Τις τελευταίες ημέρες διαπιστώνεται όλο και πιο έντονα πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξαντλήσει το επικοινωνιακό του χαρτί –αναφέρεται χαρακτηριστικά : επαναφορά 13ης σύνταξης, σκίσιμο Μνημονίων, κατάργηση ΕΝΦΙΑ και μια σειρά άλλων φόρων που επιβλήθηκαν επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, εν ολίγοις τη γενικότερη επαναφορά στην προ Μνημονίων εποχή- το οποίο τον ανέδειξε στην κυβέρνηση, αλλά δεν… ρέφαρε.

Ολοένα και περισσότεροι κλάδοι εργαζομένων, κατεβαίνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι ,με αφορμή την καυτή πατάτα του Ασφαλιστικού, για την πολιτική που οδηγεί στην ύφεση και την κοινωνική αποσταθεροποίηση.

Με την έγκριση της Συμφωνίας από τη Βουλή, καταρρίφθηκε η “αντί-μνημονιακή” ρητορεία που δίχασε για πάρα πολλά χρόνια τον ελληνικό λαό και κατέστησε σαφές στο κυβερνών κόμμα ότι η διαπραγμάτευση δε συνίσταται σε μαξιμαλιστικά επιχειρήματα και αριστερές ιδεοληψίες -παραδοχή και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα κατά τη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, «Οι εναλλακτικές ήταν ή Συμφωνία ή άτακτη Χρεοκοπία», «είτε είχαμε την τρόικα είτε δεν την είχαμε, με το ασφαλιστικό έχει πρόβλημα η χώρα» (sic)- αλλά ότι συνέχεται από αναγκαίους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, που μάλλον άργησε ν’ αντιληφθεί ο πρωθυπουργός με τη “δημιουργική ασάφεια” και την εμπιστοσύνη με την οποία περιέβαλε το Γιάνη Βαρουφάκη.