Η απόφαση της «πτέρυγας» να αποχωρήσει από το συνέδριο είναι μια πράξη που επέστρεψε τα χαμόγελο στα χείλη των ανανεωτικών απ’ άκρου εις άκρον στην Ελλάδα. Ήταν κάτι που προσδοκούσαμε και ελπίζαμε σε αυτό. Όσοι ποτέ δε μπήκαμε σε κομματικά όργανα, αλλά ο περίγυρός μας ήξερε ποιοι είμαστε και τι πρεσβεύουμε, έχουμε να πούμε κάτι για τη δική μας αριστερά. Και όχι να απολογούμαστε για τις επιλογές άλλων.

Η Ανανεωτική Αριστερά, για όσους δεν υπήρξαμε ποτέ κομμουνιστές, αλλά και δε δεχθήκαμε τις οπορτουνιστικές πρακτικές της σοσιαλδημοκρατίας σε εθνικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, είναι το σπίτι μας. Ένα σπίτι που βρίσκεται αριστερά από -το όλο και περισσότερο κεντρώο- ΠΑΣΟΚ και δεξιά από το κόκκινο απολίθωμα του Περισσού.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με άποψη - στα της δεκαετίας του ‘80.- ο χώρος μας είχε ένα πολιτικό υποκείμενο που το εξέφραζε.