν έχει σηµασία πότε δηµιουργήθηκαν, πότε σταµάτησαν να λειτουργούν, πότε πετάχτηκαν οι άνθρωποισκουπίδια.