Tον χειμώνα 2021-2022 η Ευρώπη βιώνει έκρηξη τιμών φυσικού αερίου. Κατʼ αρχήν η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να ομολογήσει έλλειμμα πολιτικής για το φυσικό αέριο αφού δεν έλαβε μέτρα προστασίας, τόσο μέσω μηχανισμών αντιστάθμισης των τιμών (price hedging), όσο και μέσω διασφάλισης επάρκειας προσφοράς (αφού υστερεί η προσφορά από τη Ρωσία και οι αποθήκες φυσικού αερίου δεν είναι πλήρεις).

Είναι πράγματι εντυπωσιακή η αθρόα προσέλευση μικροεπενδυτών, και τελευταία αγροτών, στους διάφορους φορείς και τη ΔΕΗ προκειμένου να υποβάλουν αίτηση για φωτοβολταϊκή μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Αυτό, βέβαια, οφείλεται στη γενναιόδωρη τιμή αγοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία καθορίσθηκε πρόσφατα περίπου στα 450 ευρώ τη MWh (εκατομμύρια βατ-ώρες). Σε αυτήν την τιμή και με ίδια κεφάλαια στο 30% του κόστους επένδυσης, ο επενδυτής μπορεί να επιτύχει καθαρή απόδοση που υπερβαίνει το 15% ετησίως.

Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας άρχισε το 1996 στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το 1999 στην Ελλάδα. Δέκα χρόνια μετά την ίδρυση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας της Ελλάδας, η εξέλιξη της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Καθώς δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί ανταγωνισμός με υγιή τρόπο ήταν αναπόφευκτο να τεθεί, αργά ή γρήγορα, ζήτημα βίαιης προσαρμογής στους κοινοτικούς κανόνες για την ενιαία, εσωτερική αγορά ενέργειας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παγκόσμια οικονομία βιώνει την τρίτη πετρελαϊκή κρίση. Η πρώτη συνέβη μετά τον πόλεμο του Γιομ-Κιπούρ τον Οκτώβριο 1973 και η δεύτερη το 1980-1981 μετά την Ισλαμική επανάσταση του Χομεϊνί στο Ιράν. Οι σημερινές τιμές πετρελαίου σε σταθερά δολάρια έχουν υπερβεί κατά 45% το ιστορικό μέγιστο που σημειώθηκε το 1980-81.